Belkıs
Geçen yıl çok dolaştım
Belkıs'a da uğradım
Sarayları aradım
Toprak buldum taş buldum
Irgatın çapasından
Gelinin küpesinden
Sütunun tepesinden
Uçtum yere savruldum
Aklım fikrim zayi oldu
Beynim durdu yoruldu
Sütunlar mimar oldu
Yeniden inşa oldum
O muhteşem günleri
Toyları düğünleri
Yarın denen dünleri
Hayal ettim yoruldum
Dağlar basını eğdi
Başıma taşlar yağdı
Fırat yüzüme değdi
Dalgalandım duruldum
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne
Baş bulunmaz keder gamdan
Kaçarım gelir arkamdan
Azrail gelip yakamdan
Tutsa ne var tutmasa ne
Ana babayı atarsa
Elin sözünü tutarsa
Sermayesine satarsa
Satsa ne var satmasa ne
Över yüceltir soyunu
Yaya çoğaltır koyunu
Dünyada mal mülk oyunu
Yense ne var yenilse ne
Hakka bir kul oldu isem
Haram helal bildi isem
Namazımı kıldı isem
Sinde ne var sıratta ne
Hani nerde ninem dedem
Sonu ölüm varmı carem
Üc gün önce gider Adem
Önce ne var sonrası ne
Haramın çok hayrın azsa
Bunlar seni uyutmazsa
Yatıpta uyku tutmazsa
Yatsa ne var yatmasa ne
Adem GÜLEÇ
Adalet
Niye özellikle ben, neden bendeki boşluk
Herhalde benim derdim bile bile sarhoşluk
Kalbimin bir tarafı mukaddes emanetler
Geri kalan tarafta gafletler ihanetler
Bir tarafım Mekke'de secdeye varmış başım
Bir tarafım Roma'da Sezar'larla yoldaşım
Ceset benim/ruh benim,bülbül benim lal benim
Papazım ben ruhbanım hacda yanar haldeyim
Uçuyorum semada dehledikçe atları
Şimşekler çakıyordu demirden kanalları
Uçtuk uçtuk yükseldik arşa dayandık sandım
Atta derman kalmadı ben bir tasa uzandım
Sevinerek hevesle sarıldım ben bu tasa
Epey zorluk çeksem de ulaşmıştım ya arşa
Tuttuğum taş dillendi konuşmaya başladı
Her şey durdu bir anda mahlukat yavaşladı
Ben ne arzım ne sema ne de arşın başıyım
Yolcusunu bekleyen sade mezar taşıyım
Taş başıma dikildi bir de defter verildi
Gözlerimin önünde ettiklerim serildi
Sağ yanımda kıvılcım cephanelik sol yanım
Ettiğimle adalet etme bana Allah'ım
Adem GÜLEÇ
Utanıyorum
Seneler geçti tükendim heyhat
İçerim karanlık içerim berbat
Hocama talebe üstaza evlat
Olmadım kendimden utanıyorum
Dünya yalan lafı yalan değilmiş
Eğilen ağaçlar yaşken eğilmiş
Kulplarım kırılmış dibim delinmiş
Dolmadım kendimden utanıyorum
Yolum düşmez oldu beyti mamura
Afyon karıştırdım una hamura
Nuri imanımı toza çamura
Buladım kendimden utanıyorum
Örnek aldım imrendim tağutları
Secde ettim Allah sandım putları
Yüreğimde fitne fesat otları
Yolmadım kendimden utanıyorum
Huşuyu kalp ile secdeye varıp
Ağlayıp sızlayıp hakka yalvarıp
Nolacak adem diye sararıp
Solmadım kendimden utanıyorum
Adem GÜLEÇ
