Faysal Baltacı Sevgili Nafiz Yılmaz bey nereye gitsekte gene İstanbulu özlüyoruz. İstanbula yazdığınız bu güzel şiir için çok teşekkürler. Emeğinize sağlık.
Bu Koca Şehir İstanbul
BU KOCA ŞEHİR İSTANBUL
İstanbul bu koca şehir
Yutuyor insanı amansızca
Direnmek istesende çaresiz
Duramıyorsun ayakta
Hiç bir güzelliği neşesi
Saflığı kalmamış besbelli
Bir sevgi bile bulamazsın
Dolaşsan bu koca şehirde
Hani o şâheser istanbul
Derlerdi ya taşı toprağı altın
Herkezi inadırırlar beni aldatamazlar
Yaşanan günler koca bir çile kahır
Şiirlerde romanlarda güzelliğinden bahsedilir
Tasını tarağını toplayan çıkarda gelir
Amaçları farklı yaşamaktır üstün olmaktır
Umduğunu bulamayanlar çok kötü yanılır
Hiç bir şeyin ağız tadını alamazsın
Yaşadığın topraklardaki kadar
Dert tükenmez hiç zulüm bitmez
İstanbul'da çektiğin yaşadığın kadar
Kurulmuş ihtişamlı yerlerde kutlar sofrası
Safları garibanları içine çeker bekler tuzakları
Vurduları zaman öyle bir vurularki acımaksızın
Feleğin şaşar kalır hem vallahi hem billahi
Bence dostlukların yaşaması candan önemli
Ne görkemli olsun istemem nede fantazi
Sen ben o öteki olursa korkmadan yürekli
Hiç kimseyi ezmeler yıkamazlar inanki
İstanbul şimdi bir beton yığını olmuş
Görkemliliği güzelliği bitmiş yok olmuş
İstanbul'da yaşamak çok büyük sabırmış
Gelende gidende rezilliği görmüş şaşırmış
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Nafiz YILMAZ Şiirleri:
SEVGİ COĞRAFYASI
Ezellerden beridir
Sevgilerle yaşadık
Asırlar geldi geçti
Bu değerlere inandık
Eşsiz güzel topraklarda
Kalıcı izler bıraktık
Anayı bacıyı bildik
Yan gözlerle bakmadık
Dirlikle birlik dedik
Gönül binası yıkmadık
Bir kulu incitmedik
Bir kula dokunmadık
HACIBEKTAŞLAR NESİMİLER
YUNUSLAR PİR SULTANLAR
İlham aldık sesimiz
Yüreğimize doldular
Oldular rehberimiz
Sevgi coğrafyasıdır
Birdir dilimiz rengimiz
Aynı cenahta yer tuttuk
Vatan için çarpıştık
Şehit olduk gazi kaldık
Ülke için savaştık
Yok, ettik kini kibir i
İnsanlığa ulaştık
Derim ki; ey halkım uyan
Artık gaflet uykusundan
Yılmaz’ım bağrımız yanmış
Çektiğimiz acılardan
Ölsek vazgeçmeyeceğiz
Sevgi coğrafyasından
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ
ATATÜRK VE CUMHURİYET
Asırlardır tutsak olmuştuk cehâlete
Boyun bükmüştük yokluğa sefâlet e
Düşmüştük gaflete hemde delâlet e
Kurmasaydın sen cumhuriyeti Atatürk'üm
Yaşayacaktık orta çağ karanlığının zihniyetinde
XXX
İlimdir irfândır medeniyettir barıştır kardeşliktir felsefen
Bir tek biz değiliz bütün dünya âlemdir seni seven
İlkelerindir aydınlığa geleceğe götüren yön veren
En büyük mirâsın cumhuriyettir Atatürk'üm
Bir ulustur çizdiğin yolda yürüyerek hedefe giden
XXX
Eşin benzerin bulunmaz arasak ta şu cihân'da
Gündüz hayalimizdesin her an gece rüyamızda
Senin yerin bambaşkadır farklıdır dünyamızda
Cumhuriyet eserindir eşsiz büyük Atatürk'üm
Koruyacağız emânetini sonsuz a kadar namusumuzla imânımızla
XXX
Bu topraklar için döksek de son damlasına kadar helâldir kanımızı
Esirgemeden korkmadan çekinmeden veririz bağışlarız canımızı
Ateş çemberi daralsa namertler sarsa da her bir dört yanımızı
Cumhuriyet naçizane emanetindir Atatürk'üm
Çiğnetmeyiz kimseye Türk'ün büyük ulu yüce şânını
XXX
Kimsenin gücü yetmez karşı çıkamazlar yıkamazlar cumhuriyeti
Yıkmaya kalksalar da karşılarında bulurlar koca bir milleti kudreti
Beslemesin kimseler içerisinde kini ihâneti nefreti ve de şiddeti
Ruhun şâd olsun huzurla rahat uyu Atatürk'üm
Yolun a başını koymuştur ölümün e kadar bu büyük Türk milleti
XXX
Padişahlığı hilâfeti saltanatı ortadan kaldırdın
Uyuyan bir millet i şâhlandırarak azimle uyandırdın
Kurumuş topraklar çoraktı yeşerterek canlandırdın
Adını şanlı tarihimiz e gururla onurla Atatürk'üm
Altın harflerle silinmez kalemle laiğiyle yazdırdın
XXX
Laf söz edemez hiç kimse ne sana ne de cumhuriyetin e
Bilsin ki bu vatan bu millet seninle birlikte kavuştu hürriyetine
Senin yolunda ilerleyerek çalışarak varacağız medeniyet e
Kalbimizde sevgin ruhun eksilmeyecek Atatürk'üm
Cumhuriyettir bizlere bıraktığın en güzel en kutsal hediye
XXX
Bütün bir ulus sana şükrânla mihnetle borçluyuz
Bu gün yaşıyorsak sayededir gururluyuz mutluyuz
Karamsarlığa yer yok içerimizde her zaman umutluyuz
Yurtta barış dünya da barış ilkendir Atatürk'üm
Başımız dimdiktir göğe erecek kadar huzurluyuz
XXX
Herkes bilsin elindeki değerin asâletini kıymetin i
Ezdirmesin kimseler e geleceğini vatanını milletini
Kanlarla gözyaşları ile yoklukla kurulan cumhuriyeti
Canımızdan ayıramayız sahipsiz bırakmayız Atatürk'üm
Senden aldığımız bu nâdide kutsal emâneti
XXX
Seninle özdeştir cumhuriyet seninle ebediyen yaşar
Bu yoldan ayrılıp giden kendini kaybeder aklını şaşar
Gerçekleri bilen sana koşar mutlulukla sevginle coşar
Gönüllerde taht kurmuşsun yerin ordadır Atatürk'üm
Sığmaz insanın içindeki güzellikler ilhâm verirsin taşar
XXX
Yolundan gidenler kalmaz karanlıklarda darda
Sana dil uzatanlar kalır batar balçıkta çamurda
Görkemli Anıtkabrinle dururken başkentin Ankara da
Saygıyla anarız Kalbimizden eksilmez yerin Atatürk'üm
Unutmak mümkün değil seni yaşadığımızda her anımızda
XXX
Yaşayacaktır ebediyet e kadar kurduğun cumhuriyet
Canla başla çalışalım yılmayalım el ele gösterelim gayret
Tüm dünya âlem görsün umsun beklesin bizlerden medet
Başımız ataç yüreğimiz e nakışsın ilmek ilmek Atatürk'üm
Senin mekânın nurlarla doludur Tanrı katında oldu cennet
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ
ÖMRÜM KARA KIŞ'A TUTULDU
Soğukmu öldürür insanı
Kara kışlar geldi geçti sayamadım
Saysamda ne farkederki;
Hüzün efkar yan yana
Ömrüm karakış'a tutuldu
Kulluğum yaradana bahane
Sevgi saygı dinlemez kış
Gönül kafeste çırpınan kuş
Feryadı figanı anlamsız
Tariflerle mümkün olmayan
Sabır cenderesinde
Bin parçalansamda hoş
Ömrüm kara kış'a tutuldu
Bahar gelse yaz gelse farketmez
Güz gelsede bitmez bu çile
Yerin yedi kat dibi
Yedi kat gökyüzü âla arşa
Çıksada tahammülsüzüm
İnsede yine sessizim
Şu manasız hayatta
Sersefil çaresizim
Ömrüm kara kış'a tutuldu
Bir sokak kedisi gibi titresemde
Yada ıssız bir yerde kara çalı
Yine gam yine keder
Bitmez yüreğimin isyanı
Nafiz YILMAZ
Nafiz YILMAZ