Bu yokoluşun, girdabında.
Neden, acımasız insanlar?
Hüzünlerin, gardolabında.
Tıkılı kaldı, yaşananlar.
Görünen, madde mi ki, sence?
Gören göze, ne ki, işkence?
Hayal aleminde, yok oldum.
Yaralar, görünmez bir pençe.
Gerçek, bazen yarı gerçektir.
Çektir felek, hep acı çektir.
Akıl tutulması, yaşarsan.
Yaşam ve ölüm, seçenektir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaşatma, kimseye, son kıyameti.
Özünde, iyiliğin, alameti.
Sen sen ol, onu hep, yaşat kalbinde.
Kaybetme, içindeki, merhameti.
Darda kalana, mazluma, sen acı.
Budur asıl, merhametin, ilacı.
Rab bile, kuluna, mağfiret eder.
Sen kulsun, yap ezileni, baş tacı.
Zorda olana, yardıma, hazır ol.
Düşkünlere koşmaya, sen hızır ol.
Sende düşersin birgün, düşmem sanma.
Hep iyiliğe, hazır ve nazır ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
yürekte, çok şey eksik, sen yoksan.
Sevgi, aşk, bak hüzünlü ve noksan.
Korkmazsın sen, az değil de çoksan.
Kalp sende, akıl sende, hep yarim.
Kaldım buralarda, tek biçare.
Dostlarım, hasrete, yokmu çare?
Bu acıdan oldum, pare pare.
Ruh sende, gönül sende, bak yarim.
Nasıl bir aşk ki bu, sanki uhrevi.
Yada, nasıl desem?, yüce, ulvi.
Göklerden gelir gibi, semavî.
Can sende, ten sende, gül yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yürek daraldı yine kafeste.
Geldi dert ve keder aheste.
İçimde azan yangınları.
Söndür deli rüzgar, bir este.
Gece karanlık, içim sıkkın.
Yalnızlığım ve ben, hep bıkkın.
Yeni başlangıçlar içinde.
Yürek yorgun ve yürek yılgın.
Şiire sığındım, yine kaçmak için.
Derdimi mısralara, açmak için.
Yazı kalıcı, duygular öyle mi?
Bazısı mahrem, açıp saçmak için.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL