Sen benim
hayat kitabımın
son şiirinde;
yazamadığım
son mısranın,
gizli kalmış
kafiyesi gibisin.
Ne seni yazmaya cesaretim var
Ne de,silmeye kudretim...
Turan AKBULUT
Yüreğinde dolaşan
merhamet bulutları
sular hergün yeniden
kalbindeki sevdayı
akar gelir derinden
gözlerindeki pınar
bimem efkârlı sunam
hangi sevdayı sular.
Yanaklarından düşer
En endamlı gülüşler
saçlarından dökülür
cıvıltısı baharın
yüreğindeki ateş
eritir mi buzları
bilmem efkârlı sunam
bulur musun baharı..
hüznün sonbaharında
çiçekler açıyorsun
açılmamış filizden
goncalar sürüyorsun
sende böyle görünen
bahar mıdır? yaz mıdır?
bilmem efkârlı sunam
bu sende niyâz mıdır?
hülyalı seraplarla
süslemişsin düşleri
feleğin kemendine
çalım atar gibisin
hayal aleminde yüzen gemiler
gönül sahilinde bir gün durur mu?
bilmem efkârlı sunam
bu deniz durulur mu?
Bir efsunlu rüyadır
hayat denen bu izbe
ardı sıra koşturur
hevesli aşıkları
bir sevdanın peşinde
gece gündüz koşarsın
bilmem efkârlı sunam
hangi dağdan aşarsın.
İlmek ilmek çözülür
yüreğinden hüzünler
nisan yağmurlarında
yıkarsın düşlerini
umutla yeşillenir
Kaf Dağı’nda açarsın,
bilmem efkâlı sunam
hangi ele uçarsın...
.......................
Turan AKBULUT Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen benim
hayat kitabımın
son şiirinde;
yazamadığım
son mısranın,
gizli kalmış
kafiyesi gibisin.
Ne seni yazmaya cesaretim var
Ne de,silmeye kudretim...
Turan AKBULUT
Bir sevdayı getirip yüreğime kazdılar
Adını da kalbime KERKÜK diye yazdılar.
Bu sevda masallarda yaşanır sanıyordum
Ben yıllardır bu şehri gönlümde arıyordum…
Efsanedir bu şehrin hep taşı ve toprağı,
Hüzünlü ağaçların gam kokar her yaprağı…
Bu şehrin toprağına her gören sevdalıdır
Türkülerde söylenen, KERKÜK’ün feryadıdır…
Vatanına sevdalı bir nesil yaşar burda,
Kahraman yüreklerden; ummanlar taşar burda!
O yürekler coştu mu; tarih ardınca yürür…
KERKÜK, Anadolu’nun bir mukaddes mührüdür!
Ne mutlu, şehit olup bu toprakta yatana!
Bu şehrin insanları sevdalıdır vatana!
Vatan için ölmeden bu toprakta yatılmaz!
Türk’ün toprağıdır bu, başkasına yâr olmaz!
Ona uzanacak el; tam kökünden kırılır!
Bayrağına yalnızca şehitleri sarılır!
Ne olaydı, bir gün, bu toprakta öleydim…
Ben de şehitlerin yanına gömüleydim!
Ah KERKÜK! Ben sana gönülden sevdalıyım…
Bu dünya durdukça, sana sahip olmalıyım!
Turan AKBULUT
Kan kokan topraklarda
Kanımı dondurdular!
Ateş dolu ocaklarda
Canımı yandırdılar!
Neredesin benim balam,
Burnumda tütüyorsun
Kiminlesin canım yavrum?
Aklımdan gitmiyorsun.
Burda insanlar insanı
Paraya pula satar
Bilmem ki ciğerparem
Hasretlik nice tutar?
Herkes almış yavrusunu
Koynunda sarıp yatar,
Benimse yüreğime
Acı dikenler batar!
Özlüyorum güzel yavrum
Hasretinle yanıyorum
Gurbetteyim bu yerlerde
İçin için kanıyorum
Mevlâm kimseye verme
Yavrusundan ayrılmayı,
Kurban olam nasip etme
Ciğerimden kavrulmayı.
"Kerkük'ten oğlum Leys'e"
07.08.2004
Turan AKBULUT
Turan AKBULUT