Benden Değil
Benden değil
Bu su bu toprak
Şu yaraların panzehiri
Açan yediveren
Benden değil
Genzimi yakan bu şarap
Serseri ayrılıklar
Ahlak yoksunu duvarlar
Ve hay huylar
Benden değil
Şu uzakları yaran sis
Sevgilinin hası nazı
Sırma saçındaki kurdele
Gözündeki sürme
Ve aysız gecelerin
Vurdumduymaz halleri
Benden değil
Seni sevmeye cüret edenler
Şu adımlarımdaki korkaklık
Avuçlarındaki lale gül
Ayazın işlemesi tenime
Gözümün yaşı
Şu havanın sisi boranı
Benden değil
Aşkın yüreğimi kanatan yanı
Hislerimdeki hiçlik
Bu yokluk
Ve benim sarhoş hallerim
Benden değil
Uykumda adına tutulan çetele
Beyaz sayfadaki leke
Benden değil
Şu beklenmedik ölüm
Sendendir gülüm sendendir
Ne basiretsiz itibar
Ne lümpen yalanlar
Ne de pragmatik yaklaşımlar
Keşmekeş tavırlar
Sabahındaki öpüş
Kızılın mavisi
Ve saat kuleleri
Benden değil
Terleyen parmaklarım
Ne zehirli akşamlar
Ne de yıldızlardaki ışıltı
Adındaki harfler
Sokaklardaki afiş kan
Yollarda han
Ceplerimde isyan
Ağzımdaki küfürler
Titreyen yosma
Kıyıyı döven deniz
Denizde kum
Benden değil
Gönlündeki zevk sefa
Şu masa şu mesken
Şu geceme nokta koyan yalnızlık
Benden değil
Bu şadırvan bu özlem
Ve içime çöken meram
Dilindeki söz
Elimdeki kağıt şu kalem
Bu şiir bu başlık benden değil...
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kör Kehanet
Alaca şafağın ışığı vurmuş dağlara
Mazbut bir gün sığınır açık yaralara
Kuşlar konar ölülere şahit ulu çınarlara
Düşmüş bir adam kızılcık pişirir umutlara
Aşkın dağarcığı alevlenir ay altında
Şarabı külle besler şebin sabahında
Karanlığa su serper güneşin ahtına
Kaderi küfür dokur küser zinhar bahtına
Bıraktığın her şey saklı içimin içinde
Göğsüme ektim tütünü gecenin üçünde
Evrenden salvolar var gölgeler biçiminde
Kıydım usturaya biledim sesimi yalnızlık içinde
Ölüm için önce kafeste can gerek
Yıldızlar suya düşer mi acıyı bilerek
Nefesi var eden de bir lokma ekmek
Dağılır göğün kuşağı maviyi sererek
Yeri sömüren rüzgarın keş alameti
Düşü gözlerine yoran uykunun kerameti
Evi barkı yıkar kör kehanetin ibreti
İnsan olan ne yapsın bozuk zürriyeti
Can üşürse sanma umut haddini aşar
Sema batarsa yağmur bulutsuz da yaşar
Cihanın olsa da bir ah ile ömür ziyan olur
Ziyan olur ise ömür ah ile cihan bir olur
İzbe kaldırımlarda sinsi bir uğultu
Demem aşkın firkatı tek seni buldu
Nice kızlar tenhada saçlarını yoldu
Kahkaha kendi soluğunda boğuldu
Dile geldi kağıt künyemi yazdım şiire
Kaç kez yalvardım laf dinlemez gönlüme
Bir çift göz için düşme ellerin diline
Harcadın ömrünü çare bilmez birine
//H.Şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
Üçte Bir Gibi
Noktada zerre gibiyim
Nokta yetmiyor bana,
Noktada cümle gibiyim
Tarihte bir şiir gibiyim
Mısra kesmez dilimi
Şiirde başlık gibiyim
Zamansız yara gibiyim
Söz geçmez yar’a
Yar’da bir ölü gibiyim
Pervanede mum gibiyim
Mum dibine ışık vermez
Mumun Alev’i gibiyim
Denizde kum gibiyim
Kum suda solar
Kumu öven balık gibiyim
Her zararda bir kar gibiyim
Yağmur kara küser
Karda iz gibiyim
Aşkta iki göz gibiyim
Göz her doğruyu görmez
Işıkta bir kör gibiyim
Zülfünü tarayan kadın gibiyim
Kadına adam denmez
Kadında insan gibiyim
Bir nefeste ney gibiyim
Ney derdi körükler
Cihanda bir şey gibiyim
Suyu okuyan derviş gibiyim
Derviş abdaldır
Abdal’a ermiş gibiyim
Göklerde uçan kuş gibiyim
Alemden göç eder kuşlar
Kanatta bir öç gibiyim
Ağızda dolaşan dil gibiyim
Dil kötü söyler
Dilsiz lal gibiyim
Hak’ta bir kuyu gibiyim
Kuyu derin olur
Kuyuda delilsiz suç gibiyim
Ateşin harında kor gibiyim
Gönlü yakar kor
Korda kül gibiyim
Mahzende şarap gibiyim
Şarap deliye akıl verir
Kadehte ders gibiyim
Ellerde karnı tok gibiyim
Tok kıymet bilmez
Yoksul sofrasında aç gibiyim
Dağ başında yel gibiyim
Yel yüksekten eser
Alçakta sel gibiyim
Denizde bir ağ gibiyim
Ağ pusuda can alır
Ayakta bir bağ gibiyim
Başta bir fes gibiyim
Fes de bir dindir
Bende herkes gibiyim
Kafeste ten gibiyim
Tende can vardır
Ben canda sen gibiyim
//Haydar Şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
Farz Et
Umutlarımı sığ düşlere ektin
Eylülde bir akşam üstü gittin
Ne yeni bir suret ne şan şöhret
Beni ellere mecbur ettin
Dikeni güle tercih ettin farz et
Al sözlerini aşkı şiirden terk et
Tenin kafeste mutsuz her anı
Yol uzun artık bulamam hanı
Yok dünyada huzur bulanı
Ağaçta yaprak çürüdü
Kalmadı gönül dermanı
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
