Dostlar edindim sanmışım.
Yalan dünya aldanmışım.
Hep dostumu dost görmüşüm.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Dosta sırrım vermişim.
Hak Kemale ermişim.
Gel gör yine aldanmışım.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Dost değince, dost olunmaz.
Post değince, post bulunmaz.
Hakiki dost hiç aranmaz.
Dostun derdi, postmuş meğer.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gördüm ki, yalnız, bir semt adıymış vefa.
İnsanlar, koşuştursa da, bir tarafa.
Kalabalık içinde, yalnızlık vardır.
Sonunda kalır sana, yorgun bir kafa.
İyilikler, çabuk unutuluverir.
O dostluklar ise, bazen, umut verir.
Yarınını düşünmeden, yaşar insan.
Dertler, içten içe, hep bizi kemirir.
Unutma!, yapılan iyi ve kötüyü.
Kaldır gözündeki, gafletten örtüyü!.
Yaşam bir varmış ve bir yokmuş masalı.
Dağ kadar günahtan, ağırdır kuş tüyü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yine doldum, gökyüzünden, yağıyorum.
Harf harf, kelime kelime, vakit gece.
Sağanak, duygu yağmuru, başlatıyorum.
Mısra mısra, cümle cümle, hece hece.
Islanın, ey insanlar!, duygu selinde.
Şemsiye falan da, sakın ha!, açmayın.
Duygularım yağdı, sağanak şeklinde.
Bu duygusal şölenden, asla kaçmayın.
Şiir, tüm duyguların, en saf halidir.
Yürek sesinin, hal-i pür melalidir.
Duygu dünyanı, beslemek istiyorsan.
Şiir, ruh gıdasının, en helalidir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşadım doyasıya, gençlik geldi geçti.
Bitmez sandığım, ömrün de yitip gitti.
Hastalık, ecel bir anda kapımı çaldı.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Hani nerede! dağları deviren kuvvetim?
Nerede; dünyayı dize getiren hiddetim?
Her şey boş, bir anda geçti gitti şiddetim.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Tüm kazanımlar kalır, dünya aleminde.
Han hamam gelmez, inan ki seninle.
İyilik ve güzellikler gelir, senin peşinde.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL