Cihad Şiiri

Corona

Geldin uzak yerlerden
Yıkanmayan ellerden
Artık sen de dillerden
Düşmez oldun corona

Çıktın Wuhan ilinden
Anlamayız dilinden
Ta Allah’ın Çin’inden
Çıkıp geldin corona

Sana maske çare mi?
Yaktın ciğerparemi
Yarasa mı fare mi?
Nerden çıktın corona

Yayıldın dört bir yana
Tanımazsın gardaş ana
Aşı da yoktur sana
De get artık corona

Yaktın, yıktın Çin'i
Giden can buldu bini
Yoktur imanı dini
Gavur işi corona

İran'dan çıkarsın yola
Yayılırsın dört bir kola
Damga vurdun bu yıla
Bırak bizi corona

Mümtazer acı söyler
Ağalar, bakanlar, beyler
Bu virüs bize neyler
Görelim corona

Coronaya taşlama...

Mehmet

İsimsiz

Son Kadeh

Kadehimin son damlasına her zaman yüklerdim yüreğimin acılarını.

Sen olmayınca gülüm tadı tuzu yok bu sokakların.

Yağmur altında sevgisiz bir şekilde sırılsıklam olmanın

Uzaklara dalıp gitmeyi her zaman kendime yetindiriyorum



Hüzün kaplıyor dört bir yanımı gözlerim görmez oluyor

Edebi bir yola çıkışın beni ızdıraplarla bir başıma bırakmandı

Hala kokunu unutmadığım bu vakitlerde bile tenine hasret kalışım

Her vaktimi senden esinlenerek yaşadım geçmişin güzelliğini



Dönüşün yok bilirim mahkumdur sevgim sana yaşlanıp başımı yanına koyana kadar

Günü gün eylemeden can çıkmadan gelemem yanına ona yanarım

Başı boş duygularım var senden kopamayan sevgim var

Sana Mecnunun Leylasına olan aşkı kadar büyük aşkım var...

İsimsiz

Soğuktan Donan Çocuk

Ciğerimi yaktın benim
Soğuktan donan çocuk
Yaz gelsin istedim
Vicdan düşsün yüreklere

Gözlerimden yaş gelir
Halini gördüğüm vakit
Hüzün dolar yüreğime
Soğuktan donan çocuk

Ben sıcacık yatağımda
Vicdanımla baş başa
Gündüzüm gecem haram
Soğuktan donan çocuk

Zalim zulmünü kutlarken
Benim din kardeşimin
Elleri titriyor bedeni üşüyor
Merhamet vursun gönüllere

İsimsiz