Deni merkep gibi inat eyleme
Diline sahip ol küfür söyleme
Şu yalan dünyayı baki belleme
Sonu cehenneme düşersin dedim
Sabah sabah gene çatmışım dedi
Garibi yoksulu hiç gözetmedin
Zekatı vermedin faizi yedin
Acı zehir içtin şerbet belledin
Kerem etti Allah ölmedin dedim
Herhalde mübarek zatmışım dedi
Sen doymuşun fakir yesin birazda
Sonra fayda etmez malın mezarda
Çocuklar perişan babalar darda
Ümmeti Muhammet nolacak dedim
Ben kendi derdime düşmüşüm dedi
Yalan dünya için kora düşersin
Kendi zatın için kuyu deşersin
Bu dünyadan ora çıplak göçersin
Zamanında sana söyledim dedim
Süs konuşma zaten batmışım dedi
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sürüye kattılar beni
Kuyuya attılar beni
Götürüp sattılar beni
Yakup olur ağlarmısın
Mert ölür meydan durulur
Erler göğsünden vurulur
Darağaçları kurulur
Kemendimi yağlarmısın
Kurumuş gazele döndüm
Ateşim küllendi söndüm
Dayandım kapında öldüm
Kefenimi bağlarmısın
Müyesser oldu kastına
Gitti ulaştı dostuna
Sin i ademin üstüne
Irmak olur çağlarmısın
Adem GÜLEÇ
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ
Çocuğum çıkar oynarım.
Kirlenir elim ayağım.
Üşenmez hemen yıkarım.
Elim yüzüm tertemiz.
Tırnaklarımı büyütmem.
Eli önlükte kurutmam.
Mendili evde unutmam.
Üstüm başım tertemiz.
Saçlarım tıraşlı temiz.
Her sabah tarar annemiz.
Pireyi biti bilmeyiz.
Saçım başım tertemiz.
Çeşit çeşit olur çöpler.
Plastikler patlak toplar.
Çöpcü amca gelir toplar.
Sağım solum tertemiz.
Komşum temiz sokak temiz.
Temiz olanı severiz.
Tüm sokak bir aileyiz
Evim yolum tertemiz.
Adem GÜLEÇ