Ben Korkarım Hep
Ta öteden beridir söylerim ya hep,
ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Onun ne sağı bellidir ne de solu;
Dili sivridir hep konuşur boş ve dolu.
Doluyu alıp atamazsınız bir yere boşu!
Onda edep olmaz, hayya olmaz!
Sözünde incelik ve zerafeti kalmaz;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Çoğu kez bilmez ne söylediğini,
zaten aklı da onaylamaz çoğu dediğini.
Akıllı sanır da bükülmez bilir bilegiği;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Haram yer de kul hakkını hiç bilmez,
sözlerinin nereye varacağını düşünemez.
Dün dediğini bu gün duymaz- görmez;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Takar toplumu ardına sürükler mecule,
mutlaka planı vardır kafadaki şetdanı ile.
Her hareketi çıkar içindir yada bir hile!
Ben korkarum ALLAH'tan korkmayandan.
Kibirli gezer sanırsınız mülk'ün sahibi,
neden ise hep ona kalır kazanın dibi.
Ya arkasına takılıp da gidenlere ne demeli;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Ardındakiler sanki kendisini İLAH sanır,
ben aldatılmadım diyenler hep aldanır.
Dünya yalnızca edrafında dönüyor sanır!
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Hayyası yok ise çatlamıştır ar damarı,
toplamıştır eline sürüsünde ki bütün yuları.
Kul Okyay kör değil görür içinde iyi olanları;
Yine de korkarım ben ALLAH'tan korkmayandan.
Hanifi OKYAY 11,04,2017 /10:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benim Hakkım Değilsin
Ey sevdiğim, yetti bunca cevri-cefan!
Bu dünyada, değişmez yazgım değilsin.
Bundan böyle, daha anmam adını;
Alınma sevdiğim, huri melek değilsin.
Gönül kabesin de, erkanım olsan da.
Bez-mi alemde, furkan olsan da.
Her iki çihan da, sultan olsan da;
Yüzümü sürdüğüm, mihrabım değilsin.
Sevdalıydım, sende bundan haberdar:
Sanma, önümüzde uzun yıllar var.
Ömrümün geldiği yer, gayri sonbahar;
Bundan böyle, yazım kışım dağilsin.
Gönlüne dar gelmez mi, göğüs kafesin?
Bilmem hangi diyarda, hangi yerdesin?
Ne selamın gelir, ne de duyulur sesin;
Bundan sonra, benim hakkım değilsin.
Allah sana vermedi mi, dini imanı?
Bilmem neydi bu garibin, suçu günahı?
Gönül sende bulmuştu, sırr-ı süphanı;
Bundan böyle, sen sultanı değilsin.
Abu hayat olsan da, tatmam suyunu:
Kul okyay'la oynadığın, gönül oyunu!
Unutup adını, terk ettim yolunu;
Sen benim dünyada, dengim değilsin.
Hanifi OKYAY 24.07.1996 / 09:55
Hanifi OKYAY
Arayıp Sormasın Beni
Benden selam söyleyin, o vefasıza!
Bundan sonra, arayıp sormasın beni.
Unutup adını ya dost, sildim gönülden;
Bir başka yar sevmez, sanmasın beni.
Yıllarımı heba ettim, boşu-boşuna!
Dert deryası ömrüm, başlı başına.
Meyil etmem ya dost, onun yurduna;
Boşa el alemden, sormasın beni.
Sefil baykuş gibi, viranda kalsın!
Oturup o kendi, haline baksın.
Dönüp gelir diye ya dost, bekleyip yansın;
Hayalinde düşünde, görmesin beni.
Mevlasından başka, bir yar dilesin.
Kul Okyayı gayri, öldü bellesin!
O kendi kendine ya dost, çalıp söylesin;
Her iki çihada, görmesin beni.
Hanifi OKYAY 28.09.2018 / 10:30
Hanifi OKYAY
Gonümün Yerisin Sevdiğim
Ne yaprağın dökülsün, ne gülün solsun!
Hilalin batarken, güneşin doğsun.
Sana gelen bütün,dert benim olsun;
Şu garip gonümün,yeri'sin sevdiğim.
İstemem zülfüne,düşmesin aklar.
Hep gülsün,gözünden akmasın yaşlar.
Kıskansın seherde ötüşen kuşlar;
Şu garip gonümün,varısın sevdiğim.
Şeyda bülbül'ümsün,gonüm kafeste!
Yoluna sereyim,gül deste-deste.
Kul Okyay der ki! En son nefeste;
Bu garip gonümün,yari'sin sevdiğim.
Hanifi OKYAY 21.09.2018 / 11:50
Hanifi OKYAY
