Gizli Gizli
Adını kağıtlara yazardım gizli gizli,
Yaklaşır saçlarını koklardım gizli gizli
Nereden bilecektin bendeki bu sevdayı
Sen kitap okuyorken bakardım gizli gizli
Öğretmen anlayıpta kulağımı çekmişti,
Arka sıraya geçip ağladım gizli gizli
Küçük bir kıza verdim sana getirecekti
Sevdiğin çiçekleri topladım gizli gizli
Teneffüste ardından gezerdim gizli gizli,
Çiçekleri sırana dizerdim gizli gizli
Herkes zannediyordu okulu çok severdim
Bitsin karne tatili bezerdim gizli gizli
Oturduğun sırayı silerdim gizli gizli
Bazen aynaya bakıp,gülerdim gizli gizli
O tomurcuk gülleri sana getirsin diye
Küçük kız kardeşine ben verdim gizli gizli
Mendilin yere düştü,ben çaldım gizli gizli
Sana söyleyemedim,hep yandım gizli gizli
Bazen açıp bakarım siyah beyaz albüme
Okuldan resimleri sakladım gizli gizli
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Duyun Beni
Duyun artık beni hala hayattayım kulak verin
Yaşamakla ölüm arasında bırakmayın
Bir gelin uğrayın yüreğime anlamaya çalışın
Birikmişlerimi kusmaya ihtiyacım var her an
Hissedin artık varlığımı henüz ölmedim ben
Gülmeye, dolaşmaya ihtiyacım var herkes gibi
Herkesle deli gibi saçmalayıp coşasım var belki de
Alın beni sokun bağrınıza buna ihtiyacım var
Yüreğimle dost olanın kölesi olurum bu denli
Artık hissedin ne halde olduğumu nolur hissedin
Yalnızlığımın gölgesinden boğuldum kuytu köşelerde
Gelin çıkarın bu ruh bunalımından beni çıkarın
Yüreğime kulak veren olursa hemen gelsin
Çıkarsın derinimde yatan acı dolu gerçekleri
O zaman anlaşılırım kim bilir bunca yıl
Yalnız bırakılmamın acı gerçeğini, sebebini....
#Suzan Kurt
İsimsiz
Sığabilmeli İnsan
Bir kalbe sığabilmeli insan,
Değiştirebilmeli girdiği kalbin atışlarını,
Özleyebilmeli, Özletebilmeli kendini,
Ne bileyim ağlayabilmeli omuzlarında,
Gülebilmeli yanında, okşayabilmeli saçlarnı...
Dualar edebilmeli, sahiplenebilmeli onlu onsuz her şeyi,
Yokluğunda ne kadar mutsuzsa
varlığında bir o kadar mutlu olabilmeli insan,
Türküler yakabilmeli haykırabilmeli ıssız gecelerde...
İsimsiz
Anlam Veremedim Halına Dünya
canım kalmaz bir gün gider
veren mevla elbet ister
canımı almış sensiz eller
anlam veremedim haline dünya...
hep yokuş gittim düz görmedim
gurbet elde yaz görmedim
bir de yar verdin hayır görmedim
anlam veremedim anlamsızlığına dünya...
hangi toprağa gireceğim bilmem
yaşasam da gayri fayda görmem
miadım dolsun bari göçem
anlam veremedim sana dünya...
ellere neşe bize neden keder
sence bu gözler ne zaman güler
derbeder hayati gönül neyler
anlam veremedim adaletine dünya...
İsimsiz
