Eğitim Sitesi

Gecelerin Şahidi Yalnızlık Şiiri

Gecelerin Şahidi Yalnızlık

Gözlerinden akan yaşı kâğıda dizen,

Upuzun gecelerin yorgun şahidi.

Hüzünlü akşamların karanlığından,

Dönülmez akşamın ufkuna,

Geç vakitte ulaşan yaralı adam.

Neden akşamlara yazılır ki bu kadar şiir.

Korkulur mu gece denen nesneden.

Sakladığı manzarayı,

Görmeyi bilenlere gösteren,

Kapkara ve uçsuz tünelden.

Neden hep karanlıkta,

Ve de yalnız düşünür şair.

Düşünmez kendinden başka acısı olanları.

Yoksa başka içlerin acısı mı yazdığı,

Asırlardır akşamlara,

Akşamlarda yazılan,

Soğuk ve yalnızlığın o bitmeyen güftesi.

Gecenin matemini aşkına örtüp te saran,

Kimsesizliğine,

Çaresizliğine ağlayan,

O ulu çınarların, sessiz bestesi.

Yürek yarasını kor ateşte saklayan.

Bazen tutkun, bazen meczup gibi,

Davranan sevdalı şair.

Neden önce güle âşık edilir,

Sonra ortaya salınır bülbül.

Güllerin arasında,

Aradığı sevgiliyi bulmak mıdır öncesi,

Yoksa gözüne mil çekip, lal ederek

Yaşam zindanının, siyah renginde

Aşk ateşinde yakmak mıdır Türkçesi.

Dışarıda keskin ayaz ve soğuk,

Ölümcül fırtına sonrasında,

Tıkanan boğazda atılamayan çığlık,

Bikes ve naçar.

Yalnızlığın huzur dolu, kör hatırasında

Daha, sabaha çok var.

Zamanı birbirine bağlayan,

Başkasına bu denli destanlar yazan,

Duygusal koca adam.

Bilir mi acep kendi yalnızlığını,

Görür mü ruhuna gece mateminin dolduğunu,

Kimseye etmem şikâyet, ağlarım ben halime derken,

Kurduğu hayallerle avunup,

Sahili ağlayıp gezerken,

Menekşe gözlerde hiç vefa görmeyen,

Sesini ve gözlerinin rengini unutmayan,

Hem gözlerinin rengine hasret kalan,

Sütliman aydınlık, duyguların hâkimi.

Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar kadar mı yalnızlığın.

Yoksa yıldızların altında mest olmak mı hasretin.

İçindeki korkunun sebebi ne?

Ömrümüzün son demi dizesi mi?

Yoksa, gelen hazan mevsimi.

Belki de, sonraki ölüm sessizliğindeki kış.

Ürkütür seni.

Mazide bıraktıklarına mı yanarsın, gençliğine mi yoksa?

İstikbalde yaşanacakları bilir gibisin.

Karanlıkların bekçisi

Sözlerin efendisi.

Cevap ver bana şimdi.

Ayrılık yaman kelime derken,

Neden, hep ölümden beter anarsın yalnızlığı.

Dipsiz kuyuların, çıldırtan sessizliği mi olsun.

Kasvet, hüzün, gözyaşı ortaklığı mı?

İçinde yaşattığın ölünün görüntüsü mü?

Hangisi daha iyi anlatır ayrılığı.

Ölüm mü bu yaşadığın yoksa.

Tarifi ve tanımı imkânsız.

Diline ve sözüne yakışanı

En iyisini sen bilirsin gene de.

Ayrılık şarkısı yazan diğer şairler

Bilir mi ki ölümü.

Bu kadar kesin konuşur.

Ölmüş gibi başka zamanda.

Ne zaman ölüm uğrarsa bana.

Gelsinler bana o dem, ayrılık şairleri.

Anlatırım hangisinin daha zor olduğunu.

Gem vurulmazsa dilime.

Belki ondan sonra

Yalnız, çaresiz, kimsesiz ve yorgun şairler.

Başka şiir yazarlar ölüme..



Saygılarımla.



ARALIK–2008

Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Abdulkadir Nur GÖRDÜK Şiirleri:

Meçhul Servet

Bir derin nefes keyfi, tüm dünyaya değmez mi?

Yutulan bir damla su, birkaç servet etmez mi?

Olmasa bütün bunlar, yaşam hoşa gitmez mi?

Anlamak için, önce sağlığı yitmek gerek.



Şubat- 2009

Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Nasip

Yanarsa kimsesize, yüreğin ta derinden,

Sızlarsa duyguların hassas, ince yerinden,

Dökülürse gözyaşın, mazluma kederinden,

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Hasta ile dertleşip, sabahı bekliyorsan,

Gözlerinde uykusuzluk, sitemi saklıyorsan,

Geçmek bilmez zamana, sabrını ekliyorsan,

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Yaşlının dayanağı, hem de fer ol gözüne.

Moral bulsun yaşamı, takat insin dizine.

Başarırsan mutluluğu, değişirsen hüzüne,

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Derman olsan, yokluktan çaresizin derdine,

Dua ile ilmek, ilmek sırat dokur önüne.

Sermayen dolu olsun, lazım mahşer gününe.

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Sadakatsiz gönüller neyler namazı, hacı

Kişinin gönlündedir kabesi hem miracı.

Arz eyleme Rabbinden, ne tahtı, ne de tacı.

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.


Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Aklım Almıyor

Ellerini Alıp Gittin Elimden
Düşmez Oldu İsmin Dilimden
Aşkınla Dolu Şu Yüreğimden
Umarsızca Gidişini Aklım Almıyor

Gözlerim Elimdeki Resmine Dalmış
Yüreğimin Bir Yarısı Sende Kalmış
Kalbim Günlerce Hasretinle Yanmış
Beni Dertlere Salmanı Aklım Almıyor

Feryad Ederim Kimseler Duymaz
Ne Yapsam Da Asla Sensiz Olmaz
Unutma Kalbin Ahı Sende Kalmaz
Bana Bu Ettiklerini Aklım Almıyor

Baş Koymuştum Ben Bu Aşkın Yoluna
Göze Almıştım Herşeyi Senin Uğruna
Dayanmıyor Artık Yüreğim Yokluğuna
Beni Hasrete Koymanı Aklım Almıyor

Veda Ettin Bana Seviyorum Derken
Nasıl Bitti Aşkımız Bunca Severken
Yakışmadı Ki Bize Ayrılık Daha Erken
Bir Elvedaya Sığmayı Aklım Almıyor

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Gecelerin Şahidi Yalnızlık Şiiri