Yaşarken dikkat et, yaptıklarına.
Huylarına ve de karakterine.
Çeki düzen ver, davranışlarına.
Zulüm de var, ey insan!, Ölüm de var!
Çevrende incitme, kimseyi kırma.
Yalanlarla insanları, kandırma.
Onu, bunu, hep kendinden bezdirme.
Ölüm de var, ey insan!, Ölmek te var!
İyilik ve güzellik için koştur.
Bundan gerisi, bak inan ki, boştur.
İçindeki erdemleri, hep coştur.
Ölüm de var, ey Adem!, Gömülmek var!
İyi anılmak için, güzel yaşa.
Ölüm bakmıyor ki, olduğun yaşa.
Hastalık ve kaza gelince başa
Ölüm de var, ey insan!, Hesap ta var!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir gül var ki, hiç göze görünmez.
Bir gönül var, candan, tene bürünmez.
Bu dikenli yollarda, tek yürünmez.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Bağda bir bülbülüm, öterim sesli.
Her yanım renklidir, kanadım süslü.
Bu gün görmedim yari, bana küstü.
Dertli öter dururum, garip garip.
Bazen şakırım, bazen de susarım.
Pınardan içerim, suya kanarım.
Dertlerle kırıldı, kolum kanadım.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Ben yalnız bir kovboyum.
Vestern filmlerinden çıkmışcasına.
Başımda şapkam.
Kirli bir sakal ve ağzımda bir çöp ile
Yaşarım hayatı.
Bazen, bir kasabaya giderim.
Orada, türlü türlü insanlar tanırım.
Atım yok, arabam var.
Gezerim orayı burayı.
Silahım sevgidir benim.
Kurşunlarım ise şiirler.
Şarjörüm dolu, tetikteyim.
Bekliyorum, kararmış yürekleri.
Yok olan vicdanları, vurmak için.
Ben yalnız bir kovboyum.
Tütün sevmem, duman sevmem.
Solurum, tertemiz havayı ciğerlerime.
Kimseyi öldürmem, aksine yaşatırım.
Doğayı, hayvanı severim ben.
Dağ bayır gezerim.
Yazar çizerim.
Ben yalnız bir kovboyum.
Kadri, kıymeti pek bilinmeyen.
Elmas olup, cam zannedilen.
Yalnız bir kovboy...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen benim, alın yazım ol.
İçteki, gönül sızım ol.
Sen ansızın, gelenim ol.
Gökteki, tek yıldızım ol.
Sen tende ki, gizemim ol.
Bu ruhta ki, güzelim ol.
Gözlerimin, ışığı ol.
Kalbimin, tek aşığı ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL