Eğitim Sitesi

Çiçeklerin Kraliçesi Şiiri

Çiçeklerin Kraliçesi

öğretmen denince akla

ilk önce sevgi gelir

sevginin bulunduğu yer

öğretmen kalbidir.



düşünürsün ilk önce

öğretmenime ne alayım

içinden dünyaları almak gelir

çünkü o bana dünyaları verir.



bir çiçek buketi mi

bir karanfil mi

sonra yok dersin

zaten çiçeklerin kraliçesisin.

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Güzeldik Biz Eskiden

Güzeldik biz eskiden çok eskiden.
Yürekler iç içeyken...
Bir lokma ekmeği bölüşürken...
Acıyı, mutluluğu paylaşırken...
Komşularımızın yanından selamsız sabahsız geçmezken...
Yardımlaşmanın ne demek olduğunun bilincindeyken...
Menfaatsiz, çıkarsız sevgiyi yürekten verirken...
Sevmek, sevilmek ayaklar altına alınmamışken...
Güzeldik biz eskiden, ama çok eskiden...!

İsimsiz

Gölge Kraliçesi

Şarap rengi bir duvar
ve onu sarmalayan sarmaşık gülleri
bunda ne var dersin bilirim
hatta şu an dalga geçmek üzeresin
ama bilmezsin ki o duvarın ardındaki seni
sen hiç bakmadın ki yalnızlığa ben gibi...

Sen hep güneşten kaçtın
hep gölgelere sığındın
ama güneş olmasaydı
o çok sevdiğin gölge de olmayacaktı
sen bunu unuttun.

Göğü bir kez olsun göremedin sen
çünkü hep bakmakla yetindin
Sana dair tüm kelimelerim tükendi gölge kraliçesi
sana dair ne varsa bende bitti.
Şimdi o çok sevdiğim şarap rengi duvar bile anlatmıyor seni bana
hele kanatlarının altındaki güller bile kokmuyor artık sen gibi.
Artık bitmişiz galiba gölge kraliçesi
korkma artık mani olmam sana
ama unutma o nefret ettiğin karanlıkta parlar en güzel yıldızlar
hem de hiç parlamadıkları kadar...

İsimsiz

Oldular...

Ağlıyor gözlerim kurumaz oldu
Hep gözyaşlarıma keder oldular
Dostunum diyenler düşmanım oldu
Sahte dostlarım yalan oldular

Gördüğüm herkesi ben gibi sandım
Yazık ki onlar için ateşte yandım
Sahte sözlerine nasılda kandım
Artık uyandım ölen oldular

Beş kuruş için namus sattılar
Para uğruna dinini attılar
Tövbe haşa paraya taptılar
Bu dünya için dininden oldular

Çok şükür kimseye kulluk etmedim
Fakiri hor görüp garibi ezmedim
Anamı babamı zaten üzmedim
Ailemden başkası hep tuz oldular

Ölmeden öldüm mezar kazdılar
Mezar taşıma şair yazdılar
Cesedim bir köşede sanma aldılar
Çok sevdiğim kişiler ecelim oldular..

Çileli Çilekeş Şair Mehmet

İsimsiz

Çiçeklerin Kraliçesi Şiiri