Dudak Payı
Büsbütün karartma, saf yüreğini
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Sevdalara yol aç, bil gereğini
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Yüklenince bulut, iner damlalar
Islaklık içime inşirah salar
Hayalini doldurmasın “şâ'şâa”lar
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Elinde yüzünde var akçe izi
Maddi reçeteyle, diner mi sızı?
Kov da gitsin, benlik çalan hırsızı!
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Garazın – marazın, sarmış bedeni
Kararan ufuklar, bitirir teni
Kim arar ki, terk edip de gideni?
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Açık kapı kalsın, kapama yolu
Beklerken baharı, bastırır dolu
Sorun ve cevabın, nâhoş kokulu
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Taş yerinde ağır, itekle hele
Güce güç katalım, verip el ele
Zehir doldurur mu, gönül gönüle?
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Bu kötü, o yanlış, diğeri çirkin(!)
Çamur suyu ile, dönüyor çarkın
Hangi makam ile söylenir şarkın?
Bana da yer ayır, bir dudak payı
Ali Rıza Malkoç 23/05/2008 Bursa
İnşirah: Gönül açılması, ferahlık
Şa'şaa: Gösteriş, süs
Akçe: Para
Benlik: Kendilik, şahsiyet
Nâhoş: Hoş olmayan, çirkin, kötü
Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaşlılar Dünyası
Deryayı yüzer geçerim
Dayanamam gözyaşına
Kendime kefen biçerim
Dayanamam gözyaşına
Duygunun iç çağlayanı
Kelimenin farklı yanı
Görünce bir ağlayanı
Dayanamam gözyaşına
Balığın gözyaşı deniz
Doğumlara hep güleniz
Göçüp, ağlatıp gideniz
Dayanamam gözyaşına
Mânânın taşan boyutu
Şekillendirir soyutu
İneğin gözyaşı sütü
Dayanamam gözyaşına
Bulutunki ise yağmur
Uyanır bitkiler mahmur
Tüm kâinat neşeli hür
Dayanamam gözyaşına
Her canlı verir işaret
Tefekkür et, sen de kâr et
Artınca kalbte hararet
Dayanamam gözyaşına
Ali Rıza Malkoç
Bursa 28/02/2010
Ali Rıza MALKOÇ
Değilmiş
Söylenen bunca söz kalmış öğütte
vefa; semtin adı "bile" değilmiş...
Balık çıkmış, güneşlenir söğütte
İnen yağmur küle, "göle" değilmiş...
Hani insan donup kalır ya bazen
Dört mevsim gözünde tüllenir hazan
Ne dinleyen anlar, ne mutlu yazan
Yolculuk gönülden "dile" değilmiş...
Öğütür zamanı, akrep-yelkovan
Bize mekân dünya, arıya kovan
Temelsiz bir ömür, besbelli yavan
Kâinat bir gurbet, "sıla" değilmiş...
Yanılt beni, zannımdan geri çevir
İşte bu beklenen, yakışan tavır:
Fikrine yapışan putları devir
Her ter ve gözyaşı, "çile" değilmiş...
Kimi din satıyor, tezgâhında din!
Kin doldurur kimi, heybesine kin!
Kandan beslenenin, hüsranı yakin
Saplanan her çivi, "nala" değilmiş...
Rekabetle, husumet bir tutulur,
Sözler yara açar, öz uyutulur
Sunulan mı?... ne yenir, ne yutulur
Bütünlük görüntü "ile" değilmiş...
İnsan var darası özünden ağır
Bencil, poliyüzlü, ukalâ, sağır
Gir sen de şiire, bağır ha bağır:
Bunca naz ve endam "güle" değilmiş...
İnsana yatırım yapıp da kes ye (!)
Kazandığın, helâl midir keseye?
Dilerseniz, yazalım dört köşeye :
Ölmüşüz, okunan "sâlâ" değilmiş...
Ali Rıza MALKOÇ 22/05/2010 Bursa
Ali Rıza MALKOÇ
Halk Şiiri Nedir? -2
Halk Şiiri Nedir? (2)
Hece hece düğümlenen
Bir his, bir duygudur şiir
Neşe verip, hüzünlenen
Tükenmez öyküdür şiir
Yola çıktığında varan
Tuz ile şekeri karan
"Alan yok mu?" diye soran
Özleme saygıdır şiir
Tavsiyedir ve nasihat
hazmedip sen de bul sihhat
İnsanlığa sınırsız hat
Nöbetçi uykudur şiir
Bahçivandır gül besleyen
Bu kâinatı süsleyen
Rüya görmeden düşleyen
Toplumsal kaygıdır şiir
Şarkılara bercestedir
Her türküde her sestedir
Noktası son nefestedir
İpekten yaygıdır şiir
Sevda örülü kozası
Sevgi mayalı hizası
Uğrunda yok yol kazası
Erene doygudur şiir
Ali Rıza Malkoç 26/04/2010 Bursa
Berceste:Güzel,latif,seçilmiş,sanat değeri yüksek olan dize
Ali Rıza MALKOÇ
