Gece Beni Aydınlattı
Hayatın yollarında ama ölümün kollarındayım
Beni bitiremezsin ben zaten ömrümün sonlarındayım
Sormayın sonum vahim şeytanın solundayım
Arkamdan konuşmayın benim için çenenizi yormayın
Ve dedim ki kendi kendime bu yolda teksin
Vakarlı oluşun artın tükenmez deliliklerin eksin
Bu acıyı sen çekeceğine düşmanların çeksin
Hem dram hem komedi bu film artık bitsin
Yok bir dostum dost sandıklarım çıkardı postu
Bir çoğu ben yokken konuştu ben varken sustu
Puslu havalarda pustu gün geldi gerçeği kustu
Hüzün okyanusunda kelam gemilerim battı
Sefere hazırlanan umutlarım limana demir attı
Bu bir sınavdı kimine ölüm kimine hayattı
Her avaz avaz çığlık bana beni hatırlattı
O kadar karanlığım ki gece beni aydınlattı...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gece Beni Aydınlattı
Hayatın yollarında ama ölümün kollarındayım
Beni bitiremezsin ben zaten ömrümün sonlarındayım
Sormayın sonum vahim şeytanın solundayım
Arkamdan konuşmayın benim için çenenizi yormayın
Ve dedim ki kendi kendime bu yolda teksin
Vakarlı oluşun artın tükenmez deliliklerin eksin
Bu acıyı sen çekeceğine düşmanların çeksin
Hem dram hem komedi bu film artık bitsin
Yok bir dostum dost sandıklarım çıkardı postu
Bir çoğu ben yokken konuştu ben varken sustu
Puslu havalarda pustu gün geldi gerçeği kustu
Hüzün okyanusunda kelam gemilerim battı
Sefere hazırlanan umutlarım limana demir attı
Bu bir sınavdı kimine ölüm kimine hayattı
Her avaz avaz çığlık bana beni hatırlattı
O kadar karanlığım ki gece beni aydınlattı...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
Kazanmalıyım Yitirip
Hadi kara bulutlar çökün üstüme
Hadi gökler kaynar sular dökün üstüme
Engebeli bir yoldayım,sonunda sonundayım
Bedenim prangalı sizce kaçacak mıyım
Sarhoş oldum kaderin acısıyla,ayılamadım
İçimdeki şeytanı oyalayıp kurtulamadım
Bu başı taşa reva görenlerin esiriyim
Silinip gidecek miyim dirilip gülecek miyim
Başlamalıyım bitirip kazanmalıyım yitirip
Ama nasıl kendime gelirim kalkıp itilip
Üşüdüm cehennemi düşünüp düşünüp
Üzüldüm üşenip yapmadığım şeyleri görüp
Benliğim önüne dön dedi arkasını dönüp
Bu manaya erdim ve uyandım pek ürküp
Gülüp geçmemeli dedim ölüm gerçeğine
Unutma inan herkesin yaşayıp öleceğine
Bilmeli kaderin bizi yazdığı gibi sileceğini
Biri bir gün sabaha vardırmayacak geceni
Bunları anlamaz cahillerin o ufak aklı
Kime bir damla su kimine deryalar saklı
Şudur hayat ile ölümün en ince farkı
Hayat acı bir gerçek ölüm gerçek bir acı...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
Pranga
Ve karardı hayrın bize görünen yüzü
Unutmaya değmeyecekler hatırımda birikti
Zerrelerim gül gibi soldu umut dalında
Böylece tutunamamayı öğrendi benlik
Celladımdı kibre hapsolmuş nefsim
Yangınımdı yaşların değer kazandığı gözler
Gönüldü acılara ayaklanma komutunu veren
Gömüldü derken zuhuruyla tanıdım asırlık hakikati
Güvendiklerim sövdü canıma pranga olmuş davamı
Derdine kapılmışken istikbaldeki bitkin halimin
Bir de zamanımı çaldı insanlar zamanlı zamansız
Güneş doğmadan karışacağım yolumun rotasızlığına
Yürüyeceğim bir daha üzülmemek ümidiyle
Sanma hayat senin de canın yanmayacak
Zehrini tattıracak insanlar sana telaşlanma
Yarı yolda kalmışlığın hüznüyle pir yürüyeceğim
Gölgem acıtmayacak güneşin uğrak yerlerini
Bu diyarda varlığım hacmini korudukça
Ne bana ne onlara gülmeyecek vuslat...
ÖMER TAŞKIRAN
Ömer TAŞKIRAN
