Etme Yalan Dünya
Dolu vurdu gör dallarımı
Erken bozdum bağlarımı
Nolur bugün saçlarımı
Yolma benim yalan dünya.
Ne mal verdin nede bir yar
Bir yanım yokuş bir yanım yar
Dolandırıp da diyar diyar
Yorma beni fani dünya.
Bir belasın sen başımda
Kan oldun gözyaşım da
Gece gündüz her mekan da
Yerme beni yalan dünya.
Bugün dünden de beterim
Arşa çıktı dert kederim
Tutmaz oldu gör dizlerim
Yorma beni fani dünya.
Yunus gibi aşk özümde
Hiç bir şeyin yok gözümde
Bir kor gibi can evimde
Yanma benim yalan dünya.
Sen bir hansın gelen gider
Ateş varsa duman tüter
Kul okyayım artık yeter
Yorma beni fani dünya.
(Bestelendi)
Hanifi OKYAY 04.10.2018 / 14:40
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Bu Aşkı Bitirdim
Söyleyin o yare gönlü hoş olsun
Gülsün yüzü ben bu aşkı bitirdim.
Onun olsun bu dünyanın serveti
Yemin olsun ben bu aşkı bitirdim.
Gül olsa da ekmem artık bağıma
Taş basarım bundan gayri bağrıma
Deyin ki ölürsem girmesin salıma
Gönlü hoş olsun ben bu aşkı bitirdim.
Nidem yürümüyor bıçak kemiğe indi
Şu yüreğim parça-parça dilindi
Hayali bile gözlerimden silindi
Unutup adını ben bu aşkı bitirdim.
Sefil Okyay her cefaya katlanır
Yar diyerek dağa taşa yaslanır
İbret olsun kurda kuşa seslenir
Haberi olsun ben bu aşkı bitirdim.
Hanifi OKYAY 19.06.2005 / 18:00
Hanifi OKYAY
Bekliyorum Affedersin Diye
Gözleri alev-alev, sanki volkan gibi!
Sözleri kurşun misali, deler yüreğimi.
Yıldırımlar düşüyor, hilal kaşlarından;
Bekliyorum bir gün beni, affeder diye.
Biliyorum, bütün hata suç bendedir.
Affetmek senin, büyük keremindendir.
Kul hata işler canım, affetmek erdemdir;
Bekliyorum bir gün beni, affedersin diye.
Yar gönlünden siler diye korkuyorum!
Her cezaya katlanırım çok seviyorum.
Gül dalında sevilirmiş Çok geç anladım;
Bekliyorum canım beni, affedersin diye.
Ne tadım var ne huzurum, yorgunum yorgun!
Ne sana dargınım canım ne de kırgın:
Zavallı yüreğim bir tek sana vurgun;
Bekliyorum bir gün beni, affedersin diye.
Hanifi OKYAY 01.06.2019 / 21:40
Hanifi OKYAY
Geri Dönüşü Yok
Geri dönüşü yok geçen yılların!
Hayat gibi, can gibi, ömür gibi.
Uçup giden sözlerin ne anlamı var?
Su üstüne, yazılan yazılar gibi.
Zavallı bedenim, artık yorgun!
Garip gönlüm bil ki, aşkına vurgun.
Ne kimseye kırgınım ne de dargın;
Semaya yücelmiş kullar gibi.
Rüyaya dalıp hayalle kalktığım zaman!
Hüsranla kederle, geçip gider zaman.
Yüreğine özlem ateşi düştüğü zaman;
Alev-alev yanarsın, aslı han gibi.
Bilmezsin kim dost, kim düşman!
Tuttuğun eller olur, sırtından vura
Hayal olur bir gün aşkın sevdan;
Sanki geçen yıllar, yaşanmamış gibi.
Hanifi OKYAY 12.11.1983 / Erzurum/ karskapı
Hanifi OKYAY
