Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Seher vaktinde ulu kuşlar ötüşür!
Susar da sevdiğim, gözler konuşur.
Kalpden kalbe, bir yol gider buluşur;
Gider gizli-gizli yol yare doğru.
Malum olsun sana, perişan halım!
Sızlıyor sevdiğim, inan sol yanım.
Süyem-süyem akar, gözümden yaşım;
Akıp gider damla-damla, sel yare doğru.
Dağıldım sevdiğim, yüreğim viran!
Yıkıldı çarkım, dönmüyor devran.
Kurulup divan, yazılmış ferman;
Gider kara haber, tez yare doğru.
Hanifi OKYAY 24.11.2018 / 11:30
Hanifi OKYAY
Alıp başım diyar-diyar;
Şu alem de geziyorum.
Kapıldım aşkın seline;
Dere boyu gidiyorum.
Dolu vurdu dallarıma!
Gazel düştü bağlarıma:
Çığ düşerken yıllarıma;
Düşe kalka gidiyorum.
Sanırsın ki rüyadayım!
Hangi derdime yanayım.
Anladım ki ben fazlayım;
Bu diyardan gidiyorum.
Sayamadım bu kaçıncı!
Kim dostdur kim yabancı.
Ben yolcuyum dünya hancı;
Aha geldim gidiyorum.
Kul okyayım acı gerçek!
O gün gelince bilinecek.
Yaşayan herkes ölecek;
Sırra doğru gidiyorum.
Hanifi OKYAY 17.07.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY
Bu hale düşmemin sebebi sensin!
Bir kez olsun hatırımı sorsan olmaz mı?
Sen Leyla'isen mecnun aşığın benim;
Bir gün olsun yüzüme gülsen olmaz mı?
***Soldu güllerim gönül bahçemde.
***Ondan beri bülbül'üm matemde!
***Bir yara açtın ki sol göğsümde;
***Sızlayan yaramı sarsan olmaz mı?
Böyle efkarlı olmamın sebebi sensin!
Hasretin dağ gibi çöküyor üstüme:
Almadım kimseyi gönül haneme;
Bir gece gelmişken kalsan olmaz mı?
***Abu zemzem akar dilden dimağa.
***Siyah sürme çekmişsin bukağa:
***Girmeden Kul Okyay kara toprağa;
***Bir buse leb'inden versen olmaz mı?
Hanifi OKYAY 10.09.2021 /10:50
(Abu-su, dimağ damak) (Bukağa- keleğçe +gözde hapsedilmek)
(Leb-dudak)
Hanifi OKYAY