Çiğ Taneleri Şiiri

Ahmet Alptekin son kıtanın 2. mısrası
Gökler ses verirken bulutlar ağlar.
şeklinde olacaktır.

İhtiyar Çoban

Beyaz kepeneğin yanık bir sesin,

Kaval da senindir ihtiyar çoban.

O dağ senin, bu dağ benim gezersin,

Yollar da senindir ihtiyar çoban.



Irmaklardan, köprülerden geçersin,

Mor menekşe, lale, sümbül biçersin,

Kaynağından soğuk sular içersin,

Pınar da senindir ihtiyar çoban.



Koyunlarla kuzular buluşunca,

Körpe yavru annesine doyunca,

Yorgun güneş kızıl ufka varınca,

Gece de senindir ihtiyar çoban.



Felek aldı elinden can yoldaşını,

Sakladın durdun akan gözyaşını,

İstersen taştan taşa vur başını,

Keder de senindir ihtiyar çoban.



Yıllardır yanında sırdaşın oldu,

Sürüye sokmadı çakalı kurdu,

Gelen her tehlikeye karşı durdu,

Çomar da senindir ihtiyar çoban.



Peygamberler mesleğini seçmişsin,

Sanki bir abı- ı hayat içmişsin,

Yetmişinde bile hâlâ gençmişsin,

Hayat ta senindir ihtiyar çoban.

Ahmet ALPTEKİN

Ahmet Öğretmen

Ben bir öğretmenim,

Kuş uçmaz, kervan geçmez dağ köylerinde,

Unutulmuş, garip vatan köşelerinde,

Bir ışık ararım, bir huzme ışık,

Yolumuzu aydınlatsın diye,

Işıl ışıl yanan çocuk gözlerinde.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Ercişli Emrah,

Ben Karacaoğlan,

Ben Sivaslı Veyselim.

Elimde sazım,

Dolaşırım köy köy, şehir şehir.

Anadolu’nun tozlu yollarında

Nasır bağlar ellerim, ayaklarım.

Efedir ,Seymendir, Dadaş’ tır adım.

Serimde yiğitlik vardır benim.

Horon teper, halay çeker, bar tutarım.

Yurdumun her köşesinde,

Sevgiye susamış gönüllerde,

İnanın, inanın hep ben varım.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ahmedimin, Mehmedimin bakışında,

Ayşemin , Fatmamın gülüşünde,

Nazlı nazlı akan sevgi pınarından,

Kana kana içerim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben bir bahçivan,

Bütün ülke bahçem,

Çiçeklerim bir başka açar benim.

Papatyam , menekşem, al gülüm,

Sevgi kokar buram buram,

Kır çiçeğim, kardelenim, mor sümbülüm.

Gözlerim ufuklara dalar,

Bakışlarım çocuklarda odaklaşır.

Onlarda ülkemin geleceğini görürüm.

Ben Öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Mevlana,

Ben Hacı Bektaş,

Ben Yunus Emre’ yim.

Ben Yesevi dergâhının çeşmesiyim.

Oluklarımdan barış akar benim.

İlmek ilmek sevgi işlerim gönüllere,

Nakış nakış Anadolu kilimleri.

Ben aynı kilimin deseniyim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Dostum aydınlık ,cehalettir düşmanım.

Keremce sevdalarım var benim.

Karanlık çöl olsa, Mecnun olur geçerim.

Cehalet derya olsa kurutur,

Dağ olsa Ferhat gibi delerim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Anadolu’ yum.

Ben aydınlık bir çağ,

Ben ay yıldızlı bayrağım.

Rüzgârlar estikçe türkü söyler sesim.

Türkülerim sevda üstünedir benim.

Türkü türkü,Türk ü söylerim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Ben Altaylar’ da Oğuzeli,

Ben Kafkasların ılık yeli,

Ben Türkiyemin sevgi seliyim.

Kin ve nefretle işim yok benim.

Gönüllerdir mekânım, evim.

Ben candan, gönülden severim.

Ben öğretmenim...



Ben bir öğretmenim,

Susuzluktan kuruyup çatlayan dudakların,

Kavrulup yanan çorak toprakların,

Bin hasretle beklediği can suyuyum.

Ben garibin ,ben mazlumun umuduyum.

Yarınlar elbet benimdir, ebed benim.

Sizlersiniz benim geleceğim.

Canım ,sevgili öğrencilerim.

Minik kalbinizde, minicik bir yer isterim.

Ben “Ahmet Öğretmen “ im.

Ahmet ALPTEKİN

Çiğ Taneleri

Gül üstüne düşen çiğ taneleri

Susadım, susadım kandırın beni.

İçimi kavurdu aşkın yelleri,

Söndürün sinemi, söndürün beni.



Kapılmışım cefa, çile seline,

Düşmüşüm insafsız zalim eline,

Darılmış, küsmüşüm yaban eline,

Gönderin sılama, gönderin beni.



Kaçtığım dertlerim izimi buldu,

Kanadım kırıldı, yaprağım soldu,

Gülmeyi unuttum çok zaman oldu,

Güldürün yüzümü, güldürün beni.



Kederi gamı elimle getirdim,

Gönül bahçemde ne dertler bitirdim,

Kendi kendimde kendimi yitirdim,

Dönderin özüme, dönderin beni.



Yüce dağlar set olmuş yolum bağlar,

Gökler ses verirken bulutlar ağlar,

Coşkun sel gibidir durmadan çağlar,

Dindirin gönlümü, dindirin beni.

Ahmet ALPTEKİN