Sen bir işte, önce ol çırak.
Afrayı, tafrayı bir bırak.
Sonra birşeyler öğrenince.
Yüksel, tırnakla kazıyarak.
Sonra bir baktın, oldun kalfa.
Kafa ister bu iş, hep kafa
Bak bir basamak, sonrası var.
Çalış, aldanma sen, boş lafa.
Nihayet bak, oldun bir usta.
Hep çok çalıştın, bu hususta.
Artık sen, işin ehli oldun.
Eğitimlerde bitti, kursta.
Şimdi işinde, bir üstadsın.
Meslekte, bulunmaz bir tadsın.
Yetiştir, yeni çırakları.
Bilgi, kendi kendini satsın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dert çektim hep, inleye inleye.
Geçti günler öğüt, dinleye dinleye.
Sevdam bilinmez hiç, saklaya saklaya.
Nidem gardaş düştü, aşkın ateşi.
Onsuz günler geçmez, atarım içeri.
Oldum bu dertten, hep biçare.
İlacı yok bu derdin, yok ne çare.
Nidem gardaş düştü, aşkın ateşi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sevgilim bak, sen yoksan, ben de yokum.
Açsamda, sen varsan, inan ki, tokum.
Nice, zor günler yaşadık, biz senle.
Dertler azaltsada, seninle çokum.
Sevginin, aşkın, sendedir değeri.
Bu işin, pişmanlığı yok, meğeri.
Biz birlikte, biz olurken, seninle.
Sevdanın, sökülüyordu ciğeri.
Eksiksem, tamamlarsın, o sevginle.
Aşkımızı, yüceltirsin, ilginle.
Eğer bir gün, dersen bana, ben yokum.
Sevgilim, sen yoksan, ben de yokum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL