Tertemiz
Çocuğum çıkar oynarım.
Kirlenir elim ayağım.
Üşenmez hemen yıkarım.
Elim yüzüm tertemiz.
Tırnaklarımı büyütmem.
Eli önlükte kurutmam.
Mendili evde unutmam.
Üstüm başım tertemiz.
Saçlarım tıraşlı temiz.
Her sabah tarar annemiz.
Pireyi biti bilmeyiz.
Saçım başım tertemiz.
Çeşit çeşit olur çöpler.
Plastikler patlak toplar.
Çöpcü amca gelir toplar.
Sağım solum tertemiz.
Komşum temiz sokak temiz.
Temiz olanı severiz.
Tüm sokak bir aileyiz
Evim yolum tertemiz.
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Düşeli
Yükseklere kar yağıyor
Başımdaki karlar gibi
Görenler yetim sanıyor
Sıladan ayrı düşeli
Elin yurdu yurdum oldu
Kimin derdi derdim oldu
Eşkıya efendim oldu
Geçim derdine düşeli
Ne köy kalmış ne kasaba
Bahçe kuru ev haraba
Unutmuş bizi maraba
Gurbet ellere düşeli
Dayı emmi şöyle dursun
Anan baban unutursun
Köklerini kurutursun
Çorak yerlere düşeli
Gökte yıldız idim söndüm
Kurudum gazele döndüm
Güneşe sırtımı döndüm
Gölge peşine düşeli
Adem GÜLEÇ
Huzur
Rezil eder bir kem surat
Ne makam ne uzun hayat
Ne mal mülk nede saltanat
İlle huzur ille huzur
Kucağımda çocuklarım
Sözümü dinliyor karım
Bu dünyada bütün varım
İlle huzur ille huzur
Para dersen uçar gider
Makam mevki bir gün biter
Öz evladın rezil eder
İlle huzur ille huzur
Ne uşaktan yakınırım
Ne hırsızdan çekinirim
Bir Allah’tan sakınırım
İlle huzur ille huzur
Tuzsuz aşım dertsiz basım
Samimi arkadaşlarım
Çocuklarıma mirasım
İlle huzur ille huzur
Ne yanarım ne sönerim
Nede kadere söverim
Yatar kalkar şükrederim
İlle huzur ille huzur
Adem GÜLEÇ
Ayna
Bu gece çok karanlık uyku tutmadı kalktım
Yüzümü yıkıyorken döndüm aynaya baktım
Gördüklerim rüyamı ayna sana ne oldu.
Ben kendimi ararken aynaya mahluk doldu
Uzun kısa rengarenk çeşit çeşit canlılar.
ipeklerle gezenler üstü başı kanlılar,
Tutamadım kendimi kuvvetimce bağırdım.
Sesimi duyan var mı kimi neden çağırdım.
Korkuyordum evimde aynadaki resmimden
Buharlar çıkıyordu terli titrek cismimden
Çömeldim bir köşeye çenem dizim üstünde
Tam kendime gelmişken bir şangırtı üstümde
Buhardan şekil almış az önceki mahluklar
Ak sakallı dedeler top oynayan çocuklar
Birden kendime geldim bağırdım tüm gücümle
Kimsiniz siz diyerek saldırdım bir hücumla
Ak sakallı ihtiyar kolumdan tuttu beni
Benim adım Adem'dir tanımadın mı seni
Bırak şimdi masalı öbürleri kim dedim
Hepside Adem dedi sana doğru söyledim
Nasıl olur ihtiyar bu sözlerin sırrı ne
Şaşırma evlat dedi bir bak kendi kendine.
Adem GÜLEÇ
