Seni seviyorum, kadınımsın.
Sevdan sığmıyor ki, bu gönlüme.
Sen bu yüzden de, ilk adımımsın.
Hep gülersin, bu solan yüzüme.
Sen benim bak, ilk heyecanımsın.
İlk gönül sızım ve kalp ağrımsın.
Nasıl anlatsam ki, bunu sana.
Coşkulu, şiir mısralarımsın.
Gönül sarayımın, sultanısın.
Yazdığım, bir aşk destanısın.
Benim için, gerçekten anlamın.
Çorak bahçemin, gülistanısın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gün batıyor, efkar çöktü içime.
Kahbe felek, vurdun yine sineme.
Ağladım bu gece, kötü kaderime.
Sen doldur, ben içeyim kimene?
Doldur saki, kadehi doldur da içeyim.
Sarhoş oldukça kendimden geçeyim.
Ağladıkça dertlerimi seçeyim.
Sen doldur, ben içeyim kimene?
Bu gece efkarlı bir şarkı söyle.
Ne yaparsın kem kaderim böyle.
Gel sende üzgün durma öyle.
Sen doldur, ben içeyim kimene?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seviyorsun, sanmıştım ben aslında.
Kalır mıyım, derdim, onun aklında.
Ben sevgine, yürekten inanmıştım.
Sen ise, işin, eğlence faslında.
Benim sevgim, ikimize yeterdi.
Yalan seviş, ölümden de, beterdi.
Kişiyi, kendi gibi bilir, insan.
Gerçek aşk, bak, dünyalara bedeldi.
Bazen insanlar, çok mutlu olur ya.
İçi dışı, güzel, umutlu, olur ya.
O zaman, anlayamaz sahteliği.
İşte o an, kalp, bulutlu olur ya.
Ben, tıpkı öyleyim, bak, şimdilerde.
Yürek, kuşkuda ve hep kimdilerde?
Yaradanımdandır, benim isteğim.
Olmaz mı hiç?Kul yürekten dilerde.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Attım sevdanın, pasını
Bıraktım artık, yasını.
Değmez bazılarına.
Ver tarağını, tasını.
Sevdimcilik, oynayanlar.
Bunu evcilik, sananlar.
Kalbe, giremezler ki hiç.
Aşkı sözde, yaşayanlar.
İner gözden, kalbe aşklar.
Gerçek sevda, böyle başlar.
Diğer türlü, yalan olur.
Gözden düşer, acı yaşlar.
Canım dese, pek inanma.
Balım dese, sana, kanma.
Eğer kalpten, sevmiyorsa.
Sana, aşık oldu, sanma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL