Ben Bir Çocuğum
Ben bir çocuğum
Anadolu’nun unutulmuş topraklarında
Ellerim nasırlı ellerim çatlak
Ben bir çocuğum
Dünyanın yükü var omuzlarımda
Gözlerim buğulu gözlerim ıslak
Dokunmayın! Dokunmayın bana
Dokunursanız ağlayacağım
Ben bir çocuğum
Bir mayın tarlası yüreğim
Yüreğim patlamaya hazır bir volkan
Dokunmayın! Dokunmayın bana
Dokunursanız patlayacağım
Ben bir çocuğum
Bazen küçük bir çobanım ben
Otlatırım koyunlarımı
Sabahın alaca karanlığından akşamın serinliğine dek
Heybemde bir kuru soğan bir parça ekmek
Ben bir çocuğum
Dolaşırım şehrin sokaklarında
Bazen başımda bir tepsi simit satarım
Bazen kolumda bir sandık, ayakkabı boyarım
Ben bir çocuğum
Sözde bugünün mutluluğuyum ben
Sözde gelecek günlerin umuduyum ben
Oysa ölen benim Afrika ülkelerinde açlıktan
Oysa yaşamak için çöplüklerden ekmek toplayan benim
Ben bir çocuğum
Çocukluğunu yaşayamayan
Ben öksüz kalırım hep savaşlarda
Benim suça itilen hep sokaklarda
Ben bir çocuğum
Bırakın kor kor olmasın yüreğim
Bırakın kelepçesiz kalsın bileğim
Annem ağlamasın..
Anneler ağlamasın..
Ve çocuklar ve çocuklar hiç ağlamasın..
Abdulkadir Turgut
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yağmurdan Bir Ev
Ne zaman bir yağmur yağsa
Zarif adımlarla geçiyorsun
Yüreğimin orta yerinden
Biliyorum,yağmuru sevmiyorsun
Derin bir uykuya dalıyor şehir
Sen kaşlarını çatınca rüzgara
Usulca yıkılıyor etrafımdaki duvarlar
Sular örtüyor acısını yerin
Yağmurdan bir ev kuruyorum saçlarıma
Balkonunda mor sarmaşıklar
Ay doğarken söylenecek serenatı bekler
Ne zaman geçsen yüreğimin kıyısından
Yolunu şaşırıyor bütün gemiler
Yaşamak karaya vuruyor sen susunca
Gözlerinin ışığına koşuyorum
Bir denizcinin fenere koştuğu gibi
Daha ilk adımda sana çıkıyor yolum
Kimsenin bilmediği bir şarkı söylüyorsun
Bir yağmur atlası geçiyor içimden
Anlıyorum ki meczup bir kâşifim yeryüzünde
Her adımda bir güzelliği yaşayan
Ve yaşadıkça kendini bulan
Deniz kabuğu toplayan çocuklar gibi mutlu
Tuvalini lime lime eden Dorian Gray kadar
Çaresiz….
Deniz kabuklarından bir ev kuruyorum o zaman
Bahçesinde binlerce çingülü,hanımeli ve mor leylak
Ve bir şarkı…Sonsuza kadar sürecek bu yağmur.
Ay doğmayacak/Senin aydınlığına emanet yeryüzü.
HİMMET KARATAŞ
KARMA ŞİİRLER
Arkadaşıma Sırdaşıma
Bir arkadaşım vardı
gözleri sanıktı ayrılığa
elleri tanıktı yalnızlığa
bir sevdada yitirdi benliğini
bir kavgada yitirdi gençliğini
bir arkadaşım vardı
sevdaya vurgundu
yalnızlığa aç
bir oyunda yitirdi benliğini
bir kavgada yitirdi gençliğini
bir arkadaşım vardı
dostumdu
gömleği kanlar içinde
ıslak bir tebessüm yüzünde
vuruldu
bir sevdada yitirdi benliğini
bir kavgada yitirdi gençliğini
KARMA ŞİİRLER
Vuslat
Ömür dediğin kum misali, akıp bitecek
Hayallerini belki de yaşayamayacağın kadar
Ya da, yaşadıklarını hatırlayamayacağın kadar
İstemesen de ayrılacak yanından, sevdiklerin
Giderken ömründen uzaklara, tutmak isteyeceksin, ellerinden
Ne kadar sevdiğini, söylemek isteyeceksin
Kelimelerle izah, edemeyeceğin kadar
Ya da izah etmeye, kelime bulamayacak kadar
Zaman geçecek aradan,
Hüznün, hasrete dönüşecek
Gözlerin dolacak, her hatırlayışında
Elden bir şey gelmediğini fark edeceksin
Ve o an, arşa yükselecek, yüreğindeki ses
Vuslat vuslat vuslat
Recep YAMAK
ÇOK SEVDİĞİM HAKKIN RAHMETİNE KAVUŞMUŞ DURMUŞ DEDEME İTHAF EDİLMİŞTİR.
KARMA ŞİİRLER