Gönlümü azad eyledim
Akar gider deli deli
Suyun ummana bağladım
Döker gider deli deli
Perişan etti kendini
Harabat etti bendini
Mum misali bedenini
Yakar gider deli dli
Meçhulu gama giderken
Aşk bahçesinden geçerken
Güller kopar kopar derken
Bakar gider deli deli
Battıkça batmış derine
Ok saplamış yüreğine
Zakkum alıp gül yerine
Takar gider deli deli
Yardan gayrı gördüğünü
Al kınalar sürdüğünü
Belik belik ördüğünü
Söker gider deli deli
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sürüye kattılar beni
Kuyuya attılar beni
Götürüp sattılar beni
Yakup olur ağlarmısın
Mert ölür meydan durulur
Erler göğsünden vurulur
Darağaçları kurulur
Kemendimi yağlarmısın
Kurumuş gazele döndüm
Ateşim küllendi söndüm
Dayandım kapında öldüm
Kefenimi bağlarmısın
Müyesser oldu kastına
Gitti ulaştı dostuna
Sin i ademin üstüne
Irmak olur çağlarmısın
Adem GÜLEÇ
Başımda bir beyaz tel ölümün habercisi
Başımda bir beyaz tel elçinin birincisi
Parlıyor karanlıkta gökteki yıldız gibi
Utanıp eğiliyor gelinlik bir kız gibi
Utanma utanacak biri varsa o benim
Sen nurunla aydınlat aydınlansın bedenim
Koparmıştım ipimi şaşırmıştım yolumu
Hızır gibi yetiştin tutuverdin kolumu
Aman adem bir düşün gittiğin yol yol değil
İstikamet ovaya uçurum yar çöl değil
Çölde susuz kalırsın yardan yuvarlanırsın
Nurum kılavuz sana bakıp ayarlanırsın
Nedir bu uyuşukluk perişanlık dalgınlık
Gayret et gel peşimden yolun sonu aydınlık
Dizlerimde derman yok,yüreğimde ağırlık
Ne görme var ne duyma hem körlük hem sağırlık
Biri tutuyor beni boğazımda eller var
Aynada bir canavar ellerinde güller var
Güller mi dile geldi yoksa beyaz saçım mı?
Yüreğim tutuşuyor yanmak benim suçum mu?
Bir tane beyaz saçın ettiği işe bakın
Birine güç yetmedi oldular kırka yakın
Teslim oldum pes ettim ipin ucu sizlerde
Çekin götürün beni o mukaddes izlerde
Adem GÜLEÇ
Deni merkep gibi inat eyleme
Diline sahip ol küfür söyleme
Şu yalan dünyayı baki belleme
Sonu cehenneme düşersin dedim
Sabah sabah gene çatmışım dedi
Garibi yoksulu hiç gözetmedin
Zekatı vermedin faizi yedin
Acı zehir içtin şerbet belledin
Kerem etti Allah ölmedin dedim
Herhalde mübarek zatmışım dedi
Sen doymuşun fakir yesin birazda
Sonra fayda etmez malın mezarda
Çocuklar perişan babalar darda
Ümmeti Muhammet nolacak dedim
Ben kendi derdime düşmüşüm dedi
Yalan dünya için kora düşersin
Kendi zatın için kuyu deşersin
Bu dünyadan ora çıplak göçersin
Zamanında sana söyledim dedim
Süs konuşma zaten batmışım dedi
Adem GÜLEÇ