Gurbet elde düştü sevda gönlüme
Vuruldum ay gibi güzel yüzüne
Sen nereden çıktın güzel karşıma
Görmedim güzel geldim bu yaşıma
Ah sevda kara sevda sen neymişsin
İnsanı içten hep bitirir mişsin
Aşk neymiş sevgi neymiş öğretirmişsin
Karşılıksızsa ölümden betermişsin
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Doğanın süsü onlar, tek bekçileri.
Otçulları da var ve de etçilleri.
Onlar, yaradanın, dilsiz kullarıdır.
Hep, bizden çekiyorlar, tüm çileleri.
Hayvanlar yaşarlar, tek sevgiye muhtaç.
Bir kap su, mamaya ve ilgiye muhtaç.
Sen sen ol, içten, merhamet et, onlara.
Yoksa, gezinirler ortada, aç biilaç.
Tanrı kullarına, merhamet ederken.
Kulum sen aç kalma, rızkını al, derken.
Bence, sen bir düşün, ben neden insanım?
Bak bunca, ilgiye muhtaç, canlı varken.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya da, kimseye güven kalmadı.
Nedense kimse, beni benden almadı.
Yüreğim herkese, beni hiç salmadı.
Dost, sen bırakma beni, yaban ellere.
Gezdim, bu alemi, çok insan tanıdım.
Kimi gerçekti, kimi sahte, yanıldım.
Çok sevdim, sevildim, bazen de yıkıldım.
Dost, sen düşürme beni, kötü dillere.
Yoruldum, arkamda hep, destek aradım.
Bazen bembeyaz idim, bazen karaydım.
Kimine em oldum, kimine yaraydım.
Dost, sen atma beni, o çorak çöllere.
Yalnız bu dünya, hiç mi hiç, çekilmiyor.
Dostun sıcaklığından, bak geçilmiyor.
İnsan arasından, iyi seçilmiyor.
Dost, meydan okuyalım, zalim yıllara.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yorgun ve kırgın akşamlarda, seni özledim.
Gelirsin diye, bak hep ben, yolunu gözledim.
Bir umuda bağladım, büyüyen hasretimi.
Tertemiz aşkımızı, yüreğime sözledim.
Uzaklardasın, bilmem, beni düşünür müsün?
Havalar soğuk şimdi, acaba, üşür müsün?
Sevgilim, hasretin, yine bak çöktü, içime.
Bensizken o yollarda, takılıp, düşer misin?
Sensiz geçen, akşamlarda, yüreğim hep yangın.
Hemencecik, kavuşalım, sevda bize dargın.
Uzar geceler, sabaha bağlanmaz, sanki günler.
Yürek sende, bu can sende, bak aşk bize kırgın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL