Seni seviyorum, kadınımsın.
Sevdan sığmıyor ki, bu gönlüme.
Sen bu yüzden de, ilk adımımsın.
Hep gülersin, bu solan yüzüme.
Sen benim bak, ilk heyecanımsın.
İlk gönül sızım ve kalp ağrımsın.
Nasıl anlatsam ki, bunu sana.
Coşkulu, şiir mısralarımsın.
Gönül sarayımın, sultanısın.
Yazdığım, bir aşk destanısın.
Benim için, gerçekten anlamın.
Çorak bahçemin, gülistanısın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Milletin efendisi.
Anadolu soylusu.
İnsanın efendisi.
İşte Türk Köylüsü.
Nasırlı elleriyle.
Kutsal alın teriyle.
Ödenmez emeğiyle
Asil Türk Köylüsü.
Acılı anasıyla.
Çilekeş babasıyla.
Çalışkan atasıyla.
Yüce Türk Köylüsü.
Yardımı seveniyle.
Büyüğe saygısıyla.
Süren geleneğiyle.
Örnek Türk köylüsü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir sır var, bir gizem..
Gece, karanlık düğümlere bağlanmış...
Çözülmeyi bekliyor...
Bir gülüş var, bir sevinç...
Toprak, daha bir toprak kokuyor.
Bahar, daha bir çiçek...
Kımıldandı hep bir, börtü böcek.
Kuşlar, sevinçle kanat çırpıyor...
Geçerken, selam veriyorlar şehre.
Tarihin, defteri kalemi hazır, not tutuyor.
Yazıyor zamanı, miras bırakır gibi, yüzyıllara...
Güneş farklı parlıyor, her zamankinden.
Çoşkular, daha bir coşkulu.
Sevinçler, büyüdükçe büyüyor...
Karanlık, yetişmeye çalışsa da aydınlığa...
Hep yok oluyor, aydınlıkta...
Bir derin, düşünceye dalıyor, Baş Komutan...
İleri! diyor, tüm askerlere..
Dağ dağ, ordular kuşatıyor, bu şehri....
Her biri, bir ışık olan askerler...
Yok ediyorlar, karanlıkları.
Çağlar ötesine gidiyorlar...
Ardından koşturuyor, karanlığın askerleri...
Lakin çok geç...
Bir kere doğdu güneş, kırıldı zincirler...
Uygarlığa açıldı bütün yollar.
Başkomutan mağrur, onurlu..
Herkes bir nefer...
Karanlıklar, kuytuda, pusuda...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kafamdaki resimler.
Soldu bak belleğimde.
Geçti bütün mevsimler.
Kaldın hep dileğimde.
Adın hala aklımda.
Kaldın sen hafizamda.
Ayrı olsak ta senle.
Anıların yanımda
Yıllarca yıkılsamda.
Yüzünü unutsamda
Sen beni unutsanda
Adın hala aklımda.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL