Eğitim Sitesi

Belkıs Şiiri

Belkıs

Geçen yıl çok dolaştım

Belkıs'a da uğradım

Sarayları aradım

Toprak buldum taş buldum



Irgatın çapasından

Gelinin küpesinden

Sütunun tepesinden

Uçtum yere savruldum



Aklım fikrim zayi oldu

Beynim durdu yoruldu

Sütunlar mimar oldu

Yeniden inşa oldum



O muhteşem günleri

Toyları düğünleri

Yarın denen dünleri

Hayal ettim yoruldum



Dağlar basını eğdi

Başıma taşlar yağdı

Fırat yüzüme değdi

Dalgalandım duruldum

Adem GÜLEÇ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:

Pınar

Aman pınar ne olur acı acı akmasan

Zehir olup başları bağırları yakmasan

Eller ne derse desin el sözüne bakmasan

Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda

Çalılar arasında güller açmış pınarda



Han garip hancı garip yolcuların suçu ne

Yolumuza giderken düştük derdin içine

İşlerimiz karıştı döndü arap saçına

Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda

Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda



Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi

Gelinlere kızlara suyundan vermedimi

Tadını herkes bilir içipte görmedimi

Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda

Acı diyenler desin suyu kesme pınarda



Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın

Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin

Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin

Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda

Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda

Adem GÜLEÇ

Adalet

Niye özellikle ben, neden bendeki boşluk

Herhalde benim derdim bile bile sarhoşluk



Kalbimin bir tarafı mukaddes emanetler

Geri kalan tarafta gafletler ihanetler



Bir tarafım Mekke'de secdeye varmış başım

Bir tarafım Roma'da Sezar'larla yoldaşım



Ceset benim/ruh benim,bülbül benim lal benim

Papazım ben ruhbanım hacda yanar haldeyim



Uçuyorum semada dehledikçe atları

Şimşekler çakıyordu demirden kanalları



Uçtuk uçtuk yükseldik arşa dayandık sandım

Atta derman kalmadı ben bir tasa uzandım



Sevinerek hevesle sarıldım ben bu tasa

Epey zorluk çeksem de ulaşmıştım ya arşa



Tuttuğum taş dillendi konuşmaya başladı

Her şey durdu bir anda mahlukat yavaşladı



Ben ne arzım ne sema ne de arşın başıyım

Yolcusunu bekleyen sade mezar taşıyım



Taş başıma dikildi bir de defter verildi

Gözlerimin önünde ettiklerim serildi



Sağ yanımda kıvılcım cephanelik sol yanım

Ettiğimle adalet etme bana Allah'ım

Adem GÜLEÇ

Düşeli

Yükseklere kar yağıyor

Başımdaki karlar gibi

Görenler yetim sanıyor

Sıladan ayrı düşeli



Elin yurdu yurdum oldu

Kimin derdi derdim oldu

Eşkıya efendim oldu

Geçim derdine düşeli



Ne köy kalmış ne kasaba

Bahçe kuru ev haraba

Unutmuş bizi maraba

Gurbet ellere düşeli



Dayı emmi şöyle dursun

Anan baban unutursun

Köklerini kurutursun

Çorak yerlere düşeli



Gökte yıldız idim söndüm

Kurudum gazele döndüm

Güneşe sırtımı döndüm

Gölge peşine düşeli

Adem GÜLEÇ

Belkıs Şiiri