Sen insansın, anlatamaz seni, hiçbir lugat.
Sen, en şerefli varlıksın, eşrefi mahlukat.
Hayvandan, bir farkın olmalı, elbette senin.
Şanslısın, bu hakkından, etme bence feragat.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dostun bağında bir gül oldum.
Dertle öten bülbül oldum.
Kâh renklendim kâhi soldum.
Hey dost, dost, dost.
Dostlar gelir birbir ardından.
Dost dostu vurmaz sırtından.
Sen aman dile hep Rabbinden.
Hey dost, dost, dost.
Erenlerin dost dergahından.
Pirleri hep sorar oldum.
Feleğin kötü tezgahından.
Acı ile geçer oldum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen insansın, anlatamaz seni, hiçbir lugat.
Sen, en şerefli varlıksın, eşrefi mahlukat.
Hayvandan, bir farkın olmalı, elbette senin.
Şanslısın, bu hakkından, etme bence feragat.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ay çıkmış geceden, geceden.
Yar giymiş inceden, inceden.
Sevdam, kelimeden, heceden.
Hilal kaşlı yare doyulur mu?
Ay ışığı vurmuş yüzüne.
Aksi yansımış çift gözüne.
Yar güvenirim tek sözüne.
Kalem kaşlı yare doyulur mu?
Ay buluta saklanmış durur.
Yarim orda öylece durur.
Aşkı yaşamayan, uydurur.
Güzel gözlü yare doyulur mu?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşarken dikkat et, yaptıklarına.
Huylarına ve de karakterine.
Çeki düzen ver, davranışlarına.
Zulüm de var, ey insan!, Ölüm de var!
Çevrende incitme, kimseyi kırma.
Yalanlarla insanları, kandırma.
Onu, bunu, hep kendinden bezdirme.
Ölüm de var, ey insan!, Ölmek te var!
İyilik ve güzellik için koştur.
Bundan gerisi, bak inan ki, boştur.
İçindeki erdemleri, hep coştur.
Ölüm de var, ey Adem!, Gömülmek var!
İyi anılmak için, güzel yaşa.
Ölüm bakmıyor ki, olduğun yaşa.
Hastalık ve kaza gelince başa
Ölüm de var, ey insan!, Hesap ta var!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL