Cumhuriyet Şiiri

Gölge Kraliçesi

Şarap rengi bir duvar
ve onu sarmalayan sarmaşık gülleri
bunda ne var dersin bilirim
hatta şu an dalga geçmek üzeresin
ama bilmezsin ki o duvarın ardındaki seni
sen hiç bakmadın ki yalnızlığa ben gibi...

Sen hep güneşten kaçtın
hep gölgelere sığındın
ama güneş olmasaydı
o çok sevdiğin gölge de olmayacaktı
sen bunu unuttun.

Göğü bir kez olsun göremedin sen
çünkü hep bakmakla yetindin
Sana dair tüm kelimelerim tükendi gölge kraliçesi
sana dair ne varsa bende bitti.
Şimdi o çok sevdiğim şarap rengi duvar bile anlatmıyor seni bana
hele kanatlarının altındaki güller bile kokmuyor artık sen gibi.
Artık bitmişiz galiba gölge kraliçesi
korkma artık mani olmam sana
ama unutma o nefret ettiğin karanlıkta parlar en güzel yıldızlar
hem de hiç parlamadıkları kadar...

İsimsiz

Mevsimler

İLKBAHAR GELİNCE

AĞAÇAR YEŞERİR

ÇİÇEKLER AÇAR

GÖÇMEN KUŞLAR YURDUNE DÖNER



YAZ GELİNCE

İNSANLA DENİZE GİRER

ÇOCUKLAR SOKAKLARA DÖKÜLÜR

HERYER YEMYEŞİL OLUR





SONBAHAR GELİNCE

AĞAÇLAR YAPRAKLARINI DÖKER

YAĞMURLAR BAŞLAR

GÖÇMEN KUŞLAR SICAK ÜLKELERE GİDER



KIŞ GELİNCE

KAR YAĞAR

KARDAN ADAM YAPAR ÇOCUKLAR

SOĞUK OLUR



MELEK ÇALIŞKAN

İsimsiz

Ben Beni Tanıyamadım

Ben

Kendimi kendim taniyamaz oldum,

bazen sustum, bazan kendime küstüm,

hayatin cengellerinden kurtulayim derken,

cengeli ben kendi ayagima takip düstüm,

kalkim,

zor oldu

düsündüm?? neden böyleyim?

Etrafima baktim herkes mutlu,

ya ben?

Hicbirseyin öyle olmasini istemezdim

ama oldu,

ne yaptim ben???

gittikce dert kuyuma dert kattim

suyum derin oldu, ici sessiz,

karanligim ben, aydinlatmaz günes bile.



Artik susuyorum...

konusmaya gerek yok, icimdeki dert bana yeter.

İsimsiz