Mavi Uyku
Her sabahın bir umudu sarılı yüzünde
Sisler tünelinden göğe uçuyor kuşlar
Mavi derler esen rüzgarın adına,
Fesleğen büyütür gözleri
Çıplak ayaklarıyla koşuyor geceye
Geceden göçen ay ışığı saçları
Billur bir ışık süzülür kirpiklerinden
Beyaz sularında yıkanır gölgesi
Tepeden tırnağa sevdim ellerini
Sen kuşağını öpen maviye umuttun
Beni, uçurumun öksüz yakasında unuttun
Kıyıya vurdu dalgalar usul usul
Aşka şiir yazan her dalında sayfanın
Suyunda ateşi üflerken narın
Denizlere bakıyordu kara gözlerin
Maviyi de denizden karaya uçurdun
Sen beni parmak uçlarında uyuttun
//h.şahinbay//
Haydar ŞAHİNBAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Beyazdan Siyaha
Ekmek arası akşamlar
Getirir seni bana
Haberin olmaz
Gün batar erkenden
Sonra bir yağmur başlar
Saçların ıslanır
Ve soluk bir umut
Yarar içimi
Tenha sokaklar
Üfler kalabalıkları
Kaldırımlar içine çeker
Yalnız düşleri
Bir meyhanene açar pencerelerini
Kahkaha sesleri dolar odama
Kalem düşer elimden
Kirpiklerin düşer mısralara
Yağmur kesilir
Gece diner
Ve iner derine hayaller
Heceler demini alır dizelerimde
Başla sövmeye geceye
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Aysız Gece
Esmer bir karanlık yola vurdu kendini
Asfaltın zifiri fırsat buldu döktü derdini
Çıldırdı simsiyah bir yara, kırdı belimi
Aldattı uykuyu aşk, susturdu geceyi
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
Eski Yüz
Dünya dikeni içinde gizli bir harman
Nice insan gördüklerinden pişman
Seni sevmek bir çınar gibi büyümek
Sözünü dillendirecek bilmem hangi lisan
Karanlığın şem´i tutuştu yandı
Yıkıldı makamım bir güzele kandı
Bütün ışıklar bir yol bulup söndü
Şiir öldü mısralar dul kaldı
Ve kırmızı şarabı terk etti
Güneşi doğuran gülüşün bitti
Hesapsız mevsim bozuk bir hava
Yaralandı düşlerim kaldım yaya
Aynalara bakmadan yüzüm eskitti
Ateşim yanmadan kül oldu gitti
Haydar Şahinbay
Haydar ŞAHİNBAY
