Sanat Dili
Tüm mahlukat konuşuyor,
Ortak bir lisan ile,
Zerreden şemse,
Hükümferma bir dil ile,
Neam, konuşuyor tüm mevcudat,
Sanat denen dil ile.
Bu öyle bir dil ki
Her kelimesi hikmet,
Her hecesi hikmet,
Her harfi hikmet,
Her noktası hikmet.
Evet, elma çekirdeği,
Bir nokta iken
O noktaya koca ağacın programı,
Çiçeğiyle, yaprağıyla,
Meyvesiyle konulmuş.
Ve meyvenin sanatı,
Tadı ile kokusu,
Rengi ile şekli,
O nüveyle korunmuş.
Bu lisan-ı sanat,
Tüm kelimat ve hurufat,
Hadsiz mana ile beyanat,
Tekellümle yapar ilanat,
Der gaflet denen illeti at!
Kalk ve Hakk’ı anlat!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaz Bunu Kalem!
Âdem der:’’Nedir âlem?’’
İ’lem eyyühel âlem!
Yaz bunu kalem!
Adem bir âlem,
Vücûd bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Sema bir âlem,
Arz bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Necm bir âlem,
Seyyare bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Hava bir âlem,
Bahr bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Can bir âlem!
Kan bir âlem!
Yaz bunu kalem!
Nebat bir âlem,
Hayvan bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Mantar bir âlem,
Cin bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Melek bir âlem,
İnsan bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Nevm bir âlem,
Mevt bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Dünya bir âlem,
Berzah bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Şehadet bir âlem,
Gayb bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Leylak bir âlem,
Gül bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Kedi bir âlem,
Kelb bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Sen bir âlem,
Ben bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ümmet-İ Bülbül
Ey gül!
Gül hadi!
Sen bülbüle.
Bülbül harap oldu,
Hep sen diye.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bülbül tutulmuştur güle,
Uyku girmez gözlerine,
Seher vakti nöbetlerde,
O güzel sesi ile,
Verir âlemlere neşe.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Yağmur yüklü bulutlar,
Ve o güzelim rüzgarlar,
Bir de o, o topraklar…
Hayran kaldı bu aşka,
Bülbülün sevdası bir başka.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bülbülün dilinde hoş nağmeler,
Aşk kokan o dizeler,
Âşık bülbül hep gül ile,
Bülbüle hasret tüm sevenler,
Arşa çıkar bu özlemler.
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Bu firakı taşıyamaz.
Gözlerinde yaş kalmaz,
Bülbül gülden ayrı olmaz,
Yürek buna dayanamaz,
Bülbül gülsüz yaşayamaz!
Ey Gül Muhammed Mustafa!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Gül Muhammed şefaatinle!
Gül, ümmet-i bülbüle!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Söz
Söz zülumat,
Söz bir sanat.
Söz acıdır,
Söz tatlıdır.
Söz bir zehir,
Söz panzehir.
Söz hastalık,
Söz ilaçtır.
Söz bârdır,
Söz kârdır.
Söz mahkumdur,
Söz hâkimdir.
Söz idamdır,
Söz beraat.
Söz memattır,
Söz hayattır.
Söz adavet,
Söz muhabbet.
Söz dalâlet,
Söz hidayet.
Söz zulümdür,
Söz adalet.
Söz dar geçim,
Söz bereket.
Söz nikmettir,
Söz nimettir.
Söz zillettir,
Söz izzettir.
Söz mücazat,
Söz mükâfat.
Söz bir küldür,
Söz bir güldür.
Söz cehennem,
Söz cennetin.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
