Doğar Yaz Ayları Şiiri

Hasretin Göğsümü Delip Duruyor

Ağır-ağır bitip, tükendi sabrım:
Başa bela oldu, şu gönül ağrım.
Kor ateş içinde, yanıyor bağrım;
Hasretin göğsümü, delip duruyor.
---Bana gam yüküsün, ellere sefa!
---Bitip tükenmiyor, çektiğim cefa.
---Ne olursun gel, bir güne kıyda;
---Yalan dünya ömürden, çalıp duruyor.

Ardından akacak, gözde yaş kalmadı:
Ne belalı başım varmış, çilem dolmadı.
Çok tabipler gezdim, çare bulmadı;
Gençliğim baharında, solup duruyor.
---Kul Okyay gelmiyor, gidenler geri!
---Günbe gün sıkıyor, feleğin çemberi:
---Seni bu derde salan, vefasızın biri;
---Hayırsız karşında, gülüp duruyor.

Hanifi OKYAY 20.06.2020 / 15:32

Hanifi OKYAY

Gitti Arkadaş

Hiç kimse onun gibi,derin vurmadı:
Tutuğum dalları arkadaş,kırıp da gitti.
Kanayan gönül yaramı,sarmak yerine;
Göğsümü ta içerden,yarıp da gitti.

Daha bir dilbere meyledip bakmam.
Huri olsa bile tövbe,sözüne kanmam.
Yemin olsun kendimi,ateşe atmam.
Maziyi bir kalemde,silip de gitti.

Bir ölüden arkadaş,farksız bedenim:
Bilmem neresidir,mekanım yerim.
Kime ne deyim ki? Benim kaderim;
İki gözümün nurunu,alıp da gitti.

İçimde ki ateş,dönmüyor küle:
İnan ki bir enkaz kaldı geride.
Seviyorum derdi,her seferinde;
Bütün hayallerimi,çalıp da gitti.

Hanifi OKYAY 19.08.2019 / 11:15

Hanifi OKYAY

Doğar Yaz Ayları

Gönül ne gezersin ıssız sahrada!
Dert veren derman vermez mi sandın?
Beyhude dolaşıp, yanma dünyada;
Kısmet veren seni görmez mi sandın?

Ateş olan yerde tütmez mi duman?
Şeyda bülbül gibi eylersin figan!
Akan bu gözyaşı durur bir zaman;
Mevla kullarını unutur mu sandın?

Doğar yaz ayları, çiçekler açar!
Boz bulanık seller, bendini yıkar.
Ulu mevlam başka kapılar açar;
Gonüm başka yar, sevmem mi sandın?

Aşkına da garip gonüm aşkaına!
Vurulursun bir güzelin hilal kaşına.
Bir yuva kurarsın başlı başına;
Bir dilber bu yarayı sarmaz mı sandın?

Hanifi OKYAY 18.02.2019 / 16:00

Hanifi OKYAY