mehmet kızılca bu şiir yazmak bir sanattır. bu sanatı çok iyi bir şekilde icra etmiş bu arkadaş. kalemine nazar değmesin.
Gecenin Sesi?3
Yıldızlar tek tek kaybolur
Ufka dalar bakışlar
O ince çizgiyi hayatı sanır insan
Dört yanı taşla çevrili
Eski bir mabettir orası
Ve yavaş yavaş
Suya vurur asalet
Dicle görünür gözünde
Yakamoza benzer biraz
Yollar seçilmeye başlar
Yavaş yavaş
Ha bir de karnınızın
Çalan sesi vardır çelikten
Ve artık yorulmuşsunuzdur
Bu uzun gecenin ardından
Ve bir taşın üstünde
İki dost arasında
Eskimiş parkelere sarılıp
Karşıdan gelen silah seslerine inat
Ve de horultulara
Sarılıp uyumak kalır paçavralara
Ve gün bitmiştir
Yeni başladı diyenlere inat
Kalemin yazdığı yer görünür
Ve büyüsü bozulur.
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Bu yirmi üç nisan, çocuk bayramı,
Neşeye sevince doyduğum gündür.
Atamın bizlere büyük ikramı,
Sanki de yeniden doğduğum gündür.
Milletin toplanıp, tek bir yürekte,
Bütün engelleri aştığı gündür.
Sonunda Ata’yla millet birlikte
Tekbirle Meclise koştuğu gündür.
Bir karanlık devrin sonuna gelip,
Büyük bir meşale yaktığı gündür.
Bir devin, dehayla zırhları delip,
Silkinip, ayağa kalktığı gündür.
Şehit evlatları ve gazilerin,
El ele, sırt sırta olduğu gündür.
Yılardır hüzünle bakan gözlerin,
Sevinçten yaş ile dolduğu gündür.
Yemin ant içilip, bir bir sırayla,
Atamın inciler saçtığı gündür.
Kur’an la, tekbirle ve de duayla,
Millet meclisini açtığı gündür.
Yükseldi cihanda Türk’ün gür sesi,
Dünyanın bu sesi duyduğu gündür.
Ağrılı, sancılı günler ertesi,
Büyük Türkiye’min doğduğu gündür.
Bu günü hasretle her bekleyenin,
Yüreğinde bir kor yandığı gündür.
Büyüğü, küçüğü, tüm Türkiye’nin,
Atamı minnetle andığı gündür.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Bir destan yazılmıştı, Çanakkale isminde,
Bin dokuz yüz on beşin, Mart’ın on sekizinde.
O bir destan değildi, masal sayılır destan,
Ölüm kalım savaşı, kurtuluştu kaostan.
Bu savaş milletimin, varlık yokluk savaşı,
Savaşan Mehmetçiğin, koltuğundaydı başı.
Üşüştü başımıza, dünyanın yabanisi,
Her birisi sanki de, cehennem zebanisi.
Mahşeri aratmıştı, o günde Çanakkale,
Kurdular her cephede, etten, yürekten kale.
Haçlı haçın altında, hedef almış hilali
Geldiyse de top yekun, yaşadı izmihlali.
Bir mühür basılmıştı, dünyanın tarihine
Kim ki şehit düşmezse, küserdi talihine.
Düğüne gider gibi, gittiler şahadete,
Koştular seve seve, en büyük ibadete.
Vatan uğrunda canlar, fedadır birer birer
Şehittir o yiğitler, ölmezler diridirler,
Cephedeydi neferi, duadaydı hastalar,
Kimi yetmiş den fazla, kimi çocuk yaştalar.
Semadan yağmur gibi, yağıyorken kurşunlar,
Sevindiler giderken, Allah’a kavuşanlar.
Nerde mal mülk sevdası, canlarından geçtiler
Kurşun kurşun, şehadet şerbetini içtiler.
Ne Yâr var akıllarda, nede çocuk hayali,
Hedef tek, canı verip, yüceltmekti hilali.
Birkaç gazisi kalan, tek savaştır cihanda,
Kanatlanıp uçtular, cennete hep bir anda.
Toprak kan kustu o gün, denizler demir yuttu,
Şehitleri O Nebi, kucağında uyuttu.
Ne gerek mezar taşı, ne gerek ona mezar
Bugün tarih onları, altın harflerle yazar.
Namazsız ve Kur’an sız, düşse de bir yanına,
Kefensiz, kanlı yelek, şahittir imanına .
Bir damla şehit kanı, bütün dünyaya değer,
Bir toprak parçasıdır, vatan değilse eğer.
Kurtarıp boğazları, şehadete erdiler,
Dünyaya yiğitliğin, bir dersini verdiler.
Gafiller ucuz sandı,oysa paha biçilmez
Sonunda anladılar, Çanakkale geçilmez.
Vatana göz dikenler, azdırdıkça azdılar,
Aslanlar savunmanın, destanını yazdılar.
Okusun bütün dünya, oturup ezberlesin,
Artık ininden çıkıp,yurduma göz dikmesin
Bu vatanın evladı, kurbandır toprağına ,
Çakallar rüzgar olsa, değemez yaprağına.
Bir Hilal ki bağrında, yaşatır bu milleti,
Binlerce güneş feda, yaşasın Türk Devleti .
Kasım KAPLAN
Türküm, korkmam kimseden, fıtratımda yok benim
Tanımam haksızlığı, korkum Hak’tandır ancak
Arkada kalmaz gözüm, çürüsede bedenim
Artık mahşere kadar dalgalanır bu sancak.
Kara sevdalı gibi, vurgunum bu vatana
Değişmem tüm dünyaya, bir karış toprağını
Yalnız yaşayan değil, bu toprakta yatana
Yemin ettim, çiğnetmem, düşmana yaprağını.
Harikalar diyarı, bu cennet vatan için,
Milyonlar şehit verdik, milyona daha değer.
Dalgalanan bayrağım, şerefli ordum için,
Kurbanlar kesin bana, şehit olursam eğer.
Kanımla suladığım, ilmik ilmik ördüğüm,
Taşına toprağına, kurbanım ben yurdumun.
Onun için yaşayıp, onun için öldüğüm,
Sonuna dek askeri, neferiyim Ordumun.
Toprak mı O sadece, ağaç mıdır, taş mıdır?
Ne manalar gizlidir, Türkiye’min isminde.
Uğrunda verilmezse, o taşınan baş mıdır,
Boşuna gezer durur, leş bir gövde üstünde.
Rahat olun, sevinin, hasta aslan dirildi.
Altın nesil yetişti, başladılar koşmaya.
Atamızdan emanet, bu gençliğe verildi.
Hazır olun birlikte, dünyayla yarışmaya
Kasım KAPLAN