Ey iflah olmaz nefis!
Tüm nimetler hep nefis.
Ancak sen çok azarsan,
İflah olmaz bu insan.
Zevki tadar durursun.
Sonra da kudurursun.
Oysa sen yok oldukça,
Gerçek insan olursun.
Nefis bize düşmandır.
İstekler hep yalandır.
Ona hepten uyarsan.
Bizi çokça kandırır.
Sen sen ol ona uyma!
Gir doğru bir yaşama.
Uyanık ol hiç uyuma!
Zordur hep insan olma.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Mevla der ki, dilsiz kullarım
Hayvanları sakın incitme.
Onlara bakanı kutlarım.
Pes edip te, hemen gitme.
Bıraksan, bir kap su ve mama.
İnan, minnet duyarlar sana.
Değer ver, yaratılan cana.
Hep şükret, seni yaradana.
Hayvan deyip te geçme sakın.
Onların duyan, hisleri var.
Mümkünse bir hayvan bakın.
Tanrının, memnuniyeti var.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir yaprak dökümü, zaman.
Bir gün ışığı, göze görünen.
Bir tatlı an belki.
Yada, hüznün tam ortası...
Mevsim hicaz.
Mevsim yaz...
Bunu al, bir kenara yaz.
Bir kış güneşi, umutlar.
Ölüyor bak, karanlıkta...
Havada, yağmur yüklü bulutlar.
Affedenler azınlıkta...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL