buse yumrutaş bence çok güze. hem ben uzun şiirleri çok severim.
Dengeli Beslenme
Malûm ya Nasrettin Hoca,
Her düğünde , dernekte,
Kaçırmazdı hiçbir fırsatı,
Basardı çorbaya kaşığı,
Pilavın da verirdi hakkını…
Yine böyle bir günde,
Öğrencileri ile düğünde,
Sofralar serildi önlerinde,
Hoca , baş köşeye kuruldu...
-Hocam , der öğrencilerden biri,
Korumak için sağlığı, bedeni
İnsan ne zaman yemek yemeli ?
Hoca, doğrultarak sofradan başını,
“Bu iş, dedi, kesenize bağlı.”
“Hocam, derler anlamadık ne dediğini.
Bu cevap bilmece gibi…
Hoca der, “Gayet basit evlâdım,
Şudur sana son cevabım;
Zenginler yemeli acıkınca,
Yoksullar ise fırsatı bulunca,
Doyurmalı karnını…
26.04.2006
Veli AYKAR Şiirleri
İçerikle ilgili 31 yorum yazılmış.
Benzer Veli AYKAR Şiirleri:
Okula başladığın günü hatırla,
Kalem tutardı minik minik,
Ellerin titrek titrek…
Belki o günler hafızanda şimdi silik,
İri iri bakardı,
Gözlerin ürkek ürkek…
Bir parmak kalkardı incecik,
Ikınarak, sıkınarak derdin;
“ Çişim geldi öğretmenim..”
Bendim kemerini çözen,
Doğruyu, güzeli gösteren.
Elimde tozlu tebeşir,
Kucak dolusu bilgiyi,
Sana belleten bir bir.
Bendim saçlarını okşayan,
Sevgisine hiç doymayan…
………………………….
Şimdi bir makama oturdun,
Koltuğuna şöyle kuruldun,
Kimseleri beğenmez oldun…
Lâkin unutma sen yine de çocuğum,
Ne kadar gür olsa da bir ağaç,
Eğri de olsa köküne muhtaç…
16.04.2006
Veli AYKAR
“Dünyanın en etkili silahına…”
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Sevincimden titrerim.
El yazar, ben kayar giderim.
Sevgi benim, saygı benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Önümde beyaz defterim,
Uzadıkça çizgilerim,
Bilgi benim, erdem benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Defter benzer tarlaya,
Tarla dolar başakla,
İş benim, emek benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Çalınca zili okulun,
Her köşesinde yurdun,
Barış benim,dostluk benim…
Ben bir kara kalemim,
Tutunca minik elim,
Atatürk gülümser bize,
Edirne, Van, Rize
Vatan benim, bayrak benim…
Denizli 24.03.2006.
Veli AYKAR
Malûm ya Nasrettin Hoca,
Her düğünde , dernekte,
Kaçırmazdı hiçbir fırsatı,
Basardı çorbaya kaşığı,
Pilavın da verirdi hakkını…
Yine böyle bir günde,
Öğrencileri ile düğünde,
Sofralar serildi önlerinde,
Hoca , baş köşeye kuruldu...
-Hocam , der öğrencilerden biri,
Korumak için sağlığı, bedeni
İnsan ne zaman yemek yemeli ?
Hoca, doğrultarak sofradan başını,
“Bu iş, dedi, kesenize bağlı.”
“Hocam, derler anlamadık ne dediğini.
Bu cevap bilmece gibi…
Hoca der, “Gayet basit evlâdım,
Şudur sana son cevabım;
Zenginler yemeli acıkınca,
Yoksullar ise fırsatı bulunca,
Doyurmalı karnını…
26.04.2006
Veli AYKAR