O Ç okul çocogu bu çocuk taramalı tüfek
Cehalet
Cehalet seni sarmışsa eğer,
Dünya sana vermez değer!
Sakın ola, uyma ona,
Kafana düşse de nükleer.
---------------------------
Eğer ki bilgin bolsa,
Yanındaki insanlar çoksa,
Azıcık da aklın varsa,
Bilginden ver onlara.
---------------------------
Bilgi çoğalır paylaştıkça,
İnsan insanla tanıştıkça,
Sevenler birlikte oldukça,
Cehalet yok olur o anda.
BBCNYLMZ
Babacan Yılmaz
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.
Benzer KARMA ŞİİRLER Şiirleri:
Göz gördü gönül sevdi
Kimse mutlu değildi
Göz ağlıyordu
Gönül yanıyordu...
Sebep belliydi elbet
Çekilen acınında sebebi
Uğruna hasta olunanında sebebi
Belliydi, belliydi ama...
Ama bilmezdi kimse
Bilmezdi içindeki sevgiyi
İçinde yanan o ateşi
Küçük bir tebbessümün
Ne kadar değerli olduğunu bilmezdi...
Yanlışı doğruyu göremiyordu.
Biliyordu birgün o gözler kuruyacak
Gönül yanmaktan bitecek
Ateşten kavrulup eriyecekti...
Ama olmaz dedi gönül
Onu elde etmek istiyordu
Oydu onun için değerli olan
Onu böylesine yakan böylesine ağlatan
Peki söyleyin ey mecnun ey kerem neydi?
Ya sevgiliye duyulan aşk yada bambaşka birşey...
KARMA ŞİİRLER
YANINDA DEĞİLİM diye beni SEVMEMEZLİK YAPMA !
Beni UNUTMAYA ÇALIŞMA !...
Ne nefesin nefesimle
ne de ellerin ellerimle KAVUŞMAYACAK bilirim
bilirim de yinede UNUTTUM deme...
Bakarsın bir gün bir yerde
hep hayalini kurduğumuz şeyi yapar
biz birbirimize SARILIRIZ...
Hiç bırakmamaya söz verip
beraber gözlerimizi kaparız uykuya...
Beraber açarız tekrar sevgiye aşka...
Ve bir gün yine el ele gireriz ölümün koynuna...
Mesafeler korkutur ama
sen hiç bir şeyden korkmazsın...
Bekle demek "saçma" ama
bizim hikayemizde çok normal başlamadı
o yüzden...
Aşkların en güzeli...
beni... "SOL YANINDA" hep sakla...
***Neslihan ***
KARMA ŞİİRLER
Ritmi yitik bir sancı…
Varla yok arası neşeyi de ihlal eden sanrılar…
Tetikleyicisi sair imge,
Kalıbımı basarım… demeye ne hacet
Kazan, beynimin birincil haznesi
Hele ki üstün körü bir gün olmaktan öte
Kazanım bildiğim bunca kaybı da
Elemişken elimin tersi ile.
Gidip de dönmeyi unutan nice nazlı yürek;
Yangınların ihbarında
Nasılsa yok bir duyan, gibilerden bir teyakkuz ve
Sırtımı sıvazlayan kaderin güncesinde
Mahiyetinin ne olduğu kayıp bir derleme
Yine sandıkta gizem,
Sanmadıklarımda derin bir hüzün
Kınında olsa olsa güdümlü bir lehçe
Adını anmayı unuttuklarıma nazire eden
Yine konuğu yüreğimin sayısız maruzat.
Bir yanım hep eksik;
Yürek de tutsak diyenlere
Derinden bir saygı
Kinayelerin uçuştuğu şu boşlukta
Hiçliğimle tokalaşan titrek kanatları
Yine pervane yetilerimi dingin kılan
O beyaz huzmede.
Bir açıp bir kapadığım gönül gözüm,
Her ürperişinde tenimin
Ölümüne sevilmeyi dilediğim garip bir aksan,
Alışagelmiş olmayı dilemenin de çok çok ötesinde
Harcı âlem gönlün kozasına sakladığım
En uçarı heyecanlarımı armağan ettiğim meleklerden
Duyduğuma biat,
Kopup da geldiğim dünlerime inat
Hangi aksandan müteşekkilim de
Bir sancıdan bir sanrıya sürüklendiğim
Her şiiri kutsal bilip
Rahmetin katında
Araza durduğum
Aşk misali onca sözcüğün vebalini de
Sırtlandığım…
Hoyrattansa ifrata kayan,
Kayıp da düşmeyi tehir ettiğim şu kaygan zeminde
Nasıl oluyor da adımlıyorum rahmeti,
Demenin özrüne vakıf bir faniyim alt tarafı
Hadi uçalım şiirlere,
Konalım kanatlarına aşkın
Elemin gücünden geliyor tüm ilhamım madem
Yine de şair olmaktan öte
Çok uzak bir iklimdeyim.
Şair vasfından önce aşkı şiar bildiğim
Ömrün rahmetine doyamadığım
Andıkça anılmaya uzak kimi gönülde
Kanayan bir lehçeyim için için
Açmayı bir türlü beceremediğim bir gül’üm;
Hele ki aksini inkâr etmek aklına gelmeyen
Andıkça sevgiyi dirilmeyi ümit ettiğim
Bir cesedim:
Celbim hep gönlümdeki yangın;
Sevmek ise tek maruzatım,
Ezelin hükmünden önce başlayıp
Çağları yakalayan hükümranlığında Mevla’mın.
Gülüm ÇAMLISOY
KARMA ŞİİRLER