Düğün Şiiri

ismail çok güzel şiir

Düğün

İnsanız muhakkak ki güleriz eğleniriz

Onun da ölçüşü var sınırını biliriz

Sınıra uyduk diye sanki insan değiliz

Yobazız mürteciyiz bize böyle sözler var

Haddimizi aşarsak övünür mü peygamber



Bende bilirim elbet öyle düğün yapmayı

Şampanya patlatmayı karılar oynatmayı

Bırakın şimdi bana medeniyet satmayı

Başı boş muyuz sanki üstümüzde Allah var

Kepazelik yapınca sevinir mi peygamber



Düğünmüş eğlenceymiş hayatta bir kereymiş

Falan filan hocada göbek atmış eğlenmiş

Bizleri biz yapanlar bakın nasıl evlenmiş

Hoca dansöz oynatsın bu tarafta Kuran var

Hoca oynattı diye hoş görür mü peygamber



Bakın ben bu konuda zorlamaya gelemem

Bataklığın üstüne yuva inşa edemem

Açık seçik hüküm var başka fetva istemem

Doğacak çocuklarda bu günlerin rengi var

Rengi alacalıya ümmet der mi peygamber

Adem GÜLEÇ

Çınar

Biz bir hâdika idik yemyeşil kiraz vardı

Kenarlarda kavaklar ortada da çınardı

Ayva narın şevkinden arşu ala oynardı

Birden bire yeşerip coşmuş gürlemiş idik

Sararan sahraları sarıp süslemiş idik



Bu çınarın dalları arşın arşın uzardı

Öyle haşmetliydiki beş metre eni vardı

Bir dalını dokuz köy pay pay edip yakardı

Bahçeye salgın girdi dallar tarumar şimdi

Bahçede ne erik ne menekşe var şimdi



Kenarda kavaklara sarmaşıklar sarıldı

Dibindeki ayrıklar sağa sola yayıldı

Gülistan harap oldu suçlu çınar sayıldı

Şimdi çınar ağacı bir başına kalmakta

Sararmış yaprakları yavaş yavaş solmakta



Ayaklar peydah oldu yürüdüler gittiler

Bir tarafta büyürken bir tarafta bittiler

Bütün nebat anlaştı çınarı terk ettiler

Koca çınar ağacı soldu bitti çürüdü

Destanlık gövdesini yılan çıyan bürüdü



Yağmur yağar sel olur yalağını yıkarmış

Kuru gibi dursada çınar kökte yaşarmış

Kesilen dal yerinde daha gürü çıkarmış

Tüm nebat yürüse de kökler yürümez imiş

Kökü derinde olan çınar çürümez imiş

Adem GÜLEÇ

Sis

Yıllar gelmiş geçmiş tükenmiş zaman

Düşününce biraz anlıyor insan

Ardından,içinde fırtına kopan

Yüreğimde düğümlenmiş ses kaldı



Herkes gelir gider gelenek böyle

Seneler yükünü bıraktın öyle

Sevin artık şevin gönlünü eğle

Çavuş gitti onbaşılar süs kaldı



Biz de senin gibi gitmek isterdik

Başvuruyu yaptık dilekçe verdik

Kimleri küstürdük kime ne dedik

Tayin hayal normal izin küs kaldı



Çırpındın kaç sene eğitim için

Bu olsa gerektir en büyük suçun

Bal veren ariya eziyet niçin

İnsanlarda çeşit çeşit his kaldı



Arkandan gülsekte şaka yapsakta

Gözümüz görmüyor bakıp dursakta

Kalpten göze akan seli tutsakta

Göz dayandı gönüllerde sis kaldı

Adem GÜLEÇ