Sen bana derman olamazsın,
Ağlasam gözyaşımı silemezsin,
İnlesem sesimi duyamazsın,
Yaralarıma merhem olamazsın,
Desemki yaram var sol yanımda,
Sen bana merhem olamazsın,
Desemki kanar yüreğim taa derinde,
Sen bana derman olamazsın,
Yılların biriktirdiği acı dinmez,
Sen bana merhem olamazsın,
Yılların çizdiği çizgiler kolay silinmez,
Sen bana derman olamazsın,
Kemikleşmiş duygular kolay erimez,
Sen bana merhem olamazsın,
Odunlaşmış tüm duygular kolay yeşeremez,
Sen bana derman olamazsın,
Sen bana merhem olamazsın.
.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Zengin ustube bakar ne yakisa.
Fakir karni ac elbise ne yapa.
Bu millet olmus moda.
Sokaklar podyum sana.
Rengarenk giyinirler.
Baslari deve horguc.
Pardesu yakismaz.
Tunik dururken.
Ortuyu takda,nasilsa kapandin sen.
Omzun ortmese de olur.
Dola sali boynuna.
Makyajsiz sakin cikma.
Begenilmezsin sonra.
Hayat uc gunluk .
Yasamaya deger bos ver.
Olum ne zaman gelir.
Nasilsa Allah affeder..!
İsimsiz
Dünya beni hep çamura saldı
Huzurum rahatım ahirete kaldı
Garip gönlüm yine hayale daldı
Sevdigim yar vafasız çıktı
Yağmurdan kaçarken doluya tutuldum
Mutluluk kapısından dışarı atıldım
Yalan dünyanın acı fırtınasına kapıldım
Sevdiğim yar vafasız çıkdı
Cehennem ateşi içimi yaktı
Aşkımın depremi umudumu yıktı
Sultanım sarayımı harabe etti
Sevdiğim yar vafası çıkdı
Gece gündüz bana rahat yok imiş
İyi insanlar var kotuleri çok imiş
Aç sanmışdım aşka kalbimi tok imiş
Sevdiğim yar vafasız çıkdı
İsimsiz
Sesler yok oldu,şu lahzanın hakimiyrtine bak
İnsanlar neden etrafımda ölü gibi dolaşıyor
Etrafımda bir sürü cesed,kan kokuyor
Toprağın altından aşk fışkırıyor sanki
Sesler boğuk,çığlık atamıyorum
Ama şikayetçi deyilim halimden
Köpeklerin sesini duyuyorum,ben!
Başımdaki sinekler tanrıya secde ediyor
Kollarım dışarıda
Ne garip bir yer burası
İki yanımdan bastırıyorlar
Kimsenin aklında deyilim sanki
Yine yalnızım,ışıklar bile aydınlatmıyor
Rüzgar sadece aklıma sirayet ediyor
Bedenim kuru,aşkım kan ağlıyor
Sanki yağmur benim için yağmıyor artık
Şaekıları hissetmiyorum derinden
Kemiklerim sızlamaya başladı
Ama aklım yine yerli yerinde
Çok karanlık ama korkmuyorum
Sigaram aklıma bile gelmiyor
Sol tarafımda sakin bir yol var
Sadece masum cellatların geçtiği
Şimdi ne olacak diye hiç endişelenmiyorum
Etrafımda çok garip bir ses var
Ve bedenimde bir hafiflik
Beni benliğimden soğutuyorlar
Hislerim yavaşlıyor,küçülüyorum sanki
Ama içimde kocaman bir huzur
Toprağı hissediyorum ve ruhum ısınıyor biraz
Öldüğümü hissediyorum
Yok olmak ne garip şey.
İsimsiz