Gardaş Mı Deyim?
Kalsam da dünyada bir tek başıma!
Kendini tanıyıp,bilmeyen soysuza:
Özü başka sözü başka,bir huysuza;
Kıymet bilmeyene, gardaş mı deyim?
Pinti sofrasından,lokma yenir mi?
Arif olmayana, söz söylenir mi?
Her ortamda haklı görüp kendini;
İnsana olmayana, gardaş mı deyim?
Kendini beğenmiş, insana saygısı yok.
Şanı şöhreti var, ama duygusu yok.
Söylediği sözlerin hiç vurgusu yok;
Öznesi olmayana, gardaş mı deyim?
Hak hukuku silip atmış özünden!
Bir hayır vermez,mal ile mülkünden.
Kul Okyayı da silip atmış gönülden;
Hatır bilmeyene ben,gardaş mı deyim?
Hanifi OKYAY 28.10.2015 / 20:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Korkarım Hep
Ta öteden beridir söylerim ya hep,
ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Onun ne sağı bellidir ne de solu;
Dili sivridir hep konuşur boş ve dolu.
Doluyu alıp atamazsınız bir yere boşu!
Onda edep olmaz, hayya olmaz!
Sözünde incelik ve zerafeti kalmaz;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Çoğu kez bilmez ne söylediğini,
zaten aklı da onaylamaz çoğu dediğini.
Akıllı sanır da bükülmez bilir bilegiği;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Haram yer de kul hakkını hiç bilmez,
sözlerinin nereye varacağını düşünemez.
Dün dediğini bu gün duymaz- görmez;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Takar toplumu ardına sürükler mecule,
mutlaka planı vardır kafadaki şetdanı ile.
Her hareketi çıkar içindir yada bir hile!
Ben korkarum ALLAH'tan korkmayandan.
Kibirli gezer sanırsınız mülk'ün sahibi,
neden ise hep ona kalır kazanın dibi.
Ya arkasına takılıp da gidenlere ne demeli;
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Ardındakiler sanki kendisini İLAH sanır,
ben aldatılmadım diyenler hep aldanır.
Dünya yalnızca edrafında dönüyor sanır!
Ben korkarım ALLAH'tan korkmayandan.
Hayyası yok ise çatlamıştır ar damarı,
toplamıştır eline sürüsünde ki bütün yuları.
Kul Okyay kör değil görür içinde iyi olanları;
Yine de korkarım ben ALLAH'tan korkmayandan.
Hanifi OKYAY 11,04,2017 /10:00
Hanifi OKYAY
Zalim Geceler
Kuruyan yaprak misali,ömür tükendi.
Ne ışıklar göründü,ne giden geri geldi.
Üstelik ızdırabım bitmek bilmedi;
Düşlerime gem vurdu,zalim geceler.
Tanrım bu duygularla sabah olmuyor.
Bir dost çıkıp da hatır sormuyor.
Artık meyler bile teselli vermiyor;
Ömrümü talan etti zalım geceler.
Bu gecenin de dünden kalmadı farkı.
Ağır aksak dönüyor şu feleğin çarkı:
Her yer feryat figan,kulağımda yankı;
Vurdukça vuruyor zalim geceler.
Ne isyanım bitiyor,ne de bu elem:
Kaderimde yazılı huzur var mı?Bilmem!
Ne zaman bitecek,Tanrım bu çilem?
Cehennem narı gibi,zalim geceler.
Hanifi OKYAY 12.09.1997 / 23:35
Hanifi OKYAY
Bundan Sonra 2
Bedenim sürgünde, gönlüm yasta!
Gayri iflah olmaz, bil bundan sonra.
Kaç sefer ölür ki, bir günde hasta!
Ele sorma kendin, gör bundan sonra.
Ayrılıkmış yakan, düştüğü yeri:
İnan değişmedi yıllardan beri.
Gayri söndü benim, gözümün feri!
Bir zaman sevdiğin , kör bundan sonra.
Şeyda bülbül gibi, kaldım kafeste!
Vura-vura derman, kalmadı dizimde:
Sensiz yaşamıyor, bu can bu tende;
Ağaran saçını , yol bundan sonra.
Hanifi OKYAY 15,07,2006 / 13:20
Hanifi OKYAY
