Biliyormusun..?
Bir gece ki kaostan üstüme kapanıyor,
Ne Ay da bir tebessüm,ne ışıklar yanıyor,
Çıktığım sokaklarda,her yer hüzün kaynıyor,
Ne sözüm geçti kalbime,ne de yorgun beynime.biliyor musun?
Perde perde karanlık,benliğimi sardıkça,
Dağlar enseme binip,gök kubbe alçaldıkça,
Sessizliğin hançeri yüreğimi yardıkça,
Ne korkular yaşadım,ne dert attım içime ,biliyor musun?
Uyuşmuş bir beyinle düşündüm sensizliği,
Anlattım derdimi de ağlattım sessizliği,
Sordum hep sarıldığım yastığa bensizliği,
Ne bir tek cevap verdi, ne de baktı yüzüme,biliyor musun?
Saatler kaç dakika,kaç saat bir saniye?
Ömrümün yarısını ettim sana hediye,
Gök kubbe yi açacak,bir haber gelsin diye,
Ne adaklar adadım,ne dil döktüm Rabb’ime, biliyor musun?
Korkuyorum ilk defa ,korkuyorum şafaktan,
Bir yatıp uyumak var,ve kalkmamak yataktan,
Bir çiçek koklayarak boğulduğum bataktan,
Ne lanetler okudum,ne zulmettim kendime, biliyor musun?
Yıllardır görmediğim tanıştım gözyaşımla,
İnce bir perde kaldı,ölüm ile yaşamla,
İsmin için pazarlık ettim mezar taşımla,
Ne çiçek koydum üstüne,ne su döktüm kabrime, biliyor musun?
Dolaştım saatlerce,gelemedim kendime,
Acı duymamak için zehir sundum kalbime,
Acınacak bir halde geldim tekrar evime,
Ne döndüm yaşamaya,ne yürüdüm ölüme,biliyor musun?
17.01.04
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir Şiir Yaz Bana
Bir şiir yaz bana,
İçinde yalnızlık olsun.
Birkaç mısrasında da,
Küçücük resmin olsun.
Hüzün olsun ortalarda,
Ağlatsın okuyanı.
Anlayabilen anlatsın,
Bir şarkı kıvamından,
Hüzzam olsun, raks olsun.
Berraklığını konuşsun doğanın.
Nehirleri anlatsın,
E tabi biraz da beni
Okurken kafandaki düşünceyi
Bir fotoğraf tabletinde,
Bir saflık ertesinde,
Dinlesin herkes, öğrensin.
İbret olsun ders alsın,
Hayat nasılmış, neler varmış
Az şey yazılsın,
Manasına anlam katsın,
Bir refleks atikliğinde,
Bir çiçek nazikliğinde,
Kalemi okusun yazmadan.
Bir bedenden doğan beni,
Yani anla ki anlatsın,
Doğan her şeyin öleceğini
Son kıtaya gel artık,
Büyütme gözünde dünyayı,
Say ki yaşadıkların olsun.
Kasım KAPLAN
Atatürk'ün Ölümü
Atamın öldüğü gün,
Bir başkaydı bulutlar.
Genç ihtiyar hep üzgün,
Tükenmişti umutlar.
Masmavi Karadeniz,
Hırçındı, kabarmıştı.
Gündüz gözü, gök, deniz,
Sanki de kararmıştı.
Kuşlar bile mahzundu
Gözü yaşlı göklerde
Artık hüzün taht kurdu
Gam yüklü yüreklerde.
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı.
Bütün yürekler yara,
Gözlerde kan ağladı.
Bir destan böyle bitti
Dönmedi artık geri.
Kendisi öldü gitti
Kaldı büyük eseri.
Kasım Kaplan
Kasım KAPLAN
Böyleysem Öğretmenim
Bir onurla ömrümü adadım eğitime,
Aşığım bayrağıma, çünkü ben öğretmenim.
Öğrencimin gözüyle baktım kendi kendime,
Sonunda karar verdim, böyleysem öğretmenim.
Dünyam sevgi üstüne, küstüm dargınlıklara,
Sırtımı çevirmişim bütün yorgunluklara.
Çağdaş, uygar bir yolda, bilgiyle gidiyorum,
Sevdaları var benim, çünkü ben öğretmenim.
Üzer beni bahçemde çiçeklerin solması,
Sevindirir yurdumda ham cevheri bulması.
Toprağımdan devşirip, demir bakır elması,
Nakış nakış işlerim, çünkü ben öğretmenim.
Büyük bilim adamı, doktorum, mühendisim,
Her şey gelir elimden, marangozum, terziyim.
Ben her şeyi bilirim, çok güçlü birisiyim,
Böyle görüyor beni, çünkü ben öğretmenim.
Dilim hep tatlı söyler, acı söze geçit yok,
En güzel ben giyerim, açlık bilmem, karnım tok.
Unuttum fakirliği, malım, mülküm, param çok,
Olmaz acım, kederim, çünkü ben öğretmenim.
Bizlerin gayretiyle şekillenir gelecek,
Çocuklar büyüyünce kıymetimi bilecek,
Böyle gelmiş eskiden ve de böyle gidecek,
Budur benim kaderim, çünkü ben öğretmenim. 23.11.05
20.20
Kasım KAPLAN