FATİH KILIÇ HOCAM SİZ BİR EFSANESİNİZ (SİMAV FEN LİSESİ)
Geldi Ömrün Sonbharı
Geldi ömrün sonbaharı
Güvendiğin gençlik gider.
Eser ecel fırtınası
Gözde fer, dizde derman gider.
Birbir gider sevdiklerin
Ana bile koyar gider..
Bir yastığa baş koyduğun
Ceylan gözlü o yar gider.
Birşey gelmez hiç elinden
Kuvvet çekilir belinden
Şakıyan bülbül dilinden
Hoş sadalar uçare gider.
Turan, kaçılmaz ecelden
Hazırlığın yap tez elden
kalbe giren her güzelden
Bu varlığın kopar gider.
Turan AKBULUT Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Turan AKBULUT Şiirleri:
Yüreğinde dolaşan
merhamet bulutları
sular hergün yeniden
kalbindeki sevdayı
akar gelir derinden
gözlerindeki pınar
bimem efkârlı sunam
hangi sevdayı sular.
Yanaklarından düşer
En endamlı gülüşler
saçlarından dökülür
cıvıltısı baharın
yüreğindeki ateş
eritir mi buzları
bilmem efkârlı sunam
bulur musun baharı..
hüznün sonbaharında
çiçekler açıyorsun
açılmamış filizden
goncalar sürüyorsun
sende böyle görünen
bahar mıdır? yaz mıdır?
bilmem efkârlı sunam
bu sende niyâz mıdır?
hülyalı seraplarla
süslemişsin düşleri
feleğin kemendine
çalım atar gibisin
hayal aleminde yüzen gemiler
gönül sahilinde bir gün durur mu?
bilmem efkârlı sunam
bu deniz durulur mu?
Bir efsunlu rüyadır
hayat denen bu izbe
ardı sıra koşturur
hevesli aşıkları
bir sevdanın peşinde
gece gündüz koşarsın
bilmem efkârlı sunam
hangi dağdan aşarsın.
İlmek ilmek çözülür
yüreğinden hüzünler
nisan yağmurlarında
yıkarsın düşlerini
umutla yeşillenir
Kaf Dağı’nda açarsın,
bilmem efkâlı sunam
hangi ele uçarsın...
.......................
Turan AKBULUT
Ben ağladım mı yalnız ağlarım
Şahidi yoktur gözyaşlarımın
Hıçkıramam, haykıramam, bağıramam,
Alamam ezilmişliklerimin intikamını
Firavun değilim, zorlayamam,
Kıramam, acımasızca kalbimi kıranları
Yakamam Nemrut ateşlerini
Tutup kaldıramam, yolumu kesenleri
Ben ağladım mı yalnız ağlarım,
Sileni yoktur gözyaşlarımın
Dönemem sırtımı ezilmişlere
Kulak tıkayamam duyduğum feryatlara
Dayanamam yalvaran bakışlara
Yolda kalmışlara göz kapayamam
Ve göz de yumamam haksızlıklara.
Ben ağladım mı yalnız ağlarım
Bileni yoktur gözyaşlarımın
Gönül verdim mi unutamam
Darılamam hatalarımı haykıranlara
Durduramam dosdoğru yürüyeni
Örtemem gündüzleri, gece gibi
Ve haykıramam aynanın karşısında
Yalnızlığımı
Ben ağladım mı yalnız ağlarım
Kimse bilmez gözyaşlarımı
Yanlız düşer, yanlız kalkarım
Küsemem elimden tutmayanlara
Yalvardım mı yürekten yalvarırım
Kıldan incedir boynum benim
Halimi anlayanlara…
Turan AKBULUT
Bir sevdayı getirip yüreğime kazdılar
Adını da kalbime KERKÜK diye yazdılar.
Bu sevda masallarda yaşanır sanıyordum
Ben yıllardır bu şehri gönlümde arıyordum…
Efsanedir bu şehrin hep taşı ve toprağı,
Hüzünlü ağaçların gam kokar her yaprağı…
Bu şehrin toprağına her gören sevdalıdır
Türkülerde söylenen, KERKÜK’ün feryadıdır…
Vatanına sevdalı bir nesil yaşar burda,
Kahraman yüreklerden; ummanlar taşar burda!
O yürekler coştu mu; tarih ardınca yürür…
KERKÜK, Anadolu’nun bir mukaddes mührüdür!
Ne mutlu, şehit olup bu toprakta yatana!
Bu şehrin insanları sevdalıdır vatana!
Vatan için ölmeden bu toprakta yatılmaz!
Türk’ün toprağıdır bu, başkasına yâr olmaz!
Ona uzanacak el; tam kökünden kırılır!
Bayrağına yalnızca şehitleri sarılır!
Ne olaydı, bir gün, bu toprakta öleydim…
Ben de şehitlerin yanına gömüleydim!
Ah KERKÜK! Ben sana gönülden sevdalıyım…
Bu dünya durdukça, sana sahip olmalıyım!
Turan AKBULUT