Eğitim Sitesi

Esen Gözlerin Şiiri

Esen Gözlerin

Gözüne bakınca göz, tereddütte özünü

Görünce unutamaz hakkı gören gözünü



Çünkü gözler gözlere yüreğini anlatır

Çünkü gözlerde haslet gönülleri inletir.



Her seher yeli gibi gözlerinden her esen

Serinletir, ısıtır olsa bahara küsen



Sözlerin esen yelle hayallere uçurur

Gözlerin gözden alır gözden öte kaçırır



Yüreklere esmez mi gözlerinden esen yel

Bu gece çok mutsuzum, bu gece mahzunum bil.



Gönlüme esen sendin gözündeki sürurla

Hayaline sarıldım, seni öptüm gururla.



Başı bağlı, gök gözlü, etekleri kıvırcık

Katardan ayrı düşmüş kanadı kan sığırcık



Eteğinde yıldızlar hep dökersin ay güzel

Mümeyyiz gözlerine gök çekersin ay güzel



Kapıları sımsıkı kapatmışsın yüzüme

Azıcık kıymet olsun vermiyorsun sözüme



Hayal imiş meğerse gerçek gibi gördüğüm

Duygularım, hislerim, hayallerim kördüğüm.



Bir nadide kırmızı gül yolladım esene

Muhannet gözlerinde şimşek çaktı bu sene



Niyetin halis değil ve niyetin pak değil

Bu niyetle sevgili hakka varmak hak değil



Akıl ki kaybolunca mizan fizana gider

Fikir yarda sendeler, can bedende tın eder



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri:

Sen De Bir Kulsun

Senin kaşlarınla, senin gözünle

Vurulan da bir kul, sen de bir kulsun.

Senin izanınla, senin sözünle

Darılan da bir kul, sen de bir kulsun.



Senin endamına, senin nazınla

Senin şiirine, senin yazınla

Senin ikiyüzlü körpe kuzunla!

Sarılan da bir kul, sen de bir kulsun.



Senin bu işveli nazın yüzünden

Kadir bilmez fodul sözün yüzünden

Hiç gülmeyen ablak yüzün yüzünden

Yorulan da bir kul, sen de bir kulsun.



Kendini beğenir keşiği sürmez

Aklın havalarda beşiği örmez

Gözün hep yukarda eşiği görmez

Durulan da bir kul, sen de bir kulsun.



Kimse taş üstüne tohum ekemez

Söz ki taştan ağır, filler çekemez

Hırslı gözler bir damla yaş dökemez

Kırılan da bir kul, sen de bir kulsun.



Keşik: Sıra

Zülfikar Yapar Kaleli


Zülfikar Yapar KALELİ

Size Bıraktım

Topalı haberci, körü kılavuz

Tutanlar gözü de size bıraktım.

Lağım tortusuyla dolu bir havuz

Batanlar tuzu da size bıraktım.



Niyeti pakılar, sevdası kirler

Ameli bozuklar, yüzü mücbirler

Mukavva adamlar, karton şairler

Atanlar yazı da size bıraktım.



Bulmuşsun geceyi uyu ha uyu

Çiçeklere dökme aman bu suyu

Hakikatten uzak süfli arzuyu

Satanlar izi de size bıraktım.



Dediğim sanadır, sanadır, alın

Yere gelmiyorsa arlanmaz alın

Baykuş özentili, nasırı kalın

Kotanlar düzü de size bıraktım.



Devenin tafrası, atın sidiği

Gözüne sokmalı gergefi, iği

Nefse cilve katan her çirkefliği

Yutanlar sözü de size bıraktım.



Maymun iştahına zikri ayanlar

Şu kış uykusundan uyanmayanlar

Hakikat adına dayanmayanlar

Bitenler közü de size bıraktım.



Dili meymenetsiz, cebinde cukka

Altında yumurta biri bin okka

Zilletteki nefis yüzünden Hakka

Çatanlar sazı da size bıraktım



Okka okka, batman batman sözleri

Tükürsen de kızarmaz ki yüzleri

Atlas karşısında kaputbezleri

Ketenler yüzü de size bıraktım.



İkiyüzlülük yap, baş salla oh de

Vefayı bırakıp sırt dönüp ahde

Mucuğu, gülüşü, öpüşü sahte

Tütenler nazı da size bıraktım



Tıngırtıya kaşık ile koşanı

Tanımam mı burnundadır nişanı

Etrafımda işte her perişanı

Katanlar azı da size bıraktım.



Biliniyor aslen gönül eyleri

Görmüş müdür şarkımızda köyleri!

Kolhoz paşaları, şerik beyleri

Ötenler cazı da size bıraktım.



Murat, olmak ise malum basında

Çokları feryatta, yokun yasında

Fındık zadelerin gam tarlasında

Yatanlar sizi de size bıraktım.



Aradığım sade hakka uyanı

Sağduyuya telsim tarafı, yanı

Elinin tersiyle şöhreti şanı

İtenler özü de size bıraktım



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Otuz Kırmızı Gül...

-Sevdiğim Kadına-

Güzel, otuz yıldır senin ardından

Ben koştukça sen bana el salladın.

Bir dakika gözüm çevirdiğim an

Beyaz mendil, kırmızı gül yolladın.



Gözlerini sürmeledim gök ile

Parçaları bütün ettim ek ile

Yola çıktım gökçe çiçek tek ile

Kara çaldım gocunmadın, alladın.



Can kurban eyledim sevdiğim dosta.

O dost ki can bilip otursun posta

O zaman kalır mı gönüller yasta?

Sen yeter ki “can” de, dilimde adın.



O günden bu güne bu gönül daim

Seninle var oldu, seninle kaim

Sensizlik içimde kavrulan saim

Mercan yüreğinde beni kolladın.



Ah toprağım, cihan süsüm, göz nuru

Sözlerin bal şeker, yüreğin duru

Aklıma gelmedi bunca yıl soru

İnandım, güvendim sevdiğim kadın.



Yüzüme bir kere gülmen haz olur

Seni sevdiğimi bilmen az olur

“Merhaba” diyerek gelmen yaz olur

Kaleli’nin siteminde muradın.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Esen Gözlerin Şiiri