Kara saçlarını ay ışığında eleyim
Uykularında gözlerimi gözlerine beleyim
Su ile yıkasın, ahımdaki ateşi söyleyin
Dökmezse külünü üzerime aşkı neyleyim
Haydar ŞAHİNBAY
Haydar ŞAHİNBAY
Beyaz bir sükutun bitmeyen demi
Ve yoksul bir acının en dibi
Akşam yüzer umudun perdeleri
Aklın deliliğe yuvarlanan çemberi
Kör bir noktada buluşur,
Teni kuşatan zemheri
Ve yedi yerinde gövdemin
Yedi bin mezar yeri,
El değmemiş gözlerin
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kara saçlarını ay ışığında eleyim
Uykularında gözlerimi gözlerine beleyim
Su ile yıkasın, ahımdaki ateşi söyleyin
Dökmezse külünü üzerime aşkı neyleyim
Haydar ŞAHİNBAY
Haydar ŞAHİNBAY
Her sabahın bir umudu sarılı yüzünde
Sisler tünelinden göğe uçuyor kuşlar
Mavi derler esen rüzgarın adına,
Fesleğen büyütür gözleri
Çıplak ayaklarıyla koşuyor geceye
Geceden göçen ay ışığı saçları
Billur bir ışık süzülür kirpiklerinden
Beyaz sularında yıkanır gölgesi
Tepeden tırnağa sevdim ellerini
Sen kuşağını öpen maviye umuttun
Beni, uçurumun öksüz yakasında unuttun
Kıyıya vurdu dalgalar usul usul
Aşka şiir yazan her dalında sayfanın
Suyunda ateşi üflerken narın
Denizlere bakıyordu kara gözlerin
Maviyi de denizden karaya uçurdun
Sen beni parmak uçlarında uyuttun
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY
Kör bir rıhtımda çekildi benim kıyılarım
Ellerimi duvarlara sürüyorum
Buz gibi bir yalnızlık dolu avuçlarım
Suretim vapur bacalarına çizili
Ve çelik inkârlarda dövüldü ellerim
Gövdemde gökkuşağı izleri
Yedi renk
Yedi bıçak yarası düşlerim
Haydar ŞAHİNBAY
Haydar ŞAHİNBAY