Ene mahluk,
Ente Hâlık.
Ene kitap,
Ente Kâtip,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene hitap,
Ente Hatip.
Ene hâdis,
Ente Vâris,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene rahmet,
Ente Rahim.
Ene hikmet,
Ente Hakîm,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene ilim,
Ente Alîm.
Ene hilim,
Ente Halim,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene sanat,
Ente Sani’.
Ene noksan,
Ente Sübhan,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene merzuk,
Ente Rezzak.
Ene âbid,
Ente Mabud,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene lütuf,
Ente Latif.
Ene mahfuz,
Ente Hafîz,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene haber,
Ente Habîr.
Ene hesap,
Ente Hasîb,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene dua,
Ente Mucîb.
Ene seda,
Ente Semî’,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene sücûd,
Ente Vücûd.
Ene aşk,
Ente Vedûd,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene zaif,
Ente Kaviyy.
Ene âciz,
Ente Kadir,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene fakir,
Ente Ğaniyy.
Ene hamd,
Ente Hamîd,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene şahit,
Ente Şehid.
Ene muhtaç,
Ente Samed,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene meyyit,
Ente Muhyî.
Ene fani,
Ente Baki,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene âşık,
Ente Maşuk.
Ene âşık,
Ente Maşuk,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Ene âşık,
Ente Maşuk.
Ene âşık,
Ente Maşuk,
Ente Rabb’ül Âlemîn.
Şair'ül İslam Yunus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çok kandıran,
Hep aldatan,
Dünya yalan,
Var mı alan?
Geçer zaman,
Deme aman!
Olma pişman,
Oku Kur’an!
Hakk’a adan,
Sen O’nu an!
Şeref İslâm,
Ümit iman,
Aşk budur inan.
Bil ki bir an,
Ömür bu an,
Zıddı yalan,
Zıddı yalan.
Dolam dolam,
Kalbi sokan,
Yalan yılan,
Olur ayan.
Kebairdir bu uyan!
Kalbi kıran,
Kâbe yıkan.
Bizi duyan,
Hakk’a dayan!
Yûnus kokan aşka uyan!
Özünle yan,
Sözünle an,
O’na dayan,
Aşka uyan!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Bak, şu belde Çanakkale!
Tekbir hâkim dillerde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Tevekkül var gönüllerde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Tevhid ehli var cephede.
Bak, şu belde Çanakkale!
İman ateşten kor elde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Bak Hak deyu gelenlere!
Vatan aşkı bilenlere,
Bayrak nedir bilenlere,
Ezan dinmez diyenlere,
Toprağa kan verenlere,
Şehadete erenlere.
Bu, Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?
Edirne’den Hakkari’den,
Ardahan’dan ve İzmir’den,
Sinop’tan Antalya’dan,
Iğdır’dan ve Aydın’dan,
Yurdumun dört yanından,
İslâm olan topraklardan,
Allah için geldiler,
Vatan düşmesin dediler,
Atam küsmesin dediler,
Namusu çiğnetmediler,
Canlarını verdiler,
Şehadete erdiler.
Bak kimi Türk onların,
Bak kimi Kürt onların,
Kimi Arap kimi Laz,
İslâm ile serfiraz,
Başka şeref aramaz,
Irkçılığa kapılmaz.
Bu Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Ey vatan, bu kanım olsun sana helal!
Dalgalan semada sen kutlu hilal!
Bu sevda ki imandan,
Vazgeçmeyiz vatandan.
Çanakkale’mde iki yüz elli üç bin şehit vardır,
Gafil sanır, üç kurşunla vatan kapılır.
Aziz millet sancak için can eder feda!
On beş Temmuz gecesi kutlu bir vefa…
Top, tüfek anlamayız,
Bombalara yılmayız.
Şehit olur, gazi olur,
Ama teslim olmayız!
Hür geldik, hür gideriz
Tekbir ile gürleriz.
İman dolu yürekler,
Al sancak ile bekler.
Boşa gitmez emekler,
Hain, ancak emekler.
Vatan için can veren o kahraman yiğitler,
Tekbir ile hep birden Mehmetçiği destekler.
Ezan ile sancak ile sen ol daim!
Vatanım şüheda ile kaim.
Şehidinden aldı rengini bu al sancak.
Hakk namına ebeden dalgalanacak!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN