Eğitim Sitesi

Ey Yolcu Şiiri

Ey Yolcu

Nedir bu acele ve de bu telaşın!
Nerden gelip nereye gidersin yolcu?
Şimşekler çakıyor gözünde hiddetden;
Kim ne vefa bulmuş ki şiddetden?
Gün akşama'a döndü, vakit çok geç!
Her ne olduysa oldu, gel bu davandan vaz geç.
Gamı efkarını paylaşalım, gönülden azar-azar:
Dost meclisinde kuralım da bir pazar.
Kalmaz dünya malı kimseye, gelmiştin üryan!
Senin olmayan mal için kavga akıllara ziyan.
Bir sevda ise, olmalı aşk Rahman adına!
Ancak o zaman varırsın aşkın tadına.
Gel bu hırsını dökelim, derin ummana!
Salmayalım kin ve nefreti, gelecek zamana.
Gönüller bir olsun, bahçesi lale-yi zar!
Aç kapılarını girsin gönlüne bir bergüzar.
Ancak o zaman, ruhun bulur mest-i alemi!
Rahman: Değiştirir belki, kaderi yazan kalemi.
Aç gözlerini, perdeleri kaldır aradan:
Bak da gör senin için, neler yaratmış yaradan.
Sanma ki! Derdi gamı yok da, öğüt verir kul Okyay!
Neler geldi geçti, başından: Vay anam vay.

Hanifi OKYAY 26.02.2019 / 14:16

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Sen Nerdesin ?

Sen gideli yıllar oldu!
Kara gözlüm neredesin?
Kuşlar yuvasına döndü;
Kara gözlüm sen nerdesin?
Batan güneşim doğmadı
Yollarım hep sarpa sardı
Saçlarıma karlar yağdı
Kara gözlüm sen nerdesin?
Yara açtı hasret ben de
Garip gönül hep keder de
Hal kalmadı şu beden de
Kara gözlüm sen nerdesin?
Yazı yazdım dağa taşa
Not bıraktım kurda kuşa
Derler ki bekleme boşa
Kara gözlüm sen nerdesin?
Kul Okyayın başı darda
Sabah akşam intizarda
Gelir diye gözü yollarda
Kara gözlüm sen nerdesin?

Hanifi OKYAY 05,05,2018 /10:25

Hanifi OKYAY

Baba Masihatı

Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.

Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.

Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.

Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.

Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.

Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30

Hanifi OKYAY

Yar Bende Kalsın

İstediğin oldu, canın sağ olsun;
Yırtma resimleri, yar sen de kalsın.
Gözümden akan, kanlı yaşları;
Sen görmeden git, yar ben de kalsın.

Elden gider bir gün, bu güzelliğin:
Sebebini sormam, vardır bildiğin!
Bilmem çaresi var mı? Bu deliliğin;
Onulmaz dertse eğer, yar ben de kalsın.

Ayrıldık diyemem, soran olursa:
Katlanırım eğer, kaderim buysa.
Ben yanarım, gül rengin solarsa;
Her türlü cefayı yar, sal ben de kalsın.

Sefil okyay vurgun, yanar özünde:
Yılların izleri derin, kaldı yüzümde
Bu aşk bundan gayrı, garip gonümde;
Gizli bir sırdır, yar ben de kalsın.

Hanifi OKYAY 23.08.2019 / 09:20

Hanifi OKYAY

Ey Yolcu Şiiri