Ben Yine Sus Pus...
Hafif hafif...Tane tane kar yağarken
Şubat soğuğunda;
Onun yolunu gözlüyorum.
Onun sokağında, O'nu bekliyorum.
Köhne sokak lambalarının ışığında
Zemheri ayazında, yolunu gözlüyorum,
Belki beni affeder diye.
Elimdeki beyaz orkideler
Soğuktan çoktan donmaya başladı bile.
Varsın donsun!...Benim aşkım var!
Ben aşığım!...Aşkım içimi ısıtır!
Diye diye, kendi kendimi avutuyorum.
Kar ve ayaz şiddetlendi.
Soğuktan ellerimi hissetmiyorum artık.
Dakikalar durdu duracak...
Yelkovan, akrepe sesleniyor;
Gelen giden var mı! diye.
Yok...yok...Gelen de yok giden de....
Tam gidiyordum ki...
Bir ayak sesi geldi....
Oh be! .Nihayet!.Geldi! dedim. Kendi kendime....
Ona sevdiğimi haykırabilirim! artık.
Ona; Gitme! Beni terketme! diyebilirim.
Derken...Diyeceğimi beklerken... .
Yanımdan....Yüzüme bile bakmadan..
Beni hiç umursamadan
Çekti ve gitti...
Ah! Ahhh! Yüreğime yine söz geçiremedim..
Gelmedi. Sevdiğim yine gelmedi...
Gelmedi. Sevdiceğim yine gelmedi...
Ben yine yalnız...Yine biçareyim...
Ben yine sus pus....Yine avareyim...
06 Şubat Pazar...
Sarıoğlan...
Muş...
Şenol KARA Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Eskidendi Çok Eskiden
Ahhh! Sevgili Ahhh!
Eskidendi herşey
Çoook eskiden....
Bizden geçti artık
Hata bizde be Sevgili
Biz gideni çok abarttık.
Hem de çok...
Eskisi gibi özlemiyorum
Özleyemiyorum ki Seni.
Eskisi kadar aklımda değilsin ki
Hatırlayamıyorum bile Seni.
Eskisi gibi zaten sevemem ki
Eskisi gibi diyorum
Eskisi gibi.
Sayende Güvenmemeyi de öğrendim.
Çok teşekkür ederim.
Sayende Sevmemeyi öğrendim.
Çok teşekkür ederim.
Değer Vermemeyi de sen öğrettin bana
Haddinden fazla değer vermemeyi..
Vermemem gerektiğini.
Anlattın...Anlattın da...
Anlamadım be Sevgili.
Ahhh! Sevgili Ahhh!
Çok güzel yarım kaldık biz...
Hiç biz olamadık ki.
Çok güzel kandırdık birbirimizi
Acılar bize müstahak
Müstahak be Sevgili...
Hani o şarkı varya!
Bizi bizden alan.
Yıldız TİLBE'nin.
VAZGEÇTİM...Diye başlayan..
KAHRETSİN YAPAMIYORUM diye sona eren.
Bizde VAZGEÇTİM diye! başladık aşkımıza...
Sonrada...
Hem Şarkıyı...hem de Aşkımızı
KAHRETSİN YAPAMIYORUM...
Diye diye! Bitirdik be Sevgili.
KAHRETSİN YAPAMIYORUM...
Diye diye!
Bitirdik be Sevgili.
SARIOĞLAN/Ekim 22...Yıl 2022...
Yağmurlu bir Muş Sabahından...
Şenol KARA
O Adam Bendim
O ADAM BENDİM...
Hayallerimizin peşinden koşmaya...
Sevgimizi...Sevdiğimizi...
Yarı yolda bırakmaya...
Değer miydi? Değerdi.
Olur muydu? Olurdu.
Ama ne değdi...Ne de oldu.
Zamanın birinde çok sevdim.
Sevdiğim uzaklara gitti..
Aramıza binlerce kilometreler girdi.
Günler geldi...geçti...
Ben, sessiz ve biçare..
Sevdiğim, hüzünlü ve bihaber..
Sevdiğimi aradım...
Bana öyle bir söz etti ki...
Benim kalbimi öyle bir yaraladı ki.
Ne dedi dostlarım...
Ne dedi bir duyun...
"Kadın yokluğuna alıştığı erkeği
bir daha istemez!"
Dedi! ve beni terkedip gitti.
Bütün ışıklarım söndü.
Kalbim karanlıklara gömüldü.
Anlamak istedim... anlayamadım.
Düşünmek istedim... düşünemedim.
Adeta beynimin fişi çekildi.
Bitkisel hayata girdim.
Duramadım...
Söylediği o acı söze rağmen...
Onsuzluğa dayanamadım.
Sevdiğime ulaşmak için...
hayallerime;
Dur, bekle! dedim.
Sevdiğime kavuşmak istedim.
Neredesin! diye sordum.
Sevdiğim evdeydi..
O da bir ömür beni beklemekteydi.
Sevdiğim beni görünce
Gözleri doldu.
Aşkımıza bütün dünya şahit oldu.
Mesafeleri yıktım.
Bağrımı yaktım.
Sevdiğime koştum.
Sevdiğim için neler yaptığımı değil...
Nelerden vazgeçtiğimi sorun bana.
Hani sevdiğin için ne yaptın?
Sevdiğin için neleri göze aldın?
Diye soran olursa;
İşte ben bunu yaptım.
O adam bendim.
Hayallerinin peşinden koşmayı bırakıp,
Sevdiğinin peşinden koşan adam.
Genç Kaleminiz
Şenol KARA
Kasım 28 & Pazar 2021 & Muş
Şenol KARA
Yek Vücut Olalım
"Hey gidi günler!" demek geliyor içimden...
Her gün...her saat...her dakika...
Eski günlere her daim dönmek istiyorum...
Her yıl...her ay...her mevsim...
Kundaktaki ağlayan bebek gibi
Masum ve tertemiz olmak istiyorum.
Her hafta... her Pazar...her Cuma...
Şimdi her yer....herkes bir başka...
Selam versem, dinimi sorgulayan çok.
Günaydın desem, mevkimi sorgulayan çok.
Elini öpsem, hatırını sorsam, yüzüne gülsem.
"Bir menfaati mi var!" diye sağa sola bakınan çok.
Ne hale geldik?
Biz kimiz, kimlerdeniz?
Acaba yaşıyor muyuz?
Yoksa meçhule giden bir filmin içerisinde...
Beyhude bir figüran, filmin taaa... kendisi miyiz?
Çocuklarımıza Z kuşağı dediler.
Gençlerimizi postmodern anlayışa bürüdüler.
Biz orta yaş grubu oldu iş kolik, adeta robot.
Ev ile iş arasında gidip gelen kısa bir anekdot.
Elli yaş ve üzeri sağlığının derdine düştü.
Emeklilik ve yaşam arasında sıkışıp büzüştü.
Batıdan ne kötüyse onu aldık, her daim uyguladık.
Batı çoktaaan bıraktı...biz maalesef bırakamadık.
Çocuklarımıza yapmayın! etmeyin! dedik.
Biz söyledik....Biz dinledik....
Milli Bayram... Milli günler mazide kaldı.
O güzelim coşkulu provaların yerini!!!
Sınıfta yapılan sade, ruhsuz etkinlikler aldı.
On dokuz Mayıs denince stadlar coşup taşardı.
Polisimiz, Askerimiz marşlar eşliğinde
Dimdik ve kararlı tören alanından geçiş yapardı.
Tüm Vatanseverleri.. tüm Yurttaşlarımızı...
Derin bir duygu seline sokar...bizleri Selamlardı.
Tarihte ki kahramanlıkların yek amacı;
Bizlere bu ülkeyi kazandırmak...
Dönemsel farkındalığı rafa kaldırıp
Günümüz tarihi ile geçmişimizi...
Birbirine sımsıkı kenetleyip bağlamak.
Nasıl ki Malazgirt varsa...Çanakkale'de var.
Nasıl ki Otlukbeli varsa... Sakarya'da var...
Nasıl ki Fatih Sultan Mehmet varsa...
Mustafa Kemal Atatürk'de var.
Nasıl ki Kanuni Sultan varsa...
Kazım Karabekir'de var.
Osmanlı da biziz. Selçuklu da...
Karamanoğlu da biziz...Kuvâ-yi Milliye de...
Yek vücut olalım...Türk'üz! deyip yol alalım..
Bırakalım artık! üzerimize oynanan oyunları.
Bırakalım artık! menfaati uğruna vatanı satanları.
Sultan Mehmet'in dediği gibi;
"Biz toprakları değil, gönülleri fethediyoruz."
Sözünü; tevazu ve hoşgörü de düstur edinelim..
Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi;
"Uyuyan Milletler ya ölür, ya da köle olarak uyanır...!"
Sözünü de Bağımsızlığımızın yegâne anahtarı belleyelim.
Genç Kaleminiz Şenol KARA
10 Ekim 2021...Pazar..
Şenol KARA
