Okul biter,kursu var.
Kurs biter,Sınavı var.
Sınav olur,barajı var.
Nasıl bir mesleksin Uzmanlık?
Yasası var,yönetmeliği var.
Tasası var, kederi var.
Mesleğin güzel bir hazzı var.
Nasıl bir mesleksin uzmanlık?
Uzman olur,sahayı gezersin.
Kara deftere,yazar çizersin.
Bir daha ki ay,yine gelirsin.
Değişen bir şey yoktur gidersin.
Şantiyede,fabrikada.
Ortamda,hep tetikte.
İş verenle,iş yerinde.
Her yerdedir uzmanlık.
Bilgili ol,akıllı ol.
Mevzuata,hep hakim ol.
Yoksa inan bu iş sana.
Gelir iki beden bol.
Kaza olursa, adliyede.
Dosyan gelir, mahkemede.
Ömrün geçmesin,hapiste.
Hakkını ver işin, bu meslekte.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bu yokoluşun, girdabında.
Neden, acımasız insanlar?
Hüzünlerin, gardolabında.
Tıkılı kaldı, yaşananlar.
Görünen, madde mi ki, sence?
Gören göze, ne ki, işkence?
Hayal aleminde, yok oldum.
Yaralar, görünmez bir pençe.
Gerçek, bazen yarı gerçektir.
Çektir felek, hep acı çektir.
Akıl tutulması, yaşarsan.
Yaşam ve ölüm, seçenektir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seviyorum dedin, hep yalan söyledin.
Sensiz hiç yapamıyorum, gör bak dedin.
Yalancıktan sana, ölüyorum dedin.
Bu aşkın ruhuna, okudun Fatiha.
Sevmek ne demek? bana yaşatamadın.
Emek ne demek ? bunu anlayamadın.
Şikayetim var bak, yaradan Allah'a
Bu aşkın ruhuna, okudun Fatiha.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL