Eğitim Sitesi

Bu Koca Şehir İstanbul Şiiri

Bu Koca Şehir İstanbul

BU KOCA ŞEHİR İSTANBUL

İstanbul bu koca şehir
Yutuyor insanı amansızca
Direnmek istesende çaresiz
Duramıyorsun ayakta
Hiç bir güzelliği neşesi
Saflığı kalmamış besbelli
Bir sevgi bile bulamazsın
Dolaşsan bu koca şehirde
Hani o şâheser istanbul
Derlerdi ya taşı toprağı altın
Herkezi inadırırlar beni aldatamazlar
Yaşanan günler koca bir çile kahır
Şiirlerde romanlarda güzelliğinden bahsedilir
Tasını tarağını toplayan çıkarda gelir
Amaçları farklı yaşamaktır üstün olmaktır
Umduğunu bulamayanlar çok kötü yanılır
Hiç bir şeyin ağız tadını alamazsın
Yaşadığın topraklardaki kadar
Dert tükenmez hiç zulüm bitmez
İstanbul'da çektiğin yaşadığın kadar
Kurulmuş ihtişamlı yerlerde kutlar sofrası
Safları garibanları içine çeker bekler tuzakları
Vurduları zaman öyle bir vurularki acımaksızın
Feleğin şaşar kalır hem vallahi hem billahi
Bence dostlukların yaşaması candan önemli
Ne görkemli olsun istemem nede fantazi
Sen ben o öteki olursa korkmadan yürekli
Hiç kimseyi ezmeler yıkamazlar inanki
İstanbul şimdi bir beton yığını olmuş
Görkemliliği güzelliği bitmiş yok olmuş
İstanbul'da yaşamak çok büyük sabırmış
Gelende gidende rezilliği görmüş şaşırmış

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Nafiz YILMAZ Şiirleri:

Bir Dünya Kurulsun Ki

BİR DÜNYA KURULSUN Kİ

Bir dünya kurulsun ki
Çocukça yaşamak istediğim
Bir dünya kurulsun ki
Emekle arın teri ile dilediğim
Bir dünya kurusun ki
Mutlulukla huzurla beklediğim
Bir dünya kurulsun ki
İnsanı insanca sevdiğim

Savaşların vahşetlerin
Üzerinde olmadığı
Renk cümbüşüne dalmış
Çiçeklerin solmadığı
Bir dünya kulusun ki
Öyle altından zümrütten parlak
Haksızlığın adaletsizliğin
Çirkinliğin yer bulmadığı

Bir dünya kurulsun ki
Sevginin barışın yaşadığı
Bir dünya kurulsun ki
Yaşayanların lezzet tattığı
Bir dünya kurulsun ki
Herkesin geleceğe umutla baktığı
Bir dünya kurulsun ki
Yoksulluğun sefilliğin yere battığı

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ

Kaybolurum

KAYBOLURUM

Yaralı yüreğimde
Açan gelincik
Tarlaları
Tılsımlı durur
Rüzgarlarla dertleşir
Güneşle konuşur
Uçsuz bucaksız
Ormanların
Başı mamur
Kayaların
Geçit vermeyen
Irmakların
Akan sesinde
Yalnızlığım
Çilekeş bedenimde
Omuzlarıma vurulmuş
Ağır yükün
Taşıyamıyacağımı
Bilsemde
Sürüklenir giderim
Bir bilinmeze
Vakit akşam olur
Kör karanlıklar
Sızlatır içimi
Kendimi salarım
Ovaların sesizliğine
Koyunların çıngırak
Sesini duyarım
Çobanların türkü
Nağmelerini dinlerken
Süzülerek avunurum
Geceyi yırtan
Uğursuz baykuşların
Her defa ötüşünde
Ürperir
Korkuyla karışık
Kaybolurum
Kolay geçmek bilmez
Saatler dakikalar
Ay ışığında
Parlayan yıldızlarla
Sesizce konuşurum
Karabasanlar sarar etrafımı
Bedenim ruhumdan
Ayrılır
Bu işkence nöbetinde
Sabahı zor bulurum
Gün ışığı ile
Aydınlanırım
Bulutlarla hüzünlenir
Kaybolurum

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ

Atatürk'le Varız

ATATÜRK’LE VARIZ

Kolay kazanılmadı bin bir zorlukla bu ülke
Kanla yoklukla gözyaşları ile kuruldu
Kahramanlar Koçyiğitler pehlivanlar vuruldu
Ceddimizi sayar anarız ATATÜRK’LE varız
XXX
Şehit oldular düştüler korkusuzca toprağın bağrına
Kefensiz duasız yatıyorlar vatanlarının uğruna
Bir ülke bıraktılar bağımsız yaşamak için yarına
Bizler yaşıyoruz beraberlikle ATATÜRK'LE varız
XXX
Şanlı bitmez destanlar ölümsüzce yazıldı
Yedi düvele karşı konuldu kökü bile kazındı
Bütün dünya hayretle baktı bundan ders aldı
Yarınlar için kararlıyız ATATÜRK'LE varız
XXX
Genç nesil bilsin inansın korusun bu değeri
Anlasın geleceğini unutmasın asla geçmişini
Sahipsiz çıksın bırakmasın toprağını milletini
Birleştik can siper hane ATATÜRK'LE varız
XXX
Cumhuriyettir bize bırakılan tek büyük miras
Melunlara kahpelerin sonu bilinsin ki infaz
Ey ulus çiğnetme geleceğini tutma kara yas
Ölüm yazılsa da arlımıza ATATÜRK'LE varız
XXX
Bağlıyız yürekle canla yüce komutanın emrinde
Baş eğmeyiz hiç bir namerde ne de hain devlete
Düşürürlerse bizi acımadan gaflet'e ve de ihanete
Bileği bükülmez halkız ATATÜRK'LE varız
XXX
Yılmayız korkmayız üstümüze çökse de karabasanlar
Unutulur mu Çanakkale de tarihini şerefle yazanlar
Nahoş bir gecenin karanlığında yıldız gibi parlayanlar
İlham saçtılar yüreğimize ATATÜRK’LE varız
XXX
Yılmaz’ım bedenimizde kalmasa da bir damla kan
Ölelim bu uğurda yeter ki dönmeyelim yaşasın vatan
İçerimizden eksilmez görürüz kudretle şahlanan iman
TÜRK MİLLETİYİZ EZİLMEYİZ ATATÜRK’LE VARIZ

Nafiz YILMAZ

Nafiz YILMAZ

Bu Koca Şehir İstanbul Şiiri