Bir gece ki kaostan üstüme kapanıyor,
Ne Ay da bir tebessüm,ne ışıklar yanıyor,
Çıktığım sokaklarda,her yer hüzün kaynıyor,
Ne sözüm geçti kalbime,ne de yorgun beynime.biliyor musun?
Perde perde karanlık,benliğimi sardıkça,
Dağlar enseme binip,gök kubbe alçaldıkça,
Sessizliğin hançeri yüreğimi yardıkça,
Ne korkular yaşadım,ne dert attım içime ,biliyor musun?
Uyuşmuş bir beyinle düşündüm sensizliği,
Anlattım derdimi de ağlattım sessizliği,
Sordum hep sarıldığım yastığa bensizliği,
Ne bir tek cevap verdi, ne de baktı yüzüme,biliyor musun?
Saatler kaç dakika,kaç saat bir saniye?
Ömrümün yarısını ettim sana hediye,
Gök kubbe yi açacak,bir haber gelsin diye,
Ne adaklar adadım,ne dil döktüm Rabb’ime, biliyor musun?
Korkuyorum ilk defa ,korkuyorum şafaktan,
Bir yatıp uyumak var,ve kalkmamak yataktan,
Bir çiçek koklayarak boğulduğum bataktan,
Ne lanetler okudum,ne zulmettim kendime, biliyor musun?
Yıllardır görmediğim tanıştım gözyaşımla,
İnce bir perde kaldı,ölüm ile yaşamla,
İsmin için pazarlık ettim mezar taşımla,
Ne çiçek koydum üstüne,ne su döktüm kabrime, biliyor musun?
Dolaştım saatlerce,gelemedim kendime,
Acı duymamak için zehir sundum kalbime,
Acınacak bir halde geldim tekrar evime,
Ne döndüm yaşamaya,ne yürüdüm ölüme,biliyor musun?
17.01.04
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çok iyi yazamam ben,
Düşünürüm söyleyemem.
Dilimden çıkmaz,
Aklımda hep gözlerin.
Ben söyleyemem, sen anla halimden.
Ben düşündükçe, aklına düşsün,
Sen de söyleme kimseye.
Farz et ki yanındayım,
Fısılda kulağıma
Ben duyarım, buradayım, yanındayım.
Kapat gözlerini düşle beni.
Merhaba yeni gün
Merhaba karşındayım.
Kasım KAPLAN
Kendini vatana adamış olan,
Geleceği yazan eğitmenim ben.
En güzel sevgiyi okulda bulan,
Canlara can katan öğretmenim ben.
İşim eğitimdir can pahasına,
Hiç bakmam az yada çok parasına,
Dermanı olurum her yarasına,
Dilsize derdini söyletenim ben.
Hem anayım hem baba tüm çocuklara,
Cevap bulmalıyım tüm sorulara,
Beşikten mezara tüm insanlara,
Doğruyu,yanlışı öğretenim ben.
Ebeyim,hemşireyim köyde doktorum,
Bazen bir yönetmen ,bazen aktörüm,
Hazine arayan bir detektörüm,
Sevgiyi,şefkati gösterenim ben
İlim mürşidimdir, ahlak irfanım,
Bu vatan uğruna fedadır canım.
Çileyi işleyip,dert dokuyanım,
Öğretmek aşkına inleyenim ben.
Cehalet düşmanım,dostum ilimdir,
Beynim sermayemdir,silah dilimdir,
Kalemim kitabım tek sevgilimdir,
İlimden başka yol bilmeyenim ben.
Örnek bir insanım tüm çocuklara,
Çiçek koymalıyım tüm kucaklara,
İyi yada kötü, olacaklara,
Kendimde bir hisse arayanım ben.
Eğer bu vasıflar yok ise bende,
Çok eksik var demek eğitimimde
Kimse bana bir şey söylemese de,
Kendime ‘çok yazık’ dedirtenim ben.
Kasım KAPLAN
Türküm, korkmam kimseden, fıtratımda yok benim
Tanımam haksızlığı, korkum Hak’tandır ancak
Arkada kalmaz gözüm, çürüsede bedenim
Artık mahşere kadar dalgalanır bu sancak.
Kara sevdalı gibi, vurgunum bu vatana
Değişmem tüm dünyaya, bir karış toprağını
Yalnız yaşayan değil, bu toprakta yatana
Yemin ettim, çiğnetmem, düşmana yaprağını.
Harikalar diyarı, bu cennet vatan için,
Milyonlar şehit verdik, milyona daha değer.
Dalgalanan bayrağım, şerefli ordum için,
Kurbanlar kesin bana, şehit olursam eğer.
Kanımla suladığım, ilmik ilmik ördüğüm,
Taşına toprağına, kurbanım ben yurdumun.
Onun için yaşayıp, onun için öldüğüm,
Sonuna dek askeri, neferiyim Ordumun.
Toprak mı O sadece, ağaç mıdır, taş mıdır?
Ne manalar gizlidir, Türkiye’min isminde.
Uğrunda verilmezse, o taşınan baş mıdır,
Boşuna gezer durur, leş bir gövde üstünde.
Rahat olun, sevinin, hasta aslan dirildi.
Altın nesil yetişti, başladılar koşmaya.
Atamızdan emanet, bu gençliğe verildi.
Hazır olun birlikte, dünyayla yarışmaya
Kasım KAPLAN