SeLiM ÇoK GüZeLLL...
Dün Akşam
Dün akşam yine yıldızları seyrettim,
Yine seni gördüm o yıldızlarda.
Dün akşam yine bir isyân ettim
Seni benden ayıran bu hâin zamana.
Uğraştım, bir türlü uyuyamadım,
Bir türlü uyku girmedi gözüme.
Sonuna kendimi tutamadım;
Feryâdım yükseldi, tâ gök yüzüne.
Sokaklara düştüm senin yüzünden,
Uykuyu unuttum, bir serseri misâli.
Tükenmek bilmez bu sevgin yüzünden
Ateşlere saldım bu yüreğimi.
Anladım: Sensiz yüzüm gülmeyecek,
Sensiz, görmeyeceğim ben güneşi.
Belli ki ömrüm pek uzun sürmeyecek;
Ne de olsa ayrılık, ölümün ikiz kardeşi.
Ahmet YANIT Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet YANIT Şiirleri:
Kaderim mi benim, hep hasret çekmek?
Yine gurbet bana can-diyâr oldu.
Sensizliğin acısı bilmiyor ki dinmek,
Aklım-fikrim benden hep firâr oldu.
Hayâlin çekilip gitmez karşımdan,
Yağmur isyân etti gözüm yaşından.
Beni benden alıp bu büyük sevdan,
Çepe-çevre sardı, sonsuz nâr oldu.
Say ki, bir gülüm ben, sensiz kurudum,
Mutluluğun yolunu bulamaz oldum.
Mahzun kaldım burada, gülmeyi unuttum,
Şimdi tek meşgâlem âh-u zâr oldu.
Dualar ettim hep yüce Mevlâ’ya:
Bir leke gelmesin bu temiz sevdâya.
Yüreğimde kanayan bu acı yaraya
Yine tek dermânım nazlı yâr oldu.
Bilmem ki, niye yook hayatın tadı,
Yüzümde neş’eden eser kalmadı.
Sensizken geçen her günün adı
Şu gönül hânemde, bin efkâr oldu.
Anla Kardelen’im, sevmişem seni,
Bu şiir sevdama bir şiâr oldu.
“Sensizim!” diyorsam, ölüyüm bil ki,
Sanki bu sokaklar bir mezâr oldu.
Ahmet YANIT
Yüreğimde fırtınalar kopuyor şimdi,
“Ne hâldesin?” deme yâr; bilmiyorum.
Dağladın mı ne yaptın bu gözlerimi,
Senden başka güzel yok; görmüyorum.
Bilmem ki, nasılsın şimdi sılada,
Anıyorum seni Rabb’e her duada,
Kulak verip dinlediğim tüm şarkılarda
Yokluğun bir hançer oluyor; ölüyorum…
Ahmet YANIT
Sen çıkıp gidince hasret bürüdü,
Meçhûl bir şehre döndü yüreğim.
O gidişin ömrünün son günüydü,
Seni bir kabre gömdü yüreğim.
İstemem! Gitsinler hayâlin, düşün,
Sanma ki aklımda mest eden gülüşün
Beni terk edip de gittiğin o gün
Seni bir kalemde sildi yüreğim.
Hayâller kurardı senin uğrunda,
Bilsen ne mes’uttu senin yanında.
Sen vefasızca sırtımdan vurunca,
Çaresiz yıkıldı, öldü yüreğim.
Beni bir hicrân sisi kaplar şimdi,
Sensiz bomboş bana yollar şimdi,
O nârın yerinde küller var şimdi,
Vîran olmuş hana döndü yüreğim.
Ahmet YANIT