Meçhul Servet Şiiri

Uzak Umutlar

Zalim gurbet ; dert kuyusu derler senin adına,

Her insan, seni yaşar, sıla gelir yadına.

İstemem kimse kansın, varmasın hiç tadına

Sen insanı çürütürsün, adın HASRETTİR senin.



Ana, baba, çoluk, çocuk hepsi çok uzaktalar

Ne zaman gelir diye, umutla ayaktalar

Yaşar gibi algılanır, ama hep yataktalar

Sen insanı çürütürsün, adın GURBETTİR senin.



Yola koyulmuş kimi, amaç ekmek parası

İçine kan akıtır, derler hasret yarası

Her dönem başa gelir yok mudur hiç çaresi

Sen insanı çürütürsün, adın MİNNETTİR senin.



Çözüldü diz bağlarım, adım atamaz gibi

Yıllar geçti boşuna, yaşı tutamaz gibi

Gözlerim kapalı hep, sana bakamaz gibi

Sen insanı çürütürsün, adın MİHNETTİR senin.



Umutsuz yaşamımda, sanki derdime çare

Bırakmadı hasret bizi, ömür gitti naçare

Yaşlanmaya yüz tuttu, şu gördüğün biçare

Sen insanı çürütürsün, adın hep DERTTİR senin.

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Nasihat

Kırma öksüz kalbini, içi dolu sırçayla.

Okşayarak başını, gönül çelenlerden ol.

Görmemiş mutluluğu, hayalleri parçayla.

Masum gözlerindeki yaşı silenlerden ol.



Faydalı ol çevrene, halkın, toprağın senin.

Gitse de cümle alem, yeni gelenlerden ol.

Göklerde dalgalanan nazlı bayrağın senin,

Kadrini, kıymetini fazla bilenlerden ol.



Ömür takvimi bitip, gong saati çalarken

Hazırlığı tamamlanmış, cesur ölenlerden ol.

Herkes maske altında, birbiriyle ağlarken

Hedefe emin adım, yüzü gülenlerden ol.



Tutuşmuşsa el ele, iki yangınlı yürek

Gerekirse okyanusta, dibe dalanlardan ol.

Söz vermişse birbirine, gönüller mahşere dek

Ferhat gibi Şirin için, dağı delenlerden ol.



İnsanlığa ver kendini, şahsını önemseme

Toplum için tutuşacak, çıra olanlardan ol.

Hak kalmasın üzerinde, dünyayı benimseme

Dua ile defnedilen, gerçek yalanlardan ol.



Her canlıya saygı duy, yaratık düzeninde,

Sahibinin hatırına İzzet kılanlardan ol.

İnsan ise tart onu, doğruluk mizanında.

Cesedi toprak olmuş, ismi kalanlardan ol.

Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Nasip

Yanarsa kimsesize, yüreğin ta derinden,

Sızlarsa duyguların hassas, ince yerinden,

Dökülürse gözyaşın, mazluma kederinden,

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Hasta ile dertleşip, sabahı bekliyorsan,

Gözlerinde uykusuzluk, sitemi saklıyorsan,

Geçmek bilmez zamana, sabrını ekliyorsan,

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Yaşlının dayanağı, hem de fer ol gözüne.

Moral bulsun yaşamı, takat insin dizine.

Başarırsan mutluluğu, değişirsen hüzüne,

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Derman olsan, yokluktan çaresizin derdine,

Dua ile ilmek, ilmek sırat dokur önüne.

Sermayen dolu olsun, lazım mahşer gününe.

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.



Sadakatsiz gönüller neyler namazı, hacı

Kişinin gönlündedir kabesi hem miracı.

Arz eyleme Rabbinden, ne tahtı, ne de tacı.

İnsanlıktan nasibini biraz almış olursun.

Abdulkadir Nur GÖRDÜK