Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 70
Yok
Sevmek dedim.
Kırıldı pencereler.
Çocukluğuma gülen.
Çocuk pencereler.
Bir çocuk tahtaya kaldırılmış.
Sınav oluyor.
Eksik kalıyor.
Okuduğu tarihten.
Öğreten yok.
Neden sınıfta kaldığımızı tarihimizden.
Sanki
Odalar sessiz.
Sanki paltonu alıp gidecekmişsin gibi.
Yoksan da şimdi bu evde.
Dünya'ya Uzanır
Topraklar ekmek, yemek.
Topraklar sevgi, yağmur.
Topraklar koku, ot, çiçek, ağaç.
Topraklar Dünya'ya uzanır.
Topraklar canlıların evi, yatağı, yastığı, doyduğu, ısındığı, üşüdüğü.
Topraklar üstünde, altında bin bir çeşit yaşamaklar.
Gazeteciler Öldürüldü
Gazeteciler öldürüldü.
Kalemi doğru, düşündüğünde sağlam.
Dünya toprağına güvenen.
Sen Buna Korumak mı Diyorsun
Savaşlar çıkaran.
Açlığa sebep olan.
Dünya kirliliğine sebep olan.
Sen buna korumak mı diyorsun.
Yapraktık
Yaprak yaprağa.
Biz hep insanı sevdik.
Hayvanı, doğayı.
Çocukları sevdik.
Günün ışıltısı.
Güneş yüzlü çocukları.
Pazar
Tezgahı kurduk.
Malı dizdik.
Ya kısmet dedik.
Kırılıyor Taşlar
Kırılıyor taşlar.
Yürek ekmek.
Yürek taşların ayrıldığı.
Diniyor günde.
Irmağın.
Sesi.
Uzaklaşıyorken.
Ellerin.
Çekimi.
Gecenin Sessizliğinde
Gecenin sessizliğinde.
Böceklerin seslerinde dinleniyor.
Doğa.
Heykelde
Heykelde.
Tarihin ayak izleri.
Önünden geçiyor.
Sen
Sen yürekli sevgim.
Sen yürekli güneş.
Sen yürekli gün.
Sen yürekli dal.
Her gün için, yeniden çarpan.
Yaşama tutkusu.
Ast
Dış kalem cebimde.
Telefonumu görmüştü.
Bittin sen demişti.
Sendin
Senin günahını sevmedim.
Sendin sevdiğim.
Ne Bilsin
Dağlarla hayat.
Denize bakar gözleriyle.
Gitmediği.
Görmediği.
Bilmez denizi.
Ne bilsin.
Bekleyen
Yalnızlık rıhtımlara da düşer.
Yalnızlığı bekler rıhtım.
Bir canlı bozar.
Bu yalnızlık oyununu.
Bölüşeceğiz
Işıyan.
Kararan.
Her yerde.
Ekmeğimizi.
Bölüşeceğiz.
Yumuşak Huy
Yüreğin deniz.
Yüzen sen.
Kulaç atan.
Yumuşak.
Denizinde yaradılışın.
Tek
Nazım Hikmet Ran'la
Ormanlarda.
Buluşur.
Ormanlar.
Kabuk kaplı.
Canlar olur.
Hür ağaçlarda.
Tek.
Bana İstanbul'u Yaşattın Tekrar Sen
Gözlerimi yeşerttin.
Sağol.
Bana İstanbul'u yaşattın.
Canım sevgilim.
Çektiğin, gönderdiğin videoda.
İnsanoğlu
İnsanoğlu.
Ölür gider.
Yiter.
Toprağın Koynunda
Sür tarlalarımı.
Hayatım güneş.
Doldursun tenimi.
Koynumda güneş.
Uykuda
Gördün mü gözlerini açmış gökyüzü.
Dallar çiçek açmış.
Otlar yeşermiş.
Ben uykuda.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 142
Gördü
Yan düşüşüyle koyunun
İçim parçalandı
Ruhum acıyı gördü
Bülent Tüsen
Öleceğiz Biz de Bir Gün
Öleceğiz biz de bir gün senin gibi
Meyve bahçesinde düşerek ölen koyun
Bülent Tüsen
Of
Ne sıkıntı
Of
Dağlar
Nerede yollar?
Bülent Tüsen
Aklıma Bile Gelmezdi
Öleceğini aklıma bile gelmezdi
Sakız koyun
Bülent Tüsen
Her Şey Ağlıyor Artık
Her şey ağlıyor artık
Her şey
O koyun öldükten sonra
Sakız
Bülent Tüsen
Bıktım Artık
Öldür beni Tanrım
Bıktım artık
Bülent Tüsen
Artık
Geri kalmış zihinler.
Yığınlar.
Yetti.
Durun artık.
Tanrı varsa durdursun sizi.
Bülent Tüsen
Ne Hale
Ülkeyi ne hale getirdiniz?
Reziller.
Malınızmış gibi kullanmayı bir şey yapmak zanneden ucubeler.
Bülent Tüsen
Aklım Almıyor
Nasıl yaşıyor insanlar hep aynıda?
Hep aynıda.
Hep.
Aklım almıyor.
Bülent Tüsen
Emanet
Emanet gelmişiz dünyaya
Emanet gidiyoruz
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Ellerim
Ellerim köy kokar.
Toprak kokar.
Odun kokar.
Tezek kokar.
İnek kokar.
Ahır kokusudur burnumda genzimi yakan.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bir Şiir Yaz Bana
Şiir yaz bana
İçinde birazcık umut olsun
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN