Gitmeseydin efsane olurduk.
Birlikte yücelirdi aşkımız.
Belki ardımızdan şiirler yazılırdı.
İsimlerimiz ağaçlara kazanırdı.
Gitmeseydin efsane olurduk.
Başrollerde sen ve ben.
Adımıza eserler yazılırdı.
Bir romanın isimleri, belki biz olurduk.
Çağlar boyunca, durmadan okunurduk.
Çocukların, hep isimlerine konurduk.
Kazınırdık belleklere.
Gitmeseydin efsane olurduk.
Gittin ve bir hikaye olduk.
Başı mutlu, sonu hüzünlü biten.
Eski bir hikaye...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aynaya baktım.
Sanki biraz yaşlandım.
Yüzüm eskisi gibi değil...
Sakallarımda aklar var.
Gözlerim de kırışıklıklar...
Hiçbir şey eskisi gibi değil.
Zaman, en azılı hırsız...
Çalıyor, bizden bizi.
Sömürüyor, gençliğimizi...
Zaman, en acımasız katil...
Eriyorum yine,
Faili meçhul akşamlarda...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
1845'te teşkilat kuruldu.
Teşkilat üyesi, polis oldu.
Ülkemizde, asayiş sağlandı.
Emniyet, idareye bağlandı.
Polis halkla, iç içe, el ele.
Polis bizle, hep gönül gönüle.
24 saat, çok ulvi bir görevle.
Huzurun sağlanır, emniyetle.
Silahı halka, hep güven verir.
Suçlulara, kaçana, korku verir.
Bu güçlü irade, sanki bir demir.
Harekete geçer, gelince emir.
Aman dileyenlerin dünyası.
Suçluların, korkulu rüyası.
Bu toplumun, yansıyan aynası.
Kahraman, emniyet teşkilatı.
M.Y.
Mesut YÜKSEL
Dertler, almış başını gitmiş.
Kederler, sıraya dizilmiş.
Sanki iyi tükenip, bitmiş.
Dermanım hep sensin, ya rabbim!
Elem den, gülmeyi unuttum.
Acıdan, gözlerimi kuruttum.
Rabb'im yüreğimden vuruldum.
İlacım hep sensin, ya rabbim!
Acılar, dermansız bitmiyor.
Çileler, yardımsız geçmiyor.
Bu dünya, dostsuz çekilmiyor.
Dostum sen ol hep ya rabbim!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL