Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 70
Yok
Sevmek dedim.
Kırıldı pencereler.
Çocukluğuma gülen.
Çocuk pencereler.
Bir çocuk tahtaya kaldırılmış.
Sınav oluyor.
Eksik kalıyor.
Okuduğu tarihten.
Öğreten yok.
Neden sınıfta kaldığımızı tarihimizden.
Sanki
Odalar sessiz.
Sanki paltonu alıp gidecekmişsin gibi.
Yoksan da şimdi bu evde.
Dünya'ya Uzanır
Topraklar ekmek, yemek.
Topraklar sevgi, yağmur.
Topraklar koku, ot, çiçek, ağaç.
Topraklar Dünya'ya uzanır.
Topraklar canlıların evi, yatağı, yastığı, doyduğu, ısındığı, üşüdüğü.
Topraklar üstünde, altında bin bir çeşit yaşamaklar.
Gazeteciler Öldürüldü
Gazeteciler öldürüldü.
Kalemi doğru, düşündüğünde sağlam.
Dünya toprağına güvenen.
Sen Buna Korumak mı Diyorsun
Savaşlar çıkaran.
Açlığa sebep olan.
Dünya kirliliğine sebep olan.
Sen buna korumak mı diyorsun.
Yapraktık
Yaprak yaprağa.
Biz hep insanı sevdik.
Hayvanı, doğayı.
Çocukları sevdik.
Günün ışıltısı.
Güneş yüzlü çocukları.
Pazar
Tezgahı kurduk.
Malı dizdik.
Ya kısmet dedik.
Kırılıyor Taşlar
Kırılıyor taşlar.
Yürek ekmek.
Yürek taşların ayrıldığı.
Diniyor günde.
Irmağın.
Sesi.
Uzaklaşıyorken.
Ellerin.
Çekimi.
Gecenin Sessizliğinde
Gecenin sessizliğinde.
Böceklerin seslerinde dinleniyor.
Doğa.
Heykelde
Heykelde.
Tarihin ayak izleri.
Önünden geçiyor.
Sen
Sen yürekli sevgim.
Sen yürekli güneş.
Sen yürekli gün.
Sen yürekli dal.
Her gün için, yeniden çarpan.
Yaşama tutkusu.
Ast
Dış kalem cebimde.
Telefonumu görmüştü.
Bittin sen demişti.
Sendin
Senin günahını sevmedim.
Sendin sevdiğim.
Ne Bilsin
Dağlarla hayat.
Denize bakar gözleriyle.
Gitmediği.
Görmediği.
Bilmez denizi.
Ne bilsin.
Bekleyen
Yalnızlık rıhtımlara da düşer.
Yalnızlığı bekler rıhtım.
Bir canlı bozar.
Bu yalnızlık oyununu.
Bölüşeceğiz
Işıyan.
Kararan.
Her yerde.
Ekmeğimizi.
Bölüşeceğiz.
Yumuşak Huy
Yüreğin deniz.
Yüzen sen.
Kulaç atan.
Yumuşak.
Denizinde yaradılışın.
Tek
Nazım Hikmet Ran'la
Ormanlarda.
Buluşur.
Ormanlar.
Kabuk kaplı.
Canlar olur.
Hür ağaçlarda.
Tek.
Bana İstanbul'u Yaşattın Tekrar Sen
Gözlerimi yeşerttin.
Sağol.
Bana İstanbul'u yaşattın.
Canım sevgilim.
Çektiğin, gönderdiğin videoda.
İnsanoğlu
İnsanoğlu.
Ölür gider.
Yiter.
Toprağın Koynunda
Sür tarlalarımı.
Hayatım güneş.
Doldursun tenimi.
Koynumda güneş.
Uykuda
Gördün mü gözlerini açmış gökyüzü.
Dallar çiçek açmış.
Otlar yeşermiş.
Ben uykuda.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 37
Kanaryalar
Kanaryalar göklerin.
Renklerle yaşadığı.
Derlenen süsleri.
Kırkpınar Güreşçisi
Sudan oydular.
Elleri geçtiği.
Gözleri bağla.
Anneden doğdu.
Aynadan gün yaptılar.
Aklımın Hasretinde
Aklımın hasretinde
bir güvercin olursun.
Gül kokar
temiz yakışların yüreğimde.
Bir Çınar Başında
Bir çınar başında.
Dik dur dedin bana.
Asker adam böyle mi durur.
Dik dur!
Annem
Askere giderken yıllar önce.
Annem ağlardı.
Kalacak
Biliyoruz.
Hepimiz öleceğiz.
Eserlerimiz kalacak var ise.
Sonrada.
Yaşayacağımız.
Bebek
Daldan dala konuyor.
Gözlerin.
Elden ele büyüyorsun.
Bilmeden
Şair diyorlar benim için.
Bilmiyorum oysa nereye gelir uyak?
Kaç cümle eder yaşamak?
Bilmeden yaşıyorum oysa!
Bende bir insanım ne yazacağını önceden görmeyen.
Uzak Köyler
Uzak köylerden bir çocuk seslenir.
O köylerde büyünür.
O köylerdir okul.
O köylerdir umutların yeşertildiği yerler.
Biz o köylerde yaşarız.
Al Bayrağım
Yan gözle bakmasın sana
yabancı eller
değmesin
yüzüne.
Al bayrağım.
Al kanımdır.
O benim.
Canbaz
İpin üzerinde
duramazdın
yinede
canbaz
sanırdın
kendini
oysa
ip
rüzgarla
her
titreyişinde
ölüm
korkusu
sarsardı
bedenini.
Anlayamazdın
hayatın
ipte
yürünen
ince
bir
yol
olduğunu.
Bir Kahve Köşesinde
Bir kahve köşesinde.
Elimde sigara.
Dumanında tütüyoruz.
Gecemizin.
Çocuk Gürültüsü
Yaprağa iner.
Çiçeklerin gürültüsü.
Kuyularda çimen gürültüsü.
Yağmurdan çıkar çocuk gürültüsü.
Tahmine Gelmez
Tahmine gelmez şiir.
Güneş
Bakışları.
Güneş konan.
Irmaklara sıcak yüzen.
Isıtan.
Ve
Ve pus.
Sarmıştı.
Yakınımı.
Yaradılana
Vay be!
Dedirten.
Allahın yarattığı.
Gül Sesi
Kelebekler uçuyor.
Kıyılarım güneş.
Havada gül sesi.
İsterdimki
İsterdimki güneş doğsun.
Gözlerin saksıdaki çiçek olsun.
Buluşmak
Yaprak ve çocuğu.
Ve aşktaki.
Sel.
Gözlerimizde açılır sular.
Alır gider.
Gökdeniz
Haykırsan göklere.
Dehlizlerin koynunda bulutlar.
Sesin gök olur.
Heyeeeeiyeeeeieeeeeeey.
Ekmek
Gün kokarsın.
Her bahçeme girişinde.
Ekmek tadında.
Bir kokuyu içimizden.
Getirir her ısırışta.
Annemin ellerinden pişirdiği.
Ne Kadar İstesen de
Şehrin içinde mahalleler arasında yolcu taşıyan.
Taşıma aracında.
Bir şey uyanır yanında oturana çiçek bahçende.
Gel konuşalım diyemezsin.
Ne kadar istesen de.
Saat
Saatlerini
öpüyorum.
Saatle.
Akıyor zaman.
Sayıyor
Üstümüz gökyüzü.
Altımız toprak.
Geceyi gündüzü.
Sayıyor.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
İsim Sözlü
İsim sözlü bir radyodan yayılıp duyulan.
Emeğin sesi.
Gözlerini doğuran.
Şehir hatları vapurlarının yakadan yakaya geçerken...
Bıraktığın aynada görüntüsü.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
O Da Gidince
Bir gün gideceğiz dünyadan.
Kalacak bir fotoğraf belki o da kaybolacak.
Bizi anlatan hiçbir hikaye kalmayacak.
Belki de bizi seven bir insan onu saklayacak bir cebinde.
O da gidince.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
