Yarime bir türkü yaktım.
Geliyor mu camdan baktım.
Saçına al güller taktım.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Yarim bahçede çalışır.
İpleri dolu çamaşır.
Yar sevdiğine alışır.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Yarim giymiş ipek gömlek.
Ocakta pişer al çömlek.
Yüzüme güldü tam felek.
Oy güllü yarim, sümbülü yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bak, sevdanın arefesindeyim.
Tutsak bir kuşun, kafesindeyim.
Dil lâl, yürek yanık, gözler ama.
Aşkın, derin meselesindeyim.
Sevdimmi, hep güzel seveceksin.
Aşktan kaçanı, def edeceksin.
Bu, karşılıklı olursa güzel.
Yoksa hep, acılar çekeceksin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Her yerde kutu kutu evler.
Çeşit çeşit cam pencereler.
Kimbilir ne yaşamlar vardır.
Acı tatlı anılar vardır.
Yol üstünde bak, kat kat evler.
Yolları kesmiş, sanki devler.
Öğrenci odasında ışık.
Belli, yapılıyor ödevler.
Köy evleri, olur sıcacık.
Kapıları olur, kısacık.
Samimidir orda insanlar.
İbret alınası yaşamlar.
Bu evler de var, ne öyküler.
Yaşar, şehirliler ve köylüler.
Vardır, iyiler ve kötüler.
Gizli kalır, tüm hikayeler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İşte, bir yaz akşamında.
Sıcak bir, deniz kumsalında.
Bak başladı, turkuaz sevdalar.
Sanki biz, bir aşk masalında.
Bu renk, yazın müjdecisi oldu.
Sanki bu kız, külkedisi oldu.
Bu sahillerde, o dalgalar.
Bu aşkın tek, bekçisi oldu.
Ah!, bu turkuaz rengi sevdalar.
Bu ne, işve naz, çengi sanırlar.
Bu gün deniz, bir başka tonda.
Bu film biter bak, mutlu sonla.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL