Eğitim Sitesi

Bal Arısı Şiiri

Bal Arısı

Bal arısı sesleniyor,
Uzaktan uzağa,
Ey abdal şâir!
Neden anlatmadın bizi,
Yazıklar olsun sana!
Dokuduğum şu peteğe
Bir baksana,
Petekteki şekillere
Dikkat kılsana,
Rabbin Kur’an’da
Düşünmeyi emretti sana.

Madem ehl-i hendesesin
Haydi söyle bana!
Düzgün altıgenden
Daha hikmetli olanı varsa.
Gördün işte, mûcizedir peteğim
Şâirce bunu haykırsana.

Şair'ül İslam Yunus Kokan

Yûnus KOKAN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Yûnus KOKAN Şiirleri:

Şehit Kokan Toprak

Ey bu vatan evladı!
Dur, bir tanı ecdadı!
Özgürlüğünün adı,
Şehit kokan toprağı.

Bayrağına kastetmiş,
Gözü dönmüş caniler.
Nerelerden geldiler?
Hem neden geldiler?

Hedef Çanakkale’ydi,
Leş kokar kibirleri,
Haçlının zelilleri,
Döktüler zehirleri.

Donanma son sistem,
Boğazda kuduzlar,
Toplar hiç susmuyor,
Kinler kusuluyor.

Zırhlılardan gelen toplar,
Uçaklardan bombalar,
Bunlarda mertlik ne arar,
İnsanlıktan yoksunlar.

İmansızlar, vicdansızlar
Her taraftan saldırdılar,
İman sızlar, vicdan sızlar,
Gövdeler artık başsızlar.

Atan namus dedi,
Vatan canım dedi,
Canını verdi,
Namusu çiğnetmedi.

Yağmur gibi mermiler,
Ecdadın göğsü siper,
Aylarca direndiler,
Haçlı’yı titrettiler.

Atan kalbim dedi,
Vatan benim dedi,
Benliğini verdi,
Bayrağı indirtmedi.

Lağımlardan geldiler,
Bombalayıp gittiler,
Koptu parmak, el, ayak,
Uçtu başlar, göz, kulak

Atan can dedi,
Vatan kan dedi,
Kanını verdi,
Ezanı dindirtmedi.

İmkân bizde dediler,
Galip geliriz dediler,
İmana yenildiler,
Defolup gittiler.

Ey evlat! İşte budur ecdad,
Bil, bildir, diril
Ve dirilt!
Şehit kokan toprağı.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Sen Bu Şiirle Diril

Bir şâir bin şiir,
Bin şâir bir şiir.

Âşık cezbededir, bil!
Rabbini Kur’an’la bil.

Yûnus geziyor il il,
Sen bu şiirle diril!

Azaplara atar, bil!
Hikmetsiz konuşan dil.

İnsan ölümsüz değil,
Sen Hakk önünde eğil.

Sözümüz bâtıl değil,
Secden imana delil.

Sen bu şiirle diril,
Belki sana bu son zil.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

La Maşuka İllallah

Dua dua kanat çırpar,
Kuşlar Hakk deyu uçar,
Lâ maşuka illallah.

“Hu!” deyu aşka eser,
Rüzgâr emrinde nefer,
Lâ maşuka illallah.

Haşmetini ilân eder,
Dağlar “Yâ Celil!” der,
Lâ maşuka illallah.

Ağaçlar çiçek açar,
Yaprağıyla el açar,
Lâ maşuka illallah.

Her daim Sen’i anar,
Şol Yûnus aşkınla yanar,
Lâ maşuka illallah.

Zerre döner, dünya döner,
Aşkınla âlemler döner,
Lâ maşuka illallah.

Sen güzelsin,
Ne güzelsin,
Lâ maşuka illallah.

Sen güzelsin,
En güzelsin,
Lâ maşuka illallah.

Sen güzelsin,
Hayat güzel,
Lâ maşuka illallah.

Sen güzelsin,
Ölüm güzel,
Lâ maşuka illallah.

Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan

Yûnus KOKAN

Bal Arısı Şiiri